Kötük
Meşədə qurumuş ağaclardan biri kəsilmiş və yerində balaca bir kötük qalmışdı. O, gödək boyuna yaraşmayan tərzdə ətrafı süzər və böyük-böyük danışardı:
-Ax, namərdlik , namərdlik ! Sən olmasaydın , hələ yaşayardım.
Hər dəfə hayqıranda bir qom ovuntusu tökülən yarımçürümüş kötük cavan, təcrübəsiz ağaclara deyərdi:
-Sizə çox həqiqətlər danışa bilərəm !
Fəqət o heç kəsə lazım deyildi.
Gərəksiz olduğunu başa düşməmək ! - ən böyük nadanlıq budur!
1996
Maska
Hər səhər adamlar evlərindən çıxanda öz təbii üzlərinə əlavə bir maska taxmağı da unutmurlar. Elə ki , öz zövqünə uyğun bildiyi maskadan bircə dəfə , tək bircə günlüyünə istifadə etdin , sonra ta ömrünün axırınacan onu üzündən çıxarda bilməyəcəksən. Maska sənin üçün dönüb olacaq bayır-bacaq paltarı. Və eləsi də tapılacaq ki, onu heç evdə də üzündən götürməyəcəksən.
1997
Kitablar
Əgər insan ömrünü kitabla dolu rəfə , ötüb keçən illəri isə bir-bir götürüb oxuduğumuz kitablara bənzətsək , belə bir mənzərə alınar ki , hər dəfə gözlərinə dinclik vermədən qalın bir kitabı oxumağa başlayırsan , lakin tezliklə onun nə qədər cansıxıcı olduğunu görürsən ; əsərdə cərəyan edən hadisələr yekrəngdir və səndə heç bir maraq doğurmur; sən kitabı qapamağa tələsirsən, axı qarşıda hələ oxumadığın elə kitablar var ki , onların daha maraqlı olacağını düşünürsən ; fəqət hər dəfə yanıldığını görəcəksən ; nəhayət , başa düşəcəksən ki, tez – tələsik oxuyub qurtardığın kitablardan yadında heç bir şey qalmayıb , yalnız səhifələri boş-boşuna çevirməklə kifayətlənmisən.
1999
Hədəf
Vaxtilə Diogen gedib nişangahda dayanmışdı ki, bütün oxları hədəfdən yayınan atıcı çaşıb onu vurmasın.
Elə indi də belədir. Nişangahdan kənarda dayanmaq, nişangahda dayanmaqdan daha təhlükəlidir. Əgər təcrübəli düşmən bizi hədəfə çevirmişsə , harada dayanmağın nə fərqi var? Yox, əgər qaba adamlar naşıcasına bizi vurmağa çalışırlarsa, Diogen kimi ancaq nişangahda dayanmaq lazımdır. Ağıllı düşmən bizi mərdliyimizə bağışlayacaq , alçaq adamlar isə cəsarətimizdən qorxub geri çəkiləcəklər.
2003
Adamlar
Sanki evlər müxtəlif ölçülü təyyarələr , adamlar isə naməlum istiqamətdə uçan sərnişinlərdir. Hər səhər qapılar açılır və onlar boşluqlara atılırlar. Bütün günü səmərəsiz yerə vurxunur , axşam isə xilasedici nərdivanla geri qayıdırlar. Hamısı yoruğundur və cürbəcür itkilərə məruz qalmışlar. Və hər səhər bu adamlar nəyisə geri qaytarmaq ümidilə , itirdiklərinin arxasınca yollanır və hər axşam daha böyük itkilərlə geri dönürlər.
2003
Bəxtiyar Əliyar
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü
(İcazəsiz kopya etmək qadağandır)
XƏBƏR LENTİ
- ŞƏRHLƏR