Məşhur Alman şairi Şiller belə demişdir:
" Dünya qocalır, sonra yenə cavanlaşır, insan isə daim daha yaxşını ümid edir və gözləyir".
İnsan həyatı davamlı surətdə gözləməkdən ibarətdir, hansı ki, biz daima daha yaxşı bir şeylərin olacağına ümid edirik və gözləyirik. Uşaq ikən gənc olmağı gözləyərik. Axşam olanda sabahı gözləyərik. Xəstə olan zaman sağalmağı gözləyərik. Ürəyimiz sıxılanda, bədbəxtlik içində olanda gələcək xoşbəxt günləri gözləyərik. Qış soyuq keçər, yazı gözləyərik. Yaz quraq olar, yağışı, payızı gözləyərik.
Sevirik...Sevgimiz uğrunda hər acıya qatlanaraq ümüdlə onun gəlməsini gözləyərik.
Məhəbbətdən düşdü yenə də söhbət,
Bu qoca dünyada məncə məhəbbət
İnsan ürəyinin ləkədən,pasdan,
Qüssədən,kədərdən təmizlənməsi,
Aya-ulduzlara ucalmasıdır!
Nəcib arzuların bahardan,yazdan
Artıq tutulması,əzizlənməsi,
Ürəyin ürəkdən güc aımasıdır!
Eyni zamanda sevmədiyimiz biri varsa,onun nə qədər acı çəkdiyini bilsək də yenə də onun getməsini gözləyərik.
Axı niyə? Səbəb nədir? Çünki gözləmək adlandırdığımız o sənəti bilmirik. Halbuki, gözləmək bir ümidin ifadəsidir və biz insanların yaşamağımız üçün, zövq ala bilməyimiz üçün həyatdan gözləyəcəyimiz bir şeyə ehtiyacımız vardır.
Qərib ölkələrdə təkbaşına, yalnız qalanlar "Kaş bir dostum olaydı və onu əbəs yerə gözləsəydim" hissi ilə yaxından tanışdırlar. Çünki bu əbəs yerə gözləməkdə də bir ümid vardır və bu həmin darıxdırıcı, sıxıcı təklik içində bəlkə ən parlaq ümidlərdən belə daha parlaq və isidicidir.
Gözləmək təbii bir qanundur. Hər şey zamana bağlıdır. Torpağa əkilən hər toxumun bir inkişaf müddəti vardır və bunu gözləyə bilmək lazımdır. Çünki bahar olmazsa, heç bir ağac meyvə verməz.
Gözləməyi bilmək - bir sənət, bir mədəniyyət və sonunda bir təhsil mövzusudur. Uşaqlar gözləmək anlayışını başa düşə bilməzlər, bu zaman onların xasiyyətləri dəyişir, ağlayır və qışqırırlar. Ancaq zaman keçdikcə hər yeməyin bişmə müddəti olduğunu, atanın ancaq günəş batarkən evə gələcəyini öyrənirlər.
Lakin gözləməyini bilmək fərdlərin təhsillərinə də müəyyən təsir göstərir. Burada cəmiyyətin də əhəmiyyətli rolu vardır. Odur ki, fərd təhsili ilə cəmiyyətin yerləşmiş ənənəsinin ortaq nəticəsi gözləmə sənəti dediyimiz şeyi, şüurlu, sonundan əmin olaraq hazırlıqlı və aradakı zamanı israf etmədən gözləməyi bizə öyrədir. Bu gözləmə səbir və təslimiyyətçiliyi tövsiyə edən Şərq fəlsəfəsinin, Qərbin ağıllı və realist fikirləri tərəfindən meydana gələn bir sənətdir.
Əziz Qadın.Net-lilər, siz necə, gözləməyi bacarırsınızmı?
XƏBƏR LENTİ
- ŞƏRHLƏR