Vanın Gavaş mahalındakı Van gölünün ortasında 1092 illik bir tarixə sahib olan, bərpa işləri tamamlanıb açılışı keçirilən tarixi “Akdamar kilsə”sini bir çoxları tanıyır. Van şəhərinin simvolu olan bu kilsə bütün sirrini və dildən-dilə gəzən acı əfsanəsini qoruyaraq günümüzə qədər gəlib çatıb. Sizə bu kilsənin hekayəsini təqdim edirəm. Bəlkə bir gün oralara yolunuz düşər...
Keçmiş zamanda böyük bir monastırda keşişlərin yaşadığı, heç kəsin kənara çıxmasına icazə verilmədiyi və badam ağacları ilə dolu bir ada varmış. Amma bu adada elə bir qız varmış ki, gözəlliyi dillərdə dastanmış. Nə mən izah edə bilərəm, nə də siz təsəvvür edə bilərsiniz. Sahilə yaxın kəndlərdən birində güclü bədənə sahib, yaxşı üzə bilən, yaraşıqlı cavan oğlan varmış. Van gölünün duzlu və sərin suyunda üzərmiş. Gənc oğlan bir gün çox maraqlandığı adaya doğru üzmüş və sonra adanın sahilində uzanıbmış. İstirahət etdikdən sonra ətrafına göz gəzdirdikdə badam ağaclarının dibində badam yığan Tamara adlı bir qızı görür. Cavan oğlan bu qıza aşiq olur. Qızdırma xəstələrinin belə bu qədər titrəmədiyi şəkildə qızın eşqiylə titrəyir. Qız da oğlana aşiq olur. Artıq iki gənc gecələr keşişlərdən gizli-gizli görüşür, birlikdə Ayı, ulduzları və Van gölünü seyr edirlər. Bu hadisə hər gecə beləcə davam edir. Hər kəs ibadətə gedən zaman gözəllər gözəli Tamara əlinə fənər alaraq cavan oğlana işarə verir və bu gənc də gecə vaxtı adaya doğru üzərək Tamaraya qovuşardı... Ardı isə filmlərdəki, kitablardakı kimi bir sonluqla bitir.
Keşişlərdən biri bunu görür və bu hadisəni qızın atasına danışır. Yenə qaranlıq çökür və cavan oğlan sahildən adaya doğru boylanır. Amma həmin gecə möhkəm bir fırtına qopur. Tamara vəziyyətin gərgin olduğunu görür və həmin gecə fənəri yandırmır. Bunu fürsət bilən keşişlərdən biri fənəri götürür və adaya çıxır. Gənc oğlan da dəhşətli fırtınanı vecinə belə almadan işığa doğru üzməyə başlayır. Amma keşiş tez-tez işığın yerini dəyişir və oğlan da işığa görə istiqamətini dəyişir. Keşiş işığı adanın bütün ətrafı boyu gəzdirir. Gənc oğlan sularda boğulmağa başlayır. Sularda batarkən “Ah Tamara, ah Tamara” deyə qışqırıqları həm adada, həm də Van gölü sahillərində elə bir əks-səda verir ki, Tamara da hamı kimi bu səsləri eşidir. Bu səslərə dözə bilmir və özünü suya atır. Əfsanəyə görə, gəncləri Van gölünün sərin sularının dibində görürlər.
Bu hadisədən sonra "Ah Tamara" deyilməyə başlanan ada zamanla Akdamara çevrilir və kilsə də bu adla adlandırılır.
XƏBƏR LENTİ
- ŞƏRHLƏR