Digər şəxsin sizi jestlərinizdən,səsinizin tonundan ve ya bədən
hərəkətlərinizdən başa düşdüyünü ehtimal etməyin.Fikri oxumaq
həqiqətən işə yarıyır amma hər zaman yox.Əgər inciklərinizi,ehtiyaclarinizi,sevinc və ya minnətdarıiq hisslərinizi həyat yoldaşlarınıza və ya sevdiyiniz insana söyləmirsinizsə,onlardan bu hisslərinzə cavab verməsini tələb edə bilməzsizniz.Hər kəs danışmalıdır...
Münasibətlərdə bir tərəf digər tərəfin onun nə fikirləşdiyi , nə hiss etdiyi və etmək istədiyi işlər barədə bildiyini hesab edirsə , bu cox məyusedici olur .Lalə etiraf edir : " Bizim Rüfətlə bal ayımızdakı münaqişənin təqsiri məndədir . Biz qonaq evinə gedənə qədər bir neçə saat maşınla yol getməli idik . Mən cavan həyat yoldaşı idim və düşünürdüm ki , bu insanla evlənmişəm , amma o mənim barəmdə lazım olan hər şeyi bilmir . Hətta bəzi qiz dostlarım mənim haqqımda ərimin bildiyindən daha çox bilirlər . Əgər biz evlənmişiksə , o mənim barəmdə hər şeyi bilməlidir ( Ağlıma gəlmədi ki , bir-birimizi tanimaq üçün qarşıda hələ bir ömür var ).
Beləliklə həyatımda hər şey barədə necə hiss etdiyimi ona demək qərarına gəldim ki,arvadını həqiqətən tanisin.Beləcə o xəritədən istifadə edərək avtomobili idarə etdiyi vaxtda mən elə hey danişırdım.Mən ona nəsə deyir və cavab almırdım.Ona nəsə başqa bir söz də deyib, " Aha.Yaxşı,bu maraqlıdır " cavabını alırdım.Nə qədər çox bölüşürdümsə o qədər az cavab alırdım.Onun fikiri başqa şeylərlə məşğul idi.Getdikcə hirslənirdim.Amma bilmirdim ki " Sən mənim xətrimə dəyirsə.nÇünkü mənə elə gəlir ki sənin üçün maraqlı deyil " sözünü ona necə deyim.Mən hesab edirdim ki,danışmağa başlayan kimi o dinləməli idi .Buna görə də məyusluq içində danışmağı dayandırdım .
Saatın səsi sükut içində eşidildikcə daha da qəzəblənməyə başlayırdım.Problem isə onda idi ki,o hələ də öz daxili aləmində idi və mənim daxilimdə nələr baş verdiyi haqqda qətiyyən heç bir fikri yox idi.Qonaq evinə çatan vaxt maşından düşüb,ona dedim ki,özümdə deyiləm. " Nə üçün ? " o soruşdu : " Çünkü bütün yol boyu sən mənimlə bir kəlmə də kəsməmisən ! " deyə cavab verdim . Yazıq Rüfətin heç ağlına da gəlmirdi ki nə danışmaq istəyirəm və ya nə üçün belə acıqlıyam.Çünkü münasibətimizin o dövründə hisslərimi onla necə bölüşməyi bilmirdim .
O eşitdiklərindən o qədər çaş-baş qalmışdı ki,mənə acığı tutmuşdu.Buna görə də bir müddət bir - birimizin üstünə qışqırırdıq . Nəhayət,o özünü ələ alıb , danışmadığı üçün üzr istədi və mənə qarşı həssas olmadığını etiraf edərək təəssüfləndi . Bu isə mənə o qədər təsir etdi ki,özümü lazimi tərzdə aparmadığımı anladım .
Bu bizim aramızdakı ilk anlaşılmamazlıq idi və bu mənə hisslərin və fikirlərin sözlə çatdırılmasının nə qədər vacib olduğunu dərk etdirirdi.
Siz əsl hisslərinizi ifadə etməli və onları içinizdə boğmamalı , əksinə üzə çıxararaq , götür - qoy etməlisiniz . Baş vermiş hadisələrin bir daha müzakirə olunması və hisslərin təkrarlanması bir - birimizi daha yaxşı başa düşməyimizə və bunu müsbət bir təcrübəyə çevirməyimizə kömək olur .
XƏBƏR LENTİ
- ŞƏRHLƏR