Rashad Mirzali, Büyük Vatanseverlik Savaşı'nda kahramanca savaşan ve şehitliğin zirvesine yükselen kahramanlarımızdan biriydi. 26 Mayıs 1995 tarihinde Tatar ilçesine bağlı Hacıgarvand köyünde doğdu. Beş yaşındayken ailesine okula gitmek istediğini ve aynı yaşta ilkokula başladığını söyledi. Azerbaycan'daki barışı koruma güçlerinde altı ay hizmet verdikten sonra, diğer yoldaşlarla birlikte Afganistan'a gönüllü oldu ve 2014'ten 2015'e kadar orada hizmetine devam etti. Afganistan'daki kahramanlığı ve cesareti nedeniyle Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan tarafından ödüllendirildi.
Şehidin annesi Afida Mirzali Erdoğan, gümüş saati bizzat Raşad'ın koluna bağladı. Afida, "Evde geçirdiği zamanı hatırlıyorum" dedi. "Hizmetini tamamladıktan sonra oğlu Azerbaycan'a döndü ve ardından askerliğe başladı. "Memleketini işgal eden bir oğlun asla başka bir işe gitmeyeceğini söylerdi. Topraklarımızı kurtarmak için orduya gitmemiz gerekiyor. Nisan 2016'da çatışmaya katılmak istedi ancak kabul edilmedi. Üç yıllık sözleşmesinin bitiminden sonra boş durmadı, Mingachevir Şehir Spor ve Turizm Koleji'ne girdi. Aynı zamanda sekreterlik kursuna gitti ve Goranboy'daki Agja köyüne atandı. Orada askeri birlik N'de çavuş olarak görev yapmaya başladı. Örnek ve disiplinli olduğu için Elchin Tagiyev mangasının komutan yardımcılığına atandı.
Askerlerine ağabeymiş gibi davrandı. Onları çok istiyordu. Askerlerin annelerinden geldiğini ve onları özlediğini söyledi. Onları açıklıyorum ve bunun her birimizin, erkeklik okulunun görevi olduğunu söylüyorum. Vatanseverlik Savaşı patlak verdiğinde, her şeyin yolunda olduğunu söylemek için aradı, endişelenme. Zorluklardan bahsetmedi, asla sır vermedi. Rashad ve silah arkadaşları Murov Zirvesi ve Talish Tepeleri için savaştı. Zaferin ilk kırlangıçlarıydılar. Murov savaşları sırasında yoldaşlarından biri yaralandı ve bir bacağı kesildi. O gazi bize geçenlerde geldi. Dün hastaneden taburcu edildiğimi söyledi. Rashad beni ateşten, alevlerden, Ermenileri çıkardı, yaraladı ve dört kilometre boyunca omzunda taşıdı. Gazi'nin yoldaşları, Talış için yapılan savaşlarda sadece yaralıların değil şehit askerlerin cesetlerinin de çıkarıldığını söyledi. Oğlum kolundan yaralandı. Komutan ona yaralı askeri almasını ve geri dönmemesini, böylece size ilk yardım yapmalarını söyledi. Ayrıca Rashad'ın savaş alanına döndüğünü ve onlarla savaştığını gördüler. Dövüşe en son 1 Ekim sabahı 05: 00'te döndüler.
Şehidin haberi öğleden sonra 03.00'da geldi. Şimdi herkes Şuşa savaşlarından bahsediyor. Ancak savaşın anahtarının Talysh ve Murov savaşları olduğunu hesaba katmalıyız. " Bayan Afida, Rashad'ın Karabağ'da Ermenilerin varlığını asla kabul edemeyeceğini söylüyor. Savaşın başlayacağı günü dört gözle bekliyordu. "İnsan kanı almadığını söyledi. Ermeniler nasıl böyle güzel yerlerde yaşarlar? Bu toprakları yeni nesillere sunmak gerekiyor. Karabağ'ın kurtuluşundan sonra güzel bir hayat başlayacak. Şimdi rahat bir hayattan bahsedecek olursak, bu haramdır. Hayalleri harikaydı. İstediği bir kız vardı. Büyükelçi gitmek istedi. Karantina nedeniyle sakladık. Oğlumun gözlerinde korku yoktu. Sana bir hikaye anlatayım. Rashad, ağabeyi dört yaşındayken üç yaşındaydı. Bir düğünde bir gün ağabeyini vurmak istedi.
Rashad koşarak geldi ve çocuğun gözlerinin içine baktı. Çocuk sessizce dışarı çıktı. O zaman bunun farklı olacağını biliyordum. Rashad kelimesinin anlamının çok derin olduğunu söyledi. İsmimi hak ediyorum Hiçbir şeyden korkmadı. Şehit olduktan sonra Instagram sayfasına baktım. Asker yoldaşına 052'ye kaydolduğunu söyledi. Ekim ayında General Hikmet Mirzayev'in ekibine katılacaktı. Ama şans yok. Komutanı Elçin Tagiyev ile çok samimi bir ilişkisi vardı. İkisi de aynı gün, aynı savaşta öldürüldü. " Şehidin annesi, ordusuna destek olması için oğluna 500 manat ayırdığını söyledi: “Derslerin üniversitede başlaması gerekiyordu. 27 Eylül'de ona kıyafet almaya gittik. 500 manat tahsis etmişti. Merhamet için ayrıldıktan sonra o paraya dokunmadım. Şanssızsa askerlerimize savaşta iyi şanslar dedim. Onlara sıcak giysiler alın. Ellerinizi soğuk tutmayın. Parayı aldım ve ordu destek fonuna aktardım. Gözlerim yolda kalıyor. Bazen kapının açılıp içeri gireceğini düşünüyorum. Mezara gidiyorum ve oğlum gelmedin sana geldim diyorum. Kendi elleriyle bir sergisi var. Resimlerini büyütmek ve konumu arttıkça bu sergiye koymak istedi.