Ara yerdə qazanan tərəf isə qiymətləri getdikcə artıran, lakin keyfiyyəti əksər hallarda yüksəltməyə lüzum görməyən şadlıq evləri olur.
Milli.Az mövqe.az-a istinadən xəbər verir ki, İqtisadi və Sosial İnkişaf Mərkəzinin rəhbəri Vüqar Bayramov bununla bağlı bildirir ki, dünyanın heç bir ölkəsində belə bir ənənə yoxdur:
"Bu ənənə ona gətirib çıxarıb ki, toyun keçirilməsində qazanan tərəf məhz şadlıq saraylarıdır. Yığılan nəmər toyun xərcinin ödənilməsi üçün şadlıq saraylarına verilir. Bu ənənə SSRİ dağıldıqdan sonra Azərbaycanda daha ciddiləşib. Artıq daha bahalı toyların edilməsi ənənəyə çevrilib. Ancaq bəzi MDB ölkələrində, o cümlədən Tacikistanda toya gələn iştirakçıların sayı ilə bağlı konkret limitlər müəyyənləşdirilib. Tacikistanda toy sahibi artıq adam dəvət edirsə, hər dəvət etdiyi artıq adama görə 50 dollar ödəməlidir. Bu da toya çağırılanların sayının məhdudlaşdırılması baxımından faydalı addımdır. Daha dəbdəbəli toy anlayışının sıradan çıxmasına səbəb olur. Ona görə Azərbacyanda da bu cür praktikadan istifadə edilməsinə ehtiyac var. Çünki mövcud vəziyyət göstərir ki, artıq psixoloji yollar, insanların maarifləndirilməsi problemin həllinə yardım etmir. Ona görə də inzibati metodlardan istifadə edilməsinə ehtiyac var. İnzibati metodlarla bu ənənənin dağılmasının və toyun müəyyən şəxslər üçün biznesə çevrilməsinin qarşısını almaq olar. Çünki bəzi hallarda dəbdəbəli toylar yeni ailə üçün xoşbəxtlik yox, bədbəxtlik gətirir. Yəni, yeni qurulan ailənin külli miqdarda borca düşməsinə səbəb olur”.
Sosioloq Əhməd Qəşəmoğlu bildirir ki, toy, mahiyyətcə, çox gözəl hadisədir: "Amma Azərbaycan toylarının indiki forması bir sosial bəladır. Burada böyük şəbəkə var. Bir qisim adamlar şadlıq evlərindən qazanır. Digər tərəfdən, 15 min manata qədər gələn müğənnilərimiz də yaxşı qazanırlar. Başqa yandan, indiki toylarımız çox səsli-küylü olur. Bu da xüsusi ilə yaşlı insanların sinir sisteminə ciddi təsir edir.Hazırkı toylar insanları məcbur edir ki, müxtəlif yollarla pul tapıb toya getsinlər. Bu isə insanda çox böyük gərginlik yaradır. İqtisadi gəlirləri yaxşı olmayan insanlara maddi və mənəvi ziyan vurur. Bu, digər problemlərə səbəb ola bilir”.
Sosioloqun fikrincə, bu problemlərdən qurtulmaq üçün ictimai şüur düzəlməlidir: "Eyni zamanda, inzibati üsullarla qadağalar da öz yerində. Məsələn, artıq Naxçıvanda toylarda səs-küyün qarşısını almaq üçün inzibati müdaxilə olur. Tacikistanda belə qərar var ki, dövlət bu işə qarışa bilir. Bu məsələni həll etmək üçün elmi əsaslarla fəaliyyət proqramı hazırlanmalıdır. Orada inzibati müdaxilələr, təbliğat-maarifləndirmə işləri göstərilməlidir. Həmçinin, KİV və ictimai təşkilatların nə iş görmələri də öz əksini tapmalıdır”.
Mənbə: Milli.Az