Bir gün üzgün bir bayan babasının yanına gelir. Genç ve güzel bir kadın olmasına rağmen, yine de babasının akıllı öğüdüne ihtiyacı vardı. Ne yazık ki babasına dedi ki:
- Baba, her şeyden bıktım. Hem işte hem de özel hayatımda sorunlarım var. Artık yeterince güçlü değilim. Artık dayanamıyorum. Ben neyim?
Baba kızına sarıldı, başını okşadı, sonra şefkatle ona baktı ve ayağa kalktı ve şöyle dedi:
- Bekle, şimdi göstereceğim.
Baba üç tencere aldı, gazı yaktı, her birine suyla doldurdu ve gaza koydu. Sonra bir havuç, yumurta ve kahveyi alıp suyla dolu bir kaseye koydu. Bir süre sonra gazı kapattı. Sonra dışarıda durdu ve kızına şöyle dedi:
- Kızım, yaklaş. Onlara ne olduğunu gördün mü?
Kız bulaşıklara baktı. Fazla araştırma yapmadan şunları söyledi:
- Atacan, yani havuç ve yumurtalar pişer. Kahve suda çözüldü.
- Teşekkür ederim, bu doğru. Aslında yakından bakarsak, suda kaynatıldığında sert kökün yumuşadığını görebiliriz. Yumurta ise kaynatıldığında sertleşir. Görünüşleri aynı kaldı. Ancak çevre onları etkiledi. Yani olduğu gibi kalsa bile - sıcak su gibi düşmanca bir konum olarak kabul edilen bu sorun onları değiştirdi. İnsanlar böyledir. Bazı güçlü insanlar zorluklarla karşılaştıklarında zayıf ve halsiz olabilir. Ancak, zorluklar onları daha güçlü ve daha dirençli kılacak kadar zayıf insanlar olabilir.
- Baba, kahve ne olacak? - Kız şaşırdı ve cevabı duymak istedi.
- Kahve en ilginç, güzelim. Böylesine agresif bir ortamda her şeyi çözüm olarak değiştirdi. Böylece sıcak su güzel kokulu ve lezzetli bir içeceğe dönüştü. Çevresi veya koşulları onu değiştiremeyen insanlar var. Bu ortamı kendileri etkiler. Onu yeni bir şeye dönüştürüyorlar. Aynı zamanda hem kendilerinden faydalanırlar hem de durumun farkındadırlar. Şimdi zeki çocuğum, zor durumda kim olacağın sana kalmış.
Farid Abdullah