Gecədən səhərə kimi qız düşünürdü, yuxusu gəlmirdi. Bir şey ki, onu maraqlandırırdı, amma ona qadağa olunmuşdu, onu necə edə bilərdi? Səhərə yaxın qərara gəldi – ora gedəcək.
Şah işləri dalıyca getmişdi, Sara qulluqçu qızlardan birini çağırdı və dedi ki, çıxıb gəzmək istəyir. Bunlar küçəyə çıxdılar, Sara da bir hiylə ilə elə etdi ki, qız Saranı itirdi, Sara gizləndi. Görəndə ki, qulluqçu onu tapa bilməyib çıxıb getdi, tez o meşəliyə doğru qaçdı.
O, orada idi.
-Elə bildim gəlməyəcəksən
-Əgər bilsəydin mənim gəlməyim nə boyda risk idi mənim üçün.
-Əsas odur ki, gəldin...
Bu cür gizli görüşmələr əvvəlcə nadir hallarda olurdu, sonradan Sara özü səbrsiz olub daha tez-tez Arturla görüşməyə başladı. Münasibətləri bu bir neçə ay ərzində çox yaxın olmağa başladı. Eyni zamanda da Sara şaha qarşı çox soyumuşdur.
Bir gün amma nə Sara, nə də Artur işin ciddiliyini nəzərə almayıb çox ehtiyyatsız iş gördülər. Gecə vaxtı idi, artıq sonuncu oyaq qalmış qulluqçu çölə çıxmışdı zibilləri atsın ki, tövlənin yanından keçərkən içindən səslər eşitdi. Divardakı deşikdən baxanda isə gördüklərindən şok olmuşdu. Arturla Sara orada sevişirdilər.
Sabahsı gün o qulluqçu qadın dözmədi, özü də çoxdandan Saranın paxıllığını çəkirdi, gəldi şaha xəbər verdi gördüklərindən. Şah buna inanmaq istəmirdi, çox pərişan idi. Əsəbindən bilmirdi nə etsin. Və sonda:
-Arturu gətizdirin yanıma! - əmr etdi.
Artur gəldi. Olanların doğru olub-olmadığını ondan soruşdu. Artur da namərd olmayıb hər şeyi boynuna aldı. Artıq Sara da bunu inkar edə bilməzdi. ..
Zirzəmidəki zindana şah endi, Sara artıq cındır paltarda idi, üzü bütün qan idi döyülməkdən. Şah ona yuxarıdan baxaraq dedi:
-Mən səni qul olaraq aldım, amma sənə qul kimi ilk gündən baxmadım, sənə sarayımı qurban verdim, sənə yaxşı həyat verdim, sənə ÜRƏYİMİ verdim, sən isə... Qadınlara təzə-təzə inanmağa başlamışdım, sən bir daha sübut etdin ki, qadınların hamısı eynidir.
Sara susaraq ağlayırdı, amma ağlamağın artıq faydası yox idi.
Cəza günü Artur və Saranın boyunları vuruldu. Şah özü isə həmin saniyələrdə Saranın otağında onun paltarlarını qoxulayaraq ağlayırdı.
Uşaqların nağılında hər şey sonra yaxşı bitir, çünki uşaq hələ heç nə bilmir, həyata təzə başlayır və həyata ümidlə, xoş hisslərlə başlamalıdır. Böyüklər isə artıq çox şeyi görüblər, ona görə də böyüklərin nağılı pis də qurtara bilər, bizi artıq heç nə təəccübləndirmir...
Şahın sonrakı həyatı nə oldu? Deyim də. Sonra bir neçə il keçdikdən sonra şah da yaşlanır axı, gərək onun da bir davamçısı olsun taxtında oturanı, ona görə də zadəganlardan birinin qızını alır, elə ilk uşaqları oğlan olur. Oğlu ilə çox fəxr edir şah. Amma yoldaşına diqqət ayırmır. Yoldaşı da soyuq ərdən isti məşuqə qaça bilərdi, amma Sara barədə ondan-bundan eşitdiyinə görə, qorxmuşdu və özünü riskə ata bilməzdi. Çarəsizlikdən başını qızıllarla, pullarla qatırdı.
Bax, belə!
SON
Müəllif: Nazuletta
XƏBƏR LENTİ
- ŞƏRHLƏR