Bu gün yenə təkliyin son sinfoniyasını dinləyirəm...İllər sonra ilk dəfə bu qədər yalnız olduğumu anladım...Bilmirəm nədən .Omrümü ağ rəngə boyaya bilməyən qarın altında dinləyirəm son akkordları ...Həzin musiqi o qədər rahatlıq vericidir ki ,onu dinləmək üçün sakitliyin ən pik nöqtəsi yetməz ..Ətrafımı hava təbəqəsi kimi əhatə edən bu yalnızlıqdan heç cür qurtula bilmirəm..Ən sevdiyim kitabların belə diksindirici görünüşü insanı xovlandırır ...Artıq onları oxumağa belə qorxuram ..Daha hər həyat hekayəsinin sonu 3 alma ilə bitmir nədənsə ... Hər dəfəsində amansız mübarizədən sonra 3 almanı axtarıram dilənçi kimi...Heç olmasa birini ..ən azından birini ..Təsəlli olsun deyə...təsəlli olsun ki ,həqiqətən xoşbəxt sonla bitəcək nələrsə var deyə ..Axı nə zamana qədər inanım ki hər nağılın sonu 3 alma ilə bitəcək ..Bir gün də həyat bu sonluqla bitsin .....illər sonra sondakı bu almalar mənə həyatı öyrətdi..Hər həyat nağılının alma ilə bitməyəcəyini...Əslində alma kimi gözlədiyimiz sürprizlərin sonralar başqa sürprizlərlə əvəz olunacağını..Hər dəfəsində uşaqların kitablarda şəkil axtardığı kimi ,mən də hər kitabın sonunda o 3 almanı axtarmağa başlayırdım ...Tapdıqlarım da nədənsə çürümüş ,təravətini itirmişdi ..Elə bil o almalar da həmin almalar deyildi ..İllər onları da köhnəltmiş ,büzüşdürmüşdü..Tapacağın ən böyük qənimətin onun saplağı və az da olsa səhifələrdə qoymuş olduğu ətri olardı ..Bəzən əlimdə səbət həyatın ən acımaz günlərindən qalan almaları yığmaq üçün can atıram ...Burda isə nə alma var ,nə də onun var oluşundan əsər ..Sadəcə köhnə nağıllardan qalan xatirələrdi ...O almaları kim apardı ? Yoxsa indiki həyatda almalar artıq insanı sevindirməyə yetmir...? Nə yazıq ki ,həmin almaların çürümüşü belə insana güc verir nədənsə ..Bəlkə bu bir zamanın dəbi idi ki hər nağıl alma ilə bitməliydi ...İllər sonra tənhalığıma səbəb olan bu 3 almanın sirrinini tapmaq ümidiylə çıxmışdım yola ...Bəlkə də çoxumuz belə ağlımıza gətirmirdik ki ,niyə bu sonluq 3 alma idi ...Başqa meyvə yox ...yalnız alma.....Sirr bunun 3 alma olması idi ki ,hər kəsi xoşbəxt etməyə yetirdi..Heç kəs bu alma dolu günlərini qəmgin notlarla xatırlamaz...Çünki möcüzəni yaradan bir ifadə olmuşdu o ...Dadına baxmasaq belə ,baxmış kimi var idik ..O qədər şirin idi ki ,insana hər tərəfli xoş gəlirdi..Bu alma fərqliydi пїЅnə bazarda satılırdı ,nə hədiyyə verilirdi ,nə də ağacda bitirdi ..Sən onu sadəcə nağılların sonunda tapa bilərdin.. İndiysə həmin almaları qaytarmaq üçün verəcəyim heç nəyim qalmadı ..Bu şans bir dəfə verildi və bitti ...Dünən dostlarım olan bu 3 almalar artıq bu gün yoxdu ..Tənhalaşdım onlarsız ..Bir anlıq onları yenidən görüm ,duymaq istərdim ...Söz verirəm sizləri nə yeyəcəm ,nə sizlərə toxunacam ,sadəcə sizləri hiss etmək istəyirəm ..
XƏBƏR LENTİ
- ŞƏRHLƏR