Güzgü sınmasının uğursuzluq gətirəcəyinə olan inanc ən qədim batil inanclardan biridir. Mənşəyi ilk güzgünün düzəldilməsindən əsrlər əvvələ, hətta ilk çağ insanına qədər gedir. Göllərdə və ya gölməçələrdə öz əksini görən ibtidai insan çaşmış, bunun özünün ruhu olduğunu sanmış, suyu bulandırıb görünüşünün itməsinə səbəb olanları da düşmən bilmişdir.
İlk güzgülərə qədim Misir dövrlərinə rast gəlinir. Bunlar düyü, bürünc, gümüş, hətta qızıl kimi metallardan düzəldilmiş və çox yaxşı sürtülmüş səthlər və təbii ki qırılmaları mümkün deyildi. Bu dövrdə də bu parlaq səthlərdən əks olunan görünüşün o insanın ruhunun bir əksi olduğuna inanılırdı. Sonralar buna vampir ruhları olmadığından bu parlaq səthlərdə görünüşlərinin də əks olunmadığı inancı əlavə edilib.
Şüşə qabların əldə edilməsinə başlanılmasından sonra da, içindəki sudan əks olunan görünüşün ruhun bir əksi olunması inancı davam etməyə başladı, amma şüşələr qırılırdı və o zaman da içində olan ruhun bir parçası bədəni tərk edirdi.
I əsrdə romalılar bu uğursuzluğun müddətini 7 ilə çıxardılar. Romalılar həyatın hər yeddi ildə bir özünü yeniləməsinə inanırdılar. Şüşənin qırılması nəticəsində ruh və insanın sağlamlığı pozulduğundan bədənin özünü yeniləyərək sağlamlığına qovuşması üçün yeddi il keçməsi lazım idi.
Bu batil inanc 15-ci əsrdə İtaliyada, Venesiya şəhərində, arxası gümüş örtülü, çox asan qırıla bilən və bahalı ilk aynaların düzəldilməsi ilə birlikdə yaxşıca inkişaf etdi. İnanc bir az da iqtisadi ölçü qazanmışdı. Güzgü daşıyanlar, evlərdə aynaları təmizləyən xidmətçilər, aynaları qırmaları halında yeddi il boyunca ölümdən daha betər fəlakətlərlə qarşılaşa biləcəkləri barədə xəbərdarlıq edirdilər.
Əlbəttə, bu inancla bərabər inkişaf etdirilən bəzi tədbirlər də oldu. Məsələn, güzgünün qırılan hissələri toplanır və cənuba doğru axan bir çayda yuyunulsa və ya torpağa gömülsə, pis şans yox edilmiş olar. Ancaq qırılan parçaları alıb evdən çıxarkən içlərinə baxmamaq lazımdır. Yataq otaqlarındakı aynaların vasitələri istifadə edilmədiyi zamanlarda örtülməlidir ki, ruh içində qalmasın. Ölən bir insanın evindəki aynaların da üzləri örtülməlidir ki, ruh göyə doğru olan səfərində bir maneə ilə qarşılaşmasın.
17-ci əsrin ortalarında İngiltərə və Fransada ucuz xərcli aynalar çıxarılmağa başlanıldı, amma batil inanc o qədər yerləşmişdi ki, günümüzün müasir dünyasında belə hələ də davam etməkdədir.