Orxan Fikrətoğlunun yazı yaradıcılığı ilə ilk dəfə “Ölü Mətn” romanı ilə tanış olmuşdum. Post-Sufi janrında yazılan həmin romanı çox bəyənmişdim. İkinci isə “Tək” adlı kitabı oldu. “Tək” kitabı bir eyni adlı romandan, iki pyes və iki hekayədən ibarətdir.
“Tək” romanı əsl adını özü də unutduğu “Təkgöz” adlı uşağın yaşantılarından, onun müharibə zamanı hər şeyini itirib İran ərazisinə qaçmağından, İrandan Naxçıvanlı bir mis alverçisinin vasitəsi ilə Bakıya gətirilib xəstə uşaqlar evində yerləşdirilməsindən, dostunun evində yaşamasından, dostunun evindən sevdiyi qızı qorumaq üçün yalan danışıb o evdən namussuz kimi ayrılmağından, dostunun atası tərəfindən bir mədrəsəyə yerləşdirilməsindən, burada güya din dərsləri alacağından və ən nəhayət elə həmin mədrəsə deyilən qurumdan Əfqanıstana qatı terrorçu qrupun üzvü kimi yollanmasından, Türkiyəyə əməliyyat üçün gedib orda Əminə adlı qızla tanış olub ilk dəfə sevgi hissi yaşamasndan bəhs edən dəyərli bir romandır.
Əsərdən çox bəyəndiyim hissələri Sizlərlə paylaşmaq istədim;
“Əslində günün gözəlliyi onun doğulmasındadır. Necə ki, insanın gözəlliyi ancaq onun doğulmasındadır. Necə ki, günorta günəş yandırıcı və zəhlətökən olur, eləcə də insan yaşa dolduqca, sehrin və mehrin itirir.”
- Ölümə sevgi olduğu halda, sevgiyə ölüm yoxdu.”
- İnsanlar ölümə gedən fani bir adamı “qonaqdır” deyə sevə bilir. Yaşamaq istəyən, sağlam insanı isə, çörəyinə şərik çıxa bilər deyə sevmir.”
- Elə anlar olur ki, insan nə etdiyini bilmir.hərdən elə addım olur ki, öz-özünə atılır. Bu addımın sənin ağlına və iradənə dəxli olmur. Görünür, insanın bədənində də ağlı var, özü də insan o ağlının olmasından xəbərsizdi. O ağıl ancaq səni qorumaq və yaşatmaq üçündür. Onun insafı, mərhəməti olmur”
Oxumayanlar və məsləhəti qəbul edənlər üçün deyə bilərəm ki, çox gözəl ifadə vasitələri ilə yazılan bu romanı mütaliə etməkdən özünüzü məhrum etməyin.
Alimin dili kəlamıdır, cahilin dili susmağıdır, döyüşçünün dili döyüşməyidir. İstənilən yolu seçmək isə Öz əlimizdədi.
XƏBƏR LENTİ
