Düz-qoş da yenə bu dəfə
Yenə dəyiş də hər şeyi
Bu şəhərin qaş-qabağından başla ilk
Sonra keç ürəklərə
Sil bunların bu beş qəpiyə dəyməz qeyrətini
Atamı öldürən Əzrailin də mələy olduğuna inandıra bilmərsən məni
Səninlə danışdığıma baxma
Mən heç sənə də inanmıram
Tanrı, sənin də bir tanrın var
İnanıram buna
Tanrının da bir Tanrısı var
Atamın atası kimi
Anamın anası kimi
Onsuzluq hər gün ürəyimə köz atar
Onu başqa bədənlərə yadigar vermək
Dodaqlarında nəfəs tapan həyatıma
Tanrını öyrətməy üçün ehtiyacım var dodaqlarına
Gəl asaq özümüzü
Peşmançılıq üçün nə qədər gec olsa
O qədər yaxşıdı
Mənimlə öpüşəndə bunu bilirdin
Qaraların cəmiyyətində
Sən ağ bir dəhliz
Xilasın yolu
Heç bir yerin əhli deyil
Bu asi sevgi
Düşməli bir nəfər əzab atəşlərinə
Yanmalı bir nəfər
Aparmalı özüylə cəmiyyəti uçurumdan aşağı
Boşalmalı Bakı
Təmizlənməli toz-torpaq
Bizim olmalı bütün küçələr
Elə bilirsən bidəlildi batan günəş?!
Şairlikdən asandı sevmək
Şairlikdən asandı basıb getmək
Dişini sıxıb getmək çətindi
Ətini didib getmək çətindi
Amma mistik bir şəhər var heç kəsin bilmədiyi
Orda hələ də insanlar sevməyi bacarır
Hələ də əllərdə yox, qucaqlarda daşınır güllər, qarların üstündə
Hələ də ora ad qoymuyub kimsə
Ayırmıyıb, bütün ayrılıqları yaradan cinayətkarlar kimi
Bir yol var, hansısa bir yol
Bəlkə İçəri şəhərin bilinməyən bir küçəsində
Bəlkə beş mərtəbədə
Bir yol var, əminəm, bir yol
O yol xilas
O yol samsara
Bilirəm, sən o şəhərdən yolunu azıb
Ya İçəri şəhərin bilinməyən o küçəsindən
Ya da ki beş mərtəbədən girmisən bu cəhənnəmə
Gözlərin səni satır, gözlərin
Bir gün, o yolu tapacam
Səni gic-gicə bir yalanla aldadıb
Aparacam ora
Bənövşeyi olacaq o yol
Bərk qaç deyəcəm, bərk
Bir az da döz, bir az
Saçlarının azadlığına
Az qaldı...
Ali Khayyam
XƏBƏR LENTİ
- ŞƏRHLƏR