Belə insanlara gün içində rast gələrsiniz; kimisi qısa bir yorğunluq fasiləsi verir, kimisi qəhvəsini qurtumlarkən ətrafı seyrə dalmışdır, kimisi də dərin-dərin düşünür.
Beləliklə bu insanların bəziləri yalnız qalmağı istədikləri üçün oradadırlar bəziləri yalnız qalmaq istəmədiklərinə baxmayaraq tək başlarınadırlar.
Bu insanlardan biri də sən ola bilərsən. Özünü yaxın tapdığın bir tərəfi seç!istəyərək tək qalanlardansan yaxud istəmədən yanlızlığa məhkum olanlardan. Əgər birincilərdənsənsə: İnsanlardan uzaqlaşmağa, bir azca olsun baş dinləməyə ehtiyacın olduğu üçün tək başına qalmaq istəyərsən bəzən. Bu bir-iki saatlıq anlar sənin üçün həyatın fasilə arasıdır sanki. Bəziləriylə harasa getdiyində çox vaxt boş söhbətlərdən darıxarsan və bunu büruzə vermək istəmirsən. O qız bunu etmiş, bu uşaq məni sevir yəqin, ay bu fotoşəkilimiz bu qədər layklamışlar." söhbətləri sənə görə deyil. "İndi bu qədər kütlənin içində tək başıma otursam qəribə qəribə baxırlar." düşüncəsini əsla vecinə almırsan. Kim nə deyir-desin, sən anın dadını çıxararsan. Yoldan keçənləri izləməyi sevərsən; xoşbəxt cütlüklər, mübahisə insanları, yem arayışındaki göyərçinləri ... skamyada oturarkən saatı soruşan, ünvan soruşan və ya yanına yaxınlaşıb otura bilərəmmi deyən, bir daha görməyəcəyi insanlarla qarşılıqlı ünsiyyət qurmaqdan məmnun olarsan. Bu hər zaman yalnız olduğun mənasını verməz.
O saatlarda tək başınaykən, eyni günün gecəsində evində bir qonaqlıq verəcəksən bəlkə də. Alarsan əlinə qəhvəni, taxarsan qulaqciqlar, açarsan kitabını və öz dünyanda bir səfərə çıxarsın dərhal ordaca. O oturacaqda, kafedə oturmağın ən gözəl yanı heç bir şey düşünməməkdir bəzən. Bəzən də düşüncələrdə mövzudan mövzuya atlamaqdır. Uzun uzun dalmaqdır uzaqlara... Yox əgər istəmədən tək qalmısınızsa onda vəziyyət belədir: Ağzına kimi dolu bir kafedə yalnız sənin tək oturduğunu fərq etdiyində içinə bir kədər çökər.
Nəyləsə məşğul görünmək üçün telefondamənasız şeylər etdiyin belə olmuşdur. Orada oturma səbəbinin qəhvə içib dincəlmək deyil də, Wi-Fi şifrəsini istəmək olduğunu hesab edərlər birdən deyə narahatsan: "Görəsən qarsonun baxma səbəbi 'yenə gəldi Wi-Fi istəməyə"dirmi? kimi düşüncələr beynində dönüb durar. Sifariş vermək üçün garsona səslənməyə çəkindiyin də olar. Birinci dəfə də səsini eşitməsə ikinci səsləniş üçün hazırlanmaq 5 dəqiqəni alır. Arada bir saata baxıb bəzilərini gözləyirmiş imici də verməyə çalışdığın olur. Niyə etdiyinə sən belə bilmirsən! Yan masadakı xoşbəxt insanları gördükcə öz həyatını təhlil etməyə başlarsın. Sonra birisi gələr yanına, yanındakı kürsünü göstərərək "ala bilərəmmi?" deyə soruşar və daha da yalnız hiss edərsən özünü. Çox keçmədən digər kürsüləri də bəziləri istər, hətta bəziləri soruşmadan götürər və qalarsan yalnızlığınla tək başına. Və gözləyərsən bir gün həyatını başdan aşağı dəyişdirəcək insanın gəlişini...