Bir çox müzakirə edilən mövzulardan biri də cəzalandırmaq, ya da cezalandırmamaq mövzusudur. Sizcə hansı doğrudur?
Bir çox ana və ata cəzalandırmağı uşağın doğru öyrədilməsi üçün qaçılmaz olduğunu müdafiə edir. Hətta bəzi ana və atalar açıqca uşaqların yalnız cezalandırılmaqla sakitləşdiyini söyləyirlər və bunu şiddətlə müdafiə edirlər.
Özünüzü düşünün, uşaqlıq dövrünüzdə cezalandırıldığınız anları xatırlamağa çalışın, necə bir duyğu yaşayırdınız?
Cəzalandırmaq çox vaxt, kin, nifrət və intiqam hissini yaradır, adamı daha da əsəbi olmağa vadar edir və sonunda da adamın özünə olan etibarının itirməsinə səbəb olur; bu işin sonu bəzən adamın özündən belə nifrət etməsinə və dünyaya çox mənfi bir gözlə baxmasına gətirib çıxarır.
Cəzalandırmaq pisdirsə, bəs nə etmək lazımdır? Deyə soruşursunuzsa, sizə bir siyahı verə bilərəm. Amma hər şeydən əvvəl bunu bilməlisiniz ki, siz bir insan yetişdirirsiniz və bir insan yetişdirmək, bir brilyant işləməkdən çox daha çətin və səbr tələb edən bir işdir. Bunu unutmayın ki, indi hər bir uşaq olan oğul-uşağınız bir gün qarşınıza sizin boyunuzda bir insan olaraq çıxacaqlar; Bundan heç şübhəniz olmasın.Amma onları indi bir brilyant kimi səbr və diqqətlə böyürtsəniz bir neçə illər sonra qarşınızdakı insanla sevinə biərsiniz məhz bu mənim övladım deyə bilərsiniz.
2)Uşağın səhvini ona izah edərkən, uşağın şəxsiyyətini hədəf almayın.
XƏBƏR LENTİ
- ŞƏRHLƏR