Axı məni sevirdin mənim sevdiyim kimi. Dəli bir sevda gəzirdi başımızda. Elə bir sevda ki, ondan heç vaxt yorulmazdım, usanmazdım aşiqlər kimi. Hər ikimiz xoşbəxt idik. Çünki aləmin bizə bəxş etdiyi o gözəl hissləri yaşayırdıq. Sevgi dünyasındaydıq. Mən və sən. Elə bir dünya ki, orda bizdən başqa kimsə yox idi. İkimiz idik. Sanki göylərdə uçurduq mələklər kimi. Onda aləm nə gözəl idi. Hər şey, təbiət, səslər, indi mənə yaxşı görünməyənlər onda nə gözəl idi, Allahım. Sevgim qarşılıqlı olduğundanmı hər şey bu qədər gözəl idi? Eh, yaxın olduğumuz qədər uzaq idik. Əlin əlimə dəymədi ki. Əlini mənə uzatmaq istədin, mən də əlini tutmaq istədim, fəqət mən çox uzaq idim. Sanki hərəmiz dünyanın bir başındaydıq. Yox, yox! Qəlbimiz çox yaxın idi, mənən yaxın idik. Cismən isə... Burdan əllərimiz bir-birimizə çatmazdı ki. Mən eşqin gücündən daha yüksəkliklərə qalxdıqca sən sanki aşağı enməyə çalışırdın. Mən qorxurdum, Tanrımın başımdan bu sevdanı çıxarmasından qorxurdum. Özümü bu eşqlə xoşbəxt sanırdım, sən də qorxurdun, qorxurdun ki, birdən bu eşq başından çıxmaz və sən göylərdən enə bilməzsən, hamı kimi ola bilməzsən. Mən hamı kimi ola bilmədiyim üçün, bu eşqimə görə əzab çəkdiyim üçün özümü xoşbəxt sanırdım. Eşqin əzabı da mənə şirin gəlirdi. Çünki mən təmiz eşqimlə Tanrıya daha yaxın idim. Göylər daha gözəl idi. Məni göylər çəkdikcə səni yerlər çəkirdi, beləcə uzaqlaşırdıq. Birgə pərvaz etdiyimiz anlarda isə necə də xoşbəxt idik. Qəlbimiz, ruhumuz eşqimizlə qidalanırdı. Hər şeydən uzaq idik, sanki. Mən qəlbimdəki eşqimlə qalxırdım, sən isə ağlındakı eşqinlə. Hansı təmiz idi? Axı sən də qəlbinin səsinə qulaq asa bilərdin. Mənim kimi, sevgilim. Mən sənə əlimi göylərdən uzatmışdım, sən isə əlini yerdən. Gec idi daha, sən qalxa bilməzdin, mən də enə bilməzdim. Çünki sən qəlbindəki eşqini ağlına satdın. İndi mən qəlbimin eşqiylə göylərdəyəm, sən isə ağlının səsiylə yerlərdə.
Niyə sevdin məni? Niyə qəlbimi yerindən oynatdın? Və illər sonra da unutdun. Canım yanır, göz yaşlarım bulaq suyu kimi tökülür. Hamı mənə: "Niyə səni sevirəm?" deyə soruşur. Axı səni görən kəslər sənin doğrudan da sevilə biləcək biri olduğunu dərhal başa düşür. Qəlbimin harayı bir xalqı oyada bilərdi, lakin səni oyada bilmədi. Qara bəxtim oyanmadı. İndi qəlbim param-parçadır. Şüşə qırıqları kimi. Mənə sevdiyini deyirdin, biz başqa dünyanın insanlarıyıq deyirdin. Bir dünyanın ki o hamıya aid deyil. Axı nədən ayrıldıq? Yox, heç ayrılmadıq ki. Mən yenə səninləyəm, gecələr, gündüzlər. Qəlbim sənin adınla döyünür, səni hər an düşünürəm, sevgilim. Əlimi uzatsam sənə çatmaz, çağırsam eşitməzsən. Axı mən yenə göylərdəyəm, mələklər kimi. Sən isə endin yerə. Çünki mələk olmaq istəmədin. Çünki sən... Sən daha məni sevmirsən ki...
XƏBƏR LENTİ
- ŞƏRHLƏR