Yaşamaq
Deyirsən: çətindir düzgün yaşamaq.
Əlbəttə çətindir: diz atıb yerə
Dağları qaldırmaq bir cüt əlinlə.
Əlbəttə çətindir: tufanları tək
Yarıb köksün ilə,
o taya keçmək!
Deyirsən: çətindir məğrur dolanmaq!
Əlbəttə çətindir: bütün ormanlar
Solub saraldıqda,
tən ortalıqda
Küknar ağacı tək yamyaşıl qalmaq.
Dirilik suyunu qaranlıqdan yox,
Öz qəlbin dolusu işıqdan almaq !
Deyirsən: çətindir mərdlik, mətinlik.
Bəs necə?
Səadət gəlirmi asan?
Qayalı dağları sən külünglə yox,
Polad dırnağınla qoparmalısan!
Anadan saf olur çocuq, deyirlər.
Saflığı sonadək qorumaq çətin.
Bəs necə?
Asanmı yetişir məgər
Qızıldan bahalı kişi qüdrəti!
Məni çətinlikdən çəkindirmə, dost!
Mənim nəyim var ki, saflıqdan savay?
Nəyim var sənətin ön cəbhəsində
Gündəlik döyüşdə paklıqdan savay?
İldirim vurarsa məğrur çinarı,
Çəkməz, ayaq üstə çinar düz yanar.
Yansa da, bilər ki, başından barı
Düzlük atəşinin qızıl tacı var.
Ömür bahasına zülmət yarar.
Xəlil Rza Ulutürk (1977)
XƏBƏR LENTİ
