ƏLİ (ə) VƏ SƏN
Yalan deməyin,
O 25 il oturmadı,
olmadı “xanənişin”.
Yalan deməyin,
O 25 il için-için yandı deyin;
O oturmadı
sadəcə
haqqın keşiyində gizli-gizli dayandı deyin.
Kim deyir ki, o 25 il dinmədi,
susdu,
danışmadı...?
Kim deyir ki o heçnəyə qarışmadı?
Kim deyir?
O dindi,
- biz gərək, - dedi,
- dinməyək, dedi,
- səs çıxarmayaq,
Təki haqqın səsi ucalsın!
O sükutuyla qorudu haqqı
sən səs-küyünlə dağıdırsan;
O qaranlıq gecələrdə səssizcə göz yaşı axıtdı
sən ürəklərdə qardaş qanı axıdırsan!
Fərqə bax:
Əli (ə) və Sən!
Bir bax, o harda
sən harda qalırsan...?
O, haqqını qəsb edənə kömək etdi
sən haqqını tələb edənə balta çalırsan;
alçalırsan...
Sus!
Allah eşqinə sus!
Bu qədər batil üçün susdun
bir dəfə də Haqq üçün sus!
Dünya ilə insan tərs mütənasibdilər, əzizim;
insan böyüdükcə dünya kiçilir
məsələn, 7 –ci mərtəbənin pəncərisindən
çox kiçik görünür küçədəki adamlar;
sürətlə yürüyürlər baxmadan sağına-soluna,
ağına-qarasına
qarışqa kimi,
sanki nəsə daşıyır hərə öz yuvasına...
Siqaretin tüstülənir,
sən də düşünürsən:
bu işıqforda dayanan qarışqa boyda ağ saçlı dayının
görəsən neçə dəfə düşüb əlindən
yuvasına aparmaq istədiyi ümidi? frown duyğusu
...Hardan biləsən?
Ponti Pilat İsa (ə) –dan soruşdu:
- həqiqət nədir?
İsa (ə) susdu...
İnsan dünyadan çox böyükdür əslində,
yəqin ki, eyni səbəblə “sığmırdı bu cahana Nəsimi”.
Sadədəcə, dedim axı, əzizim,
onlar tərs mütənasibdilər;
dünya böyüdükcə gözündə,
insan kiçilir qarışqa kimi...
İlqar Kamil
XƏBƏR LENTİ
- ŞƏRHLƏR