C
Cabbar - (Ər.) Qüdrətli, hər şeyə qadir olan.
Cabir (Cabirə) - (Ər.) 1.Əziyyət verən, zülmkar. 2.Təsəlli verən. 3.Məcburiyyət, zorakılıq.
Cabirə - Ürəkverən.
Cahangir - (Fars.) Dünyaya hakim olan, dünyanı zəbtedən kimsə. Fateh. Osmanlı şəhzadələrinin ortaq
adıdır.
Cahangül - (Fars.) Dünya və gül sözlərindən ibarətdir.
Cahid - (Ər.) Cəhd edən, əlindən gəldiyi qədər işləyən, çalışqan. Bu söz Quran-ı Kərimdə "cihad et". "Allah
yolunda döyüşə çıx" mənasında istifadə edilmişdir.
Calal - 1.Böyüklük, dövlət (cah-calal) 2.Allaha inam.
Calib (Calibə) - (Ər.) Cazibədar, cəlbedici, cazib, özünə çəkən.
Camal - Gözəllik, nəzakətli, kamillik.
Camalə (və ya Cəmalə) - Gözəllik, nəzakətli.
Camaləddin - İnamın gözəlliyi, etiqadın gözəlliyi.
Cana - Məhsul.
Canan - (Far.Ər.) 1.Sevgili, könül verilmiş, sevilən qadın, sevgili yar. 2.Ruhun ürəyi.
Canay - (Tür.) Ay kimi təmiz, saf, parlaq kimsə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Canaydın - (Tür.) Özü təmiz, işıqlı ruhlu kimsə.
Canbəy - (Tür.) Güclü şəxsiyyətli kimsə, canım kimi sevgili.
Canbura - (Fars.) Könül alan, sevgili.
Candəmir - (Tür.) Özü güçlü, dəmir kimi möhkəm şəxsiyyətli.
Candəyər - (Tür.) Uğrunda can veriləcək qədər gözəl, dəyərli, sevilən.
Candoğan - (Tür.) -
Canel - (Tür.) İçdən uzadılan əl, dostluq əli. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Cankişi - (Fars.-Tür.) Ruh - insan.
Canna - Bağ, cənnət.
Cannur - (Tür.) Özü işıqlı, nurlu kimsə.
Canpolad - (Far.) Polad ürək (ruh).
Cansevər - (Tür.) Canı sevən.
12
Cansoy - (Tür.) Zadəgan, soylu, cana yaxın.
Cansu (Cansun) - (Tür.) 1. Həyat verən su, təzəlik. 2. Sevgili, sevimli. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə
edilir.
Cantəkin - (Tür.) Tək can, bənzərsiz can.
Cavad - (Ər.) Alicənab, comərd, səxavətli, ehsan edən.deməkdir.
Cavan - (Fars.) Gənc, təzə, cavan
Cavanşir - Igid, qəhrəman.
Cavid - (Fars.) Baqi, daimi, əbədi.
Cavidan - (Fars.) 1.Daimi qalacaq olan, sonrasız, əbədi. 2.Güc, qüvvə
Ceyhun - Aşıb-daşan, coşan. - İndiki Amudərya çayının qədim adındandır.
Ceyla - Ata, övladının doğulmasından əziyyit cəkən.
Ceylan - Ahu.
Ceyran - (Tür.) Sürətli qaçan, formalı qıçları olan və gözəl gözləriylə tanınan bir qəzəl cinsi. Incə, alagözlü,
mülayim.
Cəbir (Cəbirə) - (Ər.)1. Məcbur etmək. 2. Düzəltmə, təmir etmə. 3. Kırık və ya qabarıq bir sümüyü
yerləşdirib qucaqlamaq.
Cəbrayil - (Ər.) Qədim yəhudi Qavriildən - tanrının əsgəri olan deməkdir.
Cəbrail - (Ər.)1.Peyğəmbərlərə vəhy gətirən dörd böyük mələkdən biri. 2.Cəbrayıl - İbranice Allahın qulu. 3.
Az çox çətinlklə yetkinləşdirmək. 4. Allahin mələyi. - Qədim yəhudi Qavriildən - tanrının əsgəri olan deməkdir.
Cəfər - 1. Kiçik axar su, kiçik sel, kiçik çay. 2.Cəfər bin Məhəmməd: ləqəbi Essadiq olub. 12 imamın
altıncısıdır. Məhəmməd bin Elbəkırın yerinə imamətə keçmişdir. 3.Cəfər-i Təyyar: Hz. Əlinin qardaşı olub,
Mutə döyüşündə bayraq tutarkən iki əlini də itirərək şəhid olmuşdur. Bu gün də Mutə ətrafında qəbri var.
Cəlal - (Ər.) 1.Böyüklük, ululuq əzəmət. 2.Hiddət, hirs. 3.Qorxusuz, iradəli, igid. 4.Allahın "Qəhhar, Cabbar,
Mutəkəbbir" kimi sərtlik və təkəbbür ifadə edən sifətləri. Quranda Rəhman surəsi 27, 78. ayələrdə
keçməkdədir. Zül Cəlalı; Cəlal sahibi Allah.
Cəlalə - Böyüklük, əzəmət ululuq, şan-şöhrət.
Cəlaləddin - (Ər.) Dini müdafiə edən. 2. Dinin ululadığı, təriflədiyi. Cəlaləddin Xarəzmşah: Son Xarəzm
hökmdarı (öl. 1231). Cəlaləddin Rumi: Məşhur Türk mutasavvıf, Mövlana.
Cəlil (Cəlilə) - 1.Möhtəşəm, əzəmətli. 2.Böyük, uca, yüksək, ali, hörmətli nəcib. 3.gözqamaşdırıcı.
4. Zadəgan. 5.Hündür.
Cəmal - (Ər.) Üz gözəlliyi, zahiri və batini gözəllik. Allahın mərhəmət təcəllisi. Allahın lütf, ehsan, razılıq
sifətlərinin qarşılığı.
Cəmaləddin - (Ər.) 1.Dinin camalı, parlaq üzü. - Daha çox şərəf ünvanı olaraq istifadə edilmişdir.
Cəmil - (Ər.) 1.Gözəl kişi. 2.Yaxşılıqla anma. 3.Əvvəllər məktəblərdə verilən Başan kağızı.
Cəmilə - (Ər.) 1.Gözəl qadın, qəşəng, şirin, cazibəli, sevimli. 2.Gönül almaq məqsədilə yapılanahani
tərəfindən ilk dəfə istifadə edilmişdir.
Cəmşid - Parıtı, nur, işıq
Cənnət - Behişt
Cəsarət - (Ər.) Ürəklilik, korkusuzluk. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
13
Cəvad - 1) Comərd, səxavətli, əliaçıq 2) Yaxşı yerişlı at
Cəvahir - (Ər.) 1.Cövhəri, almazlar, qiymətli daşlar. 2.Qiymətli şey, qızıl-gümüş. 3. Mayalayar, darıxar. - Kişi
və qadın adı olaraq istifadə edilər.
Cigid - - (Tür.) Qoçaq atlı, igid döyüşçü, igid.
Cihad - Döyüş vuruş, müharibə 2) Din uğrunda müharibə,din yolunda çalışma
Coşqun - (Tür.) 1. Coşmuş, hiddətə gəlmiş. 2. Həssas, artıq hərəkətli. Həyəcanlı, qaynar, alovlu, ürəkli,
ilhamlı, kükrəyən, daşan.
Cövdət - (Ər.) 1. Yaxşılıq, gözəllik. 2. Yetkinlik. 3. Böyüklük. 4. Təzəlik. 5. Qüsursuzluq. Cövdət Paşa:
Osmanlı dövlət adamı. Tarixçi və hüquqşünas
Cövhər - (Çeçen) İnci.
Cümə - Dua günü; hərfi - cümə (həftənin beşinci günü)
Cüməli - (Ər.) Cümə və Əli sözlərindən ibarətdir.
Milli.az