S

Sabah - (Ər.) Gündüzün ilk saatları, günün başlanğıcı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

62

Sabahəddin - (Ər.) Dinin gözəlliyi.

Sabahnur - (Ər.) Səhər işığı, nuru.

Sabbar - (Ər.) 1.Çox səbirli. 2.Atlas çiçəyi. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Sabi - (Ər.) Yeddinci.

Sabih - (Ər.) Gözəl, şirin, qəşəng.

Sabihat - (Ər.) 1.Gəmilər. 2.Ulduzlar. 3. imanliların ruhları.

Sabihə - (Ər.) Gözəl, lətif, şirin.

Sabina - Qədim Italiya mədəniyyətinin nəticəsidir, Sabin tayfası(Latın).

Sabir (Sabirə) - (Ər.) 1.Səbr edən, dözən, təhəmmül edən, səbirli, çətinliyə qatlaçan. 2.Tələsməyən.

Sabit - (Ər.) 1.Dəyişməyən, tərpənməyən, möhkəm, igid, etibarlı. 2.Sübut edilmiş, aydın.

Sabitə - (Ər.) 1.Hərəkət etməyən ulduz, planet olmayan ulduz. 2.Riyaziyyat düsturunda dəyəri dəyişməyən

miqdar.

Sabiyə - (Ər.) Kiçik qız uşağı, kiçik qız.

Sadədil - (Ər.Fars,İbr.) 1. Təmiz ürəkli. 2. Saf, sadəlövh.

Sadəgül - (Ər.Fars,İbr.) Bir gül qədər sadə, təmiz və gözəl.

Sadəru - (Ər.Fars.İbr.) Gənc, dəliqanlı, sadəüzlü.

Sadiq(Sadıx) - 1.Doğruluq, səmimiyyət,doğru,düz. 2.Doğruçu düzdanışan. 4.İmam Cəfərin epiteti

Safi - (Ər) 1.Qatışıqsız, qatqısız, xalis, təmiz. ən yaxşı dost. 2.Yalnız, sadəcə, sırf. 3.Kəsintilərdən sonra

qalan qisim, dəqiq.

Safigül - (Ər.Fars,İbr.) Gül kimi, qatqısız, saf, duru, təmiz.

Safinaz - (Fars.) Çox nazlı, çox naz edən.

Safinur - (Ər.) Çox nurlu, çox işıqlı, təmiz kimsə.

Safir - (İbr.) Mavi rəngli, qiymətli bir bəzək daşı, meteorit. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Safirə - (Ər.) 1.İncə, güzel səs. 2.fit.

Safiyə - (Ər.) Qatışıqsız, qatqısız, xalis, təmiz. Saf, xalislik.

Safiyət - (Ər.) Saf, təmizlik, məsumluq.

Safiyəddin - (Ər.) Dini təmiz, dini pak.

Sağcan - (Tür.) Sağlam kimsə.

Sahib - 1.Yoldaş.

Sahibə - (Ər.) 1.Yiyə, sahib. 2.Həmdəm. qoruyan, nəzarət edən. 3.Bir iş görmüş olan. 4.Hər hansı bir

xüsusiyyəti olan.

Sahin (Sahinə) - (Ər.) 1.Qadın. 2.Tez. 3.Qatı. 3.Çox.

Sahir - (Ər.) Gecə yatmayan, yuxusuz.

Sahirə - (Ər.) 1.Gecələri yatmayan, yuxusuz. 2.Cadugər, ovsunlayıcı gözəl.

Sahur - (Ər.) 1.Gecə oyanıqlığı, yuxusuzluq. 2.Ramazanda şəfəqdən əvvəl yeyilən yemək. 3.Ay

tutulmasının meydana gətirdiyi kölgə.

63

Sahurə - (Ər.) Sahur vaxtı doğulan qız uşaqlarına verilən bir ad. (Sahur - Ramazanda şəfəqdən əvvəl

yeyilən yeməkdir.)

Saxir - Ayıq, sayıq olan.

Sakib - Meteor, kameta, uçan ulduz.

Sakit (Sakitə) - (Ər.) 1.Hərəkətsiz olan, durğun, Sükut edən, səssiz, səssiz-səmirsiz, dinc, oynamayan.

2.Rəvan, öz halında yavaş olan. 3.Bir yerdə yerləşən, oturan. 4.Həyacanı ve ya qızğınlığı olmayan.

Saqir (Saqirə )- (Ər.) Uşaq, balaca.

Saqiyə - (Ər.) Diqqətli..

Salah - (Ər.) 1.Düzəlmə, yaxşılaşma, yaxşılıq. 2.Sülh, ədalət. 3.Dinə olan bağlılıq.

Salahəddin - (Ər.) Dininə bağlı kimsə, ədalət İnançı.

Salam - Sülh, salamatlıq.

Salamat - (Ər.) Sağlamlıq. Hər cür qorxu, dərd və təhlükədən uzaq, təhlükəsizlik içindəolma. Xilasolma,

qurtuluş. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Salaməddin - (Ər.) Dinin qurtuluşu.

Salamullah - (Ər.) Allahın salamı.

Salatın - (Ər.) Sultan, səcdə olunan.

Salavat - Dualar.

Saleh - (Ər.) 1.Yararlı, yaraşan, əlverişli, uyğun. Səlahiyyəti olan, səlahiyyətli. 2.Dinin əmr və qadağanlarına

uyğun gələn, yaxşı əxlaq sahibi

Salih - Mömin.

Salihə - (Ər.) 1.Yaxşı, xoş. 2.Dinin əmr və qadağanlarına uyğun gələn, yaxşı əxlaq sahibi (qadın). - (Bax

Saleh).

Salman - (Tür.) 1.Özbaşına adam, sərbəst, azad. 2.Barış içində olmaq, dinclik, sülhsevər, sakit, dinc.

Sami - (Ər.) 1.Eşidən, duyan dinləyən, dinləyici. 2.Yüksək, uca.

Samid - 1.Yüksələn, başını qaldırıb sinəsini qabardan. 2.Heyrətdə qalan. 3.Qafil.

Samin - (Ər.) Səkkizinci.

Samir - 1.Səmərəli, bar verən. 2.Həmsöhbət, söhbəti dəstəkləyən. 3.Yol yoldaşı arxadaş.

Samirə - Dost, rəfiqə, yoldaş, həmsöhbət.

Samiyə - (Ər.) Yüksək, uca.

Samiyyə - Uca, hündür.

Samur - Birlik, güc.

Sani - (Ər.) 1. İkinci. 2.Edən, işləyən, meydana gətirən. 3.Təmtəraqlı. 3.Yaradan. Allahın adlarından.

Sanih (Sanihə) - (Ər.) Zehin və düşüncədə meydana gəlib çıxan, fikrdən doğulan.

Saniyə - (Ər.) 1.Bir dəqiqənin və ya dərəcənin altmışta biri. 2.İkinci dərəcədə mülki rütbə.

Sani - 1.Öyünən. 2.Parıldayan.

Sara - 1.Şahzadə xanım. 2.Var-dövlət. 3.Xalis, qatqısız, təmiz. 4.Rəngi dəyişmiş olan su. 5.Hz. İbrahimin

xanımı.

64

Sarac - (Ər.) 1.Qoşqu, yəhər düzəldən və ya satan kimsə. Meşin üzərində bəzək işləri görən kimsə. 2.Sirac

sözünün dəyişikliyə uğramış şəkli.

Sarıçiçək - (Tür.) 1.Sarı rəngli çiçək. 2.Artvində və ətrafında oynanan bir növ xalq oyunu.

Sarıgül - Sarı rəngli gül.

Sarvan - (Tür.) 1.Karvanbaşı,dəvənin başını çəkən,dəvə sürən. 2.Dəvə saxlayan, dəvəci. 3.Basçı, lider

Savalan - Əzəmətli, böyük.

Savər - (Tür.) Sağlam, gümrah, güclü kişi.

Sayğın - (Tür.) Hörmət görən, sayılan, xətirli. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Saygül - (Tür.) Nadir, bənzərsiz gül, saylı gül.

Sayxan - (Tür.) Ədalətli rəhbər, hökmdarların ədalətlisi, ölçülüsü.

Seid - Ağa, basçı.

Selda - (Tür.) Sel, daşqın su.

Seldağ - (Tür.) Dağları aşan sel, coşğu.

Seldanur - (Tür.) Nur seli.

Selmi - (Ər.) Barışla ilgili, barışcıl.

Selmin - (Ər.) Sülh tərəfdarı, sülh və sevgi hissi ilə dolu.

Selnur - (Tür.) Nur seli, ışıq seli.

Selva - (Ər.) 1.Bal. 2.Böyük bildirçin. Tih çölündə olduqları müddətcə, İsrail Allah tərəfindən qüdrət halvasıyla

birlikdə, qarınlarını doyurmaq üçün göndərilən quş. 3.(İsp.) Ekvator da tez balta görməmiş meşə.

Sera - (Fars.) 1.Saray. 2.Böyük sahib. 3.Köşk.

Seval - (Tür) Sevərək al, həmişə sev.

Sevan - (Tür.) Sevərək al, saxla, xatırla. -Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Sevay - (Tür.) Sevimli ay.

Sevcan - (Tür.) Sevimli insan, sevimli. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Sevda - (Ər.) 1.Bir şeyə qarşı hiss edilən şiddətli arzu. 2.Şiddətli sevgi, məhəbbət, eşq. 3.Həddindən artıq

istək, həvəs. 4.Qara sevda, xülya. 5. Hüzn, kədər.

Sevəngül - (Tür.) Sevimli gül, sevgini xatırladan gül.

Sevər - Sevən.

Sevginaz - (Tür.) Çox nazlı, sevimli.

Sevil - (Tür.) Hər zaman sevilən, bəyənilən biri olmaq tmənnası. qoy məni sevsinlər.

Sevilay - (Tür.) Ay kimi hər zaman sevil.

Sevinc - (Tür.) Bir haldan məmnun olmanın doğurduğu həyəcan.

Sevnaz - (Tür.) Ka. - Çox nazlı sevgili.

Sevnur - (Tür.) Sevgi nuru, işığı, aygınlığı.

Seydulla - Məınim cənabım.

Seyfəddin - (Ər.) Dini qoruyan, dinin qılıncı. inamın qılıncı.

65

Seyfəl - Qılınc

Seyfi (Sefiyə) - (Ər.) 1.Qılıncla əlaqədar qılınc şəklində. 2.Əsgərliklə əlaqədar. Hərbi.

Seyful - Qılınc.

Seyfulla - (Ər.) Allahın qılıncı. - Əli (r.a.) -nin və Hz. Xalid b. Vəlidin ləqəbi.

Seyxan - (Ər.) 1.İordaniyanın kənarında Hz.Musanın məzarının olduğu şəhər. 2.Adana düzənliyini yararaq

İskəndərun körfəzinə tökülən çay. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Seyidxan - (Ər.) Xanlar başı, rəhbər.

Seylab - (Fars.) Sel, sel suyu.

Seylan - (Ər.) Axma, axış. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Seymur - 1.Xeyirxahlıq, nicat. 2.Sirləri üzə çıxaran, məxfi işləri açan.

Seyran - (Ər.) Gəzmə, baxıb seyr etmə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Seyyid (Seyyidə) - (Ər.) 1.Bir cəmiyyətin irəli gələn şəxsi, lider. 2.Hz. Peyğəmbərin nəslindən olan kimsə.

Sezən - O şəxs ki, hiss edir.

Sezgin - (Tür.) Sezmə qabiliyyəti olan, duyğulu anlayışlı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Sezginay - (Tür.) (Bax Sezgin). - Kişi ve qadın adı olaraq istifadə edilir.

Səadət - Xoşbəxtıik, bəxtiyarlıq.

Səba - (Ər.) Gündoğandan əsən yüngül külək. Türk musiqisinin ən köhnə məqamlarından.

Səbinə - Sabinyanok tayfasından.

Səbnur - Gecə nuru.

Səbri - (Ər.) Səbirlə əlaqədar, səbrə bağlı.

Səbrinnisə - (Ər.) Qadınların sabırlısı.

Səcid - Allaha pərəstiş edən.

Səda - 1.Səs,avaz. 2.Əks-səda.

Səda - (Ər.) Səs. Əks-səda.

Sədad - (Ər.) Doğruluq, haqq. Insaf, doğru və haqlı.

Sədaqət - Vəfa, etibar.

Səddam - Qarşi duran adam.

Sədəf - (Ər.) 1.Bəzi dəniz heyvanlarının sərt, ağ və parlaq qabığı. 2.Bu qabıqdan edilmiş və ya bəzənmiş

əşya.

Sədri - (Ər.) Birinci, baş.

Səfa - (Ər.) 1.Könül rahatlığı, xatircəmlik, rahatlıq, qayğısız və sakitolma. 2.Əyləncə, zövq, sevinc.

3.Saf,duru. 4.Tamaşa,seyr. 5.könülaçan.

Səfbəstə - (Ər.Fars.İbr.) Səf bağlanmış, sıra-sıra düzülmüş.

Səfər - (Ər.) 1.Bir yerdən bir yerə getmə, səfər, səyahət. 2.Döyüş hazırlığı,döyüşəgetmə. Hərb, döyüş.

3. Gəmilərin üzüb limana təkrar dönənə qədər etdikləri hərəkət. 4.Şəri baxımdan üç gün üç gecəlik (və ya on

səkkiz saatlıq) yol getmək üçün adamın olduğu yerdən ayrılması. 5.Dəfə, kərə. 6.Təmiz ürəkli, dürüst kimsə.

7. Hicri təqviminin ikinci ayı.

Səfinə - (Ər.) 1.Gəmi, qayıq. 2.Kosmosun cənub yarımı.

66

Səfir - (Ər.) Elçi. xarici diplomat.

Səfiulla - İlahi təmizlik.

Səftər - (Ər.) Düşmən səflərini yaran, igid.

Səfiyyə - Səmimi, seçilmiş dost.

Səfurə - Zərif, yaraşıqlı, incə.

Səhhət - Dürüstlük, doğruluq.

Səhra - (Ər.) Ucsuz-bucaqsız qum çöllüyü, çöl.

Səhran - (Ər.) Gecələri oyaq qalan.

Səhrə - (Ər.) Qaya. Kütlə.

Səxavət - (Ər.) Əl açıqlığı, comərdlik.

Səid (Səidə) - (Ər.) Xoşbəxt, mübarək, müqəddəs, uğurlu, məsud, savab qazanmış, Allah qatında məqbul

tutulmuş. - Səhabə adlarındandır.

Səkinə - (Ər.) Sakit olmaq, sükunət. Hüzur, könül rahatlığı.

Səid - Xoşbəxt.

Səkinə - Sakitlik, dinclik.

Səlahəddin - (Ər.) Dininə bağlı kimsə.

Səlihə - (Ər.) Ədalətli, mehriban.

Səlil - (Ər.) Yeni doğulmuş oğlan uşağı.

Səlilə - (Ər.) Yeni doğulmuş ilk qız uşağı.

Səlim (Səlimə) - 1.Qüsuru, nöqsanı olmayan, sağlam, gümrah doğru. 2.Təhlükəsiz, zərərsiz, xilas olmuş.

3.Təmiz,səmimi, sülhsevər, sakit, dinc.

Səlin - (Tür.) 1.Gur axan su. 2.Orta Asiyada yetişən, bəstəboy, davamlı yaşıl qalan bitki.

Səma - (Ər.) 1.Eşitmə, duyma, musiqi dinləmə. 2.Göy. 3.Fələk.

Səmayə - Uca, yüksək.

Səməd - (Ər.) Əzəli, əbədi və uca olan və heç kimə və ya nəyə ehtiyacı olmayan, mütləq, malik olan uca

Allah. - Allahın adlarındandır. (Əslində ad olaraq Saməd deyilməli - Səməd şəkilində səsləndirmək düzgün

deyil).

Səməndər - (Yunan) Əfsanəvi quş.

Səmih (Səmihə) - (Ər.) Əliaçıq, comərd.

Səmim (Səmimə) - (Ər.) Bir şeyin mərkəzi, içi, əsl qisimi.

Səmin (Səminə) - (Ər.) Bahalı, qiymətli. Çox qiymətli.

Səmir - (Ər.) 1.Rəfiq. 2.Xüsusiyyətli. 3.Yamac, dağ silsiləsi.4.Meyvəlı, yemişli meyvə verən.

Səmirə - (Ər.) Qaymağı çalxalayıb bir yerə toplamaqdan əvvəl üstündə görünən yağ parçaları.

Səmid - 1.Təmiz bişirilmiş olan kabab. 2.Təmizlənmiş, təmizlənmiş və pak olmuş. 3.Doldurulmuş bağırsaq.

4. Bir-biri üstünə yığılmış kirəmit.

Sənan - (Ər.) 1.Aşiq, məcnun, vurğun. 2.Işıqlı, parlaq.

Sənay - (Tür.) Ay kimisən sən - mənasında. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

67

Səncər - Şahzadə.

Sənəm - (Ər.) 1.Bütpərəstlərin sitayiş etdikləri heykəl, büt, put. 2.Çox gözəl qadın. 2.Sevgili - Ad olaraq

istifadə edilməz.

Sənər - (Tür.) Məşhur, tanınmış kimsə.

Səniyə - (Ər.) Yüksək, uca, ali.

Sənubər - 1.Ucaboylu, düzqamətli. 2.Gözəlin boyu,qaməti. 3.Şam ağacı. 4.Küknar ağacı.

Səran - (Ər.) Işıqlı, parlaq.

Sərcan - : (Tür.) Sevimli, sevilən.

Sərdar - (Fars.) 1.Baş komandan, rəhbər. 2.Canişin. 3.Səfər dövründə padşah yerinə ordunun başında

səfərə gedən vəziri azamlara verilən ad. - Sərdar-ı əkrəm.

Sərəngül - (Tür.) Baş gül. Güllərin birincisi.

Sərhad - (Fars.Ər.İbr.) Hudut, sərhəd, sınır başı; - iki dövlət arasındakı sərhəd boyu.

Sərxan - (Ər.) 1.Qurd, canavar. 2.Baş oxucu, müğənni başı. xanəndə, oxuyan. 2.Böyük xan.

Sərim (Sərimə) - (Ər.) Kəskin, kəsici.

Sərimər - (Tür.) Səbirli kimsə.

Səriyyə - (Ər.) 1.Gecə buludları. 2.Hz. Peyğəmbər (səs) -in olmadığı kiçik hərbi birliklərə verilən ad.

Sərqan - (Fars.Tür.İbr.) 1.Soylu qan, başçı. 2.Qovan.

Sərqız - (Fars.Tür.İbr.) Baş qız. Qızların, gözəllərin başı.

Sərməd - (Ər.) Əbədilik, əbədiyyət, sonsuzluq.

Sərmələk - (Fars.) Mələklərin başı, mələk qədər gözəl və yaxşı.

Sərmin - (Tür.) Nərmin, Şərmin kimi adlara bənzədilmişdir.

Sərnaz - (Fars.) Çox nazlı.

Sərnəvaz - (Fars.) Baş oxşayan (tumarlayan), mehriban.

Sərnur - (Fars.) Baş işıq. İlk işıq.

Sərpqan - (Tür.) Sərt, güclü soydan gələn.

Sərtac - (Fars.) Baş dacı, çox sevilən, sayılan.

Sərva - (Fars.) Söz, nağıl.

Sərvər - (Fars.) Baş, prezident, rəis, ulu.

Sərvət - (Ər.) Zənginlik, varlıq. Zənginliyi meydana gətirən mal, mülk, pul. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə

edilir.

Sərvi - (Fars.) Tünd yaşıl yarpaqlı, incə uzun bir ağac növü. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Sərvinaz - (Fars.) Uzun boylu, sərv kimi nazlı-qəmzəli, sevimli, İncə, sehrli, yaraşıqlı.

Səttar - (Ər.) 1.Örtən (eybləri), günahları örtən. 2.Bağışlayan Allah. - Allah'ın adlarındandır.

Səud - (Ər.) Xoşbəxt.

Səyyarə - Hərəkət, gəzinti.

Sibay - (Ər. Tür.) Sevgi və cavanlıq.

68

Sibel - (Tür.) 1. Buğda başağı. 2. Hələ yerə düşməmiş yağış damlası.

Sidqi (Sidqiyə) - (Ər.) Daxili, ürək təmizliyi ilə, düzgünlüklə əlaqədar..

Sima - (Fars.) 1.Üz, çöhrə, bəniz. 2.Kimsə, insan, tip. 3.Şərəf,ləyaqət.

Simay - (Tür.) Gümüşdən ay, gümüş kimi parlaq ay.

Simtən - (Fars.) Bədəni gümüş kimi gözəl, parlaq olan.

Simuzər - 1.Qızıl-gümüş. 2.Xəzinə, qızıl.

Sinan - (Ər.) Mizraq, nizə, süngü və s. silahların iti ucu.

Sincan - (Tür.) Şərqi Anadolu bölgəsində yetişən, qırmızı ya da qan kimi qırmızısı rəngdə çiçəkləri olan çox

illik ətırlı bir bitki.

Sirac - (Fars.) 1.İşıq, məşəl, şam, çıraq. 2.Nur saçan mənasında Rəsulullah üçün istifadə edilmişdir.

Siracəddin - (Ər.) Dinin şamı, dinin verdiyi aydınlıq, işıq, işıqlandıran, aydınladan. .

Siran - (Ər.) Qalalar, hasarlar.

Sirat - (Ər.) 1.Sırat köprüsü. 2.Yol. 3.Cəhənnəmin üzərində qurulmuş olduguna inanılan dar ve keçilməsi

çətin olan köprü. 4."Parlaqlıq ver, işıqlıq gətir" mənasında istifadə edilən bir ad.

Siratulla - (Ər.) Doğru yol. Allahın yolu.

Sirazi - (Ər.) Məşəl, fakel.

Sirri (Sirriyə) - (Ər) 1.Sirrlə əlaqədar, sirrə aid. 2.Mistik.

Sitarə - (Fars.) Ulduz.

Sitəm - (Ər.) 1.Zülm və əzab. 2.Ad olaraq istifadə edilməsi uyğun deyil.

Siyami - (Ər.) Oruc tutan, oruclu, pislikdən uzaq.

Siyasət - (Ər.) 1.At idarəetmə, at işləriylə məşğulolma. 2.Məmləkət idarəsi. 3.Cəza, edam cəzası.

4. Siyasət, diplomatlık. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Siyavuş - Qara atlı.

Sokrat - Hakimiyyət saxlayan.

Solmaz - (Tür.) Hər zaman təzə, körpə və gənc.

Sona - Gözəl.

Sonay - (Tür.) Ayın son günləri. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Songül - Tür.) Son açan gül.

Songün - (Tür.) Sonuncu, son olan, meyl, qabiliyyət.

Sonnur - (Tür.) (Bax Sonay).

Sontac - (Tür.) Bənzərsiz tac.

Soyxan - (Tür.) Xan soyundan gələn.

Soyqan - (Tür.) Zadəgan soylu.

Soytəkin - (Tür.) Cəsur, igid.

Sönməz - (Tür.) Parlaqlığını, işığını heç itirməyən, hər zaman canlı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Sönməzay - (Tür.) İşığı heç sönməyən ay.

69

Spartak - (Yunancadan) Sparta sakini.

Suad - (Ər.) Xoşbəxtliklə, səadətlə əlaqədar, xoşbəxt.

Suat - Yaxşılıq, xeyirxahlıq

Suay - (Tür.) Suya düşən ay. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.

Sufiyə - (Ər.) Pislik etməyən..

Suğra - (Ər.) 1.Ən kiçik, ən balaca. 2.Ən kiçik qız, Ən kiçik bacı.

Sultan (Sultanə) - (Ər.) Padşah, hökmdar.

Sunar - (Tür.) Hörmətli bir şəkildə verir, təqdim edir.

Sunay - (Tür.) Ayı sun (təqdim et), gətir. Sun (təqdim et), və ay kəlimələrindən birləşmiş ad. - Kişi və qadın

adı olaraq istifadə edilir.

Surxay - Bu ad iki hissədən ibarətdir. Farsca "surx"- "qırmızı" və "ay" isə türkcədir - qədim türkcə "gözəl

ay", "qiymətli ay", "müqəddəs ay", "saf ay" və ya "parlaq ay" mənasını verir.

Susanna - (Ər.) Zanbaq.

Suzdil - (Fars.) 1.Türk musiqisinin Səd məqamlarından biri. 2.Könül atəşi, könül istiliyi.

Suzən - (Fars.) Yaxan, yandırıcı, yanan, yanıcı.

Suzi - (Fars. 1.Yanma, alovlanma ilə əlaqədar. 2.(Məcazi): Pulsuz kimsə.

Sübhan - Allahın adıdır.

Sübhi (Sübhiyə) - (Ər.) Səhər vaxtı, şəfəq ilə əlaqədar.

Sücəddin - Patriot, dostluq, yaxşılıq.

Süheyb - Dostluq, dostcasına.

Süleyman - (Ər.) 1.(İvrit) "Dinclik, sakitlik". 2.Əmin-amanlıqda yaşayan, mühafizə olunmuş. 2.Quran-ı

Kərimdə adı keçən peyğəmbərdən biri. Ulu-l -Əzm peyğəmbərlərdəndir.

Sülünay - (Tür.) Ay kimi gözəl, uzun boylu, əndamlı.

Sülünbikə - (Tür.) Sülün (Qırqovul) kimi boylu əndamlı qadın.

Süməyya - Xüsusi ad.

Sünbül - Bir çiçək adı (Gözəllərin saçı ona bənzədilir).

Sürəyya - 1.Parlaq,incə. 2.Ulduz.

Süsən - Dağ laləsi.

Sveta - Işıq saçan (Rus).

 

Milli.az