Yaşlı bir adam vardı. Ehtiyaclarını ödəyə bilmək üçün ona kiminsə baxmağına ehtiyacı vardı. Onun sadece bir oğlu vardı. Oğlu da evli idi və bir uşağı vardı. Amma xanımı qaynatasına baxmaq istəmədiyini hər fürsət ərinə deyərdi. Yoldaşı da öz ailəsini itirməmək üçün xanımına çox sərt davranmazdı. Amma yaşlı adam öz ehtiyaclarını qarşılaya bilmirdi və buna görə gəlini tərəfindən həmişə azarlanırdı. Gəlini hardan gəldin , çıx get evimizdən deyə sözlər deyərdi. Bir gün yaşlı adam yatağını isladınca gəlinin təzyiqinə uğrayar . Gəlin dözməyib ərinə ya o,ya biz deyər və adam nə edəcəyini bilməz. Adam artıq dözməyib atasını köhnə, dağılmış bir evə aparar və artıq burda qalacağını deyər və ziyarətinə gələcəyini deyib, atasının son sözlərini dinləmədən çıxıb gedər. Bir az yol getdikdən sonra yanındakı oğlu :”Ata, mən böyüyəndə , sən baba olanda mən də səni bura gətirəcəm”.Adam beynindən vurulmuşa dönər və tez atasının yanına qayıdar.Atasından üzr istəyər, onu bağışlaması üçün atasına yalvarar.Atası:,”Bilirdim oğlum,bilirdim ki,qayıdassan.Mən atamı tərk etmədim ki ,sən tərk edəsən....”
GƏLİN ATA- ANALARIMIZA QİYMƏT QOYAQ SABAH BİZ DƏ QOCALANDA BİZƏ QİYMƏT QOYSUNLAR