Elə bir gün idi, qəhvə içmək üçün oturduğum məkanda onunla tanış olacağınızdan xəbərsiz başımdakı tülkülərin quyruqlarıyla məşğul olurdu. Həyatıma girişi çox ani oldu, amma ən ehtiyacım olan zamandı. Sonra birdən içimdə bir şeylər oldu, fövqəladə şeylər. Kəpənək uçuşması kimi deyil, dinclik tapmaq kimi bir şey bir az.
Yəni biriylə tanış olarsınız, amma illərdir tanıyırmış kimi hiss olur içinizdə, Evgeny Grinkonun musiqisi də mənim üçün elə oldu. İllər əvvəl dinlədiyim, amma adını yadıma sala bilmədiyim bir parça kimi... "Bu çalan kimdir?" Qızlardan cavab ala bilmədim, kassirdən soruşdum, sonra və o adı səhv da olsa tələffüz etdi. "Evgeny Grinko" yerinə Ayn Randın Atlas Silkindisindəki Richard Halleyin beşinci senfonisi desə təəccüblənməzdim. (romana görə Richard Halleyin dörd senfonisi var.)
Dörd il əvvəl Winter Sunshine albomu ilə tanıdım onu. Valsini dinlediyimdə isə asılılıq bənzəri bir duyğu oyandı içimdə. Pianonun akordiyonla valsı mənim fırçayla valsıma yoldaşlıq etdi, şəkil çəkərkən dinlədim. Səfərlərdə dinlədim, yuxudan oyandığımda, ya da naharda. Bir Rus yazarın klassikini oxumaq kimi idi. Notaların arasında Raskolnikova da rast gəlmək mümkündü, yaşlı ev sahibəsinə də.
Cinematic Melodies Epnin bağlanış mahnısı "Morning in Pripyat" Ukraynadakı Pripyat şəhərini bir qarabasma şəhərə necə çevrildiyini izah edir, notlarla, insanlığın qəlbinə toxunurcasına. Pripyat, 1970-ci ildə Çernobıl Nüvə Santrali işçiləri üçün inşa edilmişdi və 1986-cı ildə Çernobıl faciəsi nəticəsində boşaldıldı. Bu an şəhər ruhun ayrıldığı bədəndən fərqsizdi. Grinko bu vəziyyəti populyarlıq məqsədli istifadə etmir, yalnız laqeyd olmadığını vurgularcasına onu göz qarşısında olacaq yerə daşıyır, musiqisinə.
Piano, onun danışma şəkli, albomlarını özü virtual mühitə yükləyə bilir b,ütün maddi qayğıları salamlayarcasına.
"Nükleer Santrale Xeyr" yazılarını oxuyarkən neçə adamın ağlına Grinko gəlir, ya da kim həqiqətən nəyin qarşısında dayanır? Bu baxımdan baxanda dinləyicilərin böyük əksəriyyətinin türk olması ironiyalıdır. Youtubedə şərhlərə baxarkən ingilis, ya da rus şərhlərlə qarşılaşmağı gözləyirdim, türkçə şərhlərin çoxluğunu görüncə həm təəccübləndim, həm xoşbəxt oldum. Hələ hissiyyatlıyıq demək ki; sənətə, təbiətə, insana və ağrıya .
Grinko bu həssaslığı qarşılıqsız buraxmır. Mabel Matizin twitter hesabından son albomuna Evgeny Grinkonun qonaq olduğunu öyrənirik. Təkrar Türkiyəyə gəlir və mən İzmir konsertinə gün sayıram.