Boşluq
Məhəbbət – sənin qəlbində başqa birisinin açdığı boşluqdur ki ,
sən onu heç cür doldura bilmirsən. (Müəllif)
Onunla qəfil rastlaşdığımız gün artıq axşam düşmüş, üstəlik, qalın duman birdən-birə şəhərin üstünə enib küçələri ağızbaağız doldurmuşdu. Evlərinə tələsən adamlar belə dumanda az qala burun-buruna gələn maşınların arasında tutqun kölgə kimi görünürdülər. Maşınlar həm bir-birinə yol verir, həm də piyadaları vurmamaq üçün ləngiyir; adamlar isə tez-tez bir-biri ilə toqquşur, itələşir, sanki bir-birinin zəif yerlərini tapıb aradan maneəsiz keçmək istəyirdilər.
O, düz üstümə yeridi, mən mümkün qədər labüd toqquşmadan yayınmağa çalışırdım; əllərimi yelləyib qəzadan qabaq həyəcan işarəsi verdim, yalnız buna macal tapdım; lakin vəziyyəti aydınlaşdırmaq, görünür, hər ikimiz üçün eyni dərəcədə əhəmiyyətli deyildi. O, ya maraq xatirinə, ya da sadəcə tələsdiyi üçün yolunu dəyişmədi. Uzun müddət yerimdə səndələdim, bərk soyuqluq hiss edirdim, axı onun keçdiyi yerdə böyük bir boşluq açılmış və bədənim müdafiəsiz qalmışdı.
Duman seyrəldikdən sonra onu yenidən görüm və çoxdankı tanış kimi salamladım. O, gün işığında fikirli halda mənə baxdı; görünür, nəyisə xatırlamağa çalışırdı; qiymətli anları əldən verməyib variantları götür-qoy edirdi; bu zaman mən ona tərəf gedirdim, onu bədənimdəki boşluğa daxil etməyə tələsirdim, amma o, son anda saymazyana böyrümdən ötüb keçdi.
Mən onu saxlamadım, çünki qəflətən məndə belə bir bədbin fikir yarandı ki, artıq o özü də bu boşluğu doldura bilməyəcək.
2003
Məktub
Hərdən sözlər elə asanlıqla seçilir, fikirlər elə səlis ifadə olunur ki, birdən sənə elə gəlir, qələmi saxlayıb sadəcə dodaqlarını tərpətməklə də həmin məktubu yazmaq mümkündür. Belə məktubu öz ünvanına yollamağa heç ehtiyac da qalmır. Axı bir də görürsən ki, çoxdan gözlədiyin məktub hələ gəlib sənə çatmayıb , lakin sən orada nə yazıldığını artıq bilirsən.
Bəxtiyar Əliyar
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Üzvü