Elə qəribədir söz də, fikir də
Bu necə duyğudur,qəlbimdə bu an?
Bilsəm gələcəyəm dünyaya bir də
İstərdim göz yumub gedim dünyadan.
Görürəm qar olur yağan yağışlar
İl qışa calanır bahar çağından.
Yumağa cevrilib dostlar, tanışlar
Dərin bir kədərin ağırlığından.
Bəlkə bir ümmandım, damlaya döndüm.
Kiməsə fərəhdir kiminsə dərdi.
Düşmən fərəhini görüb düşündüm
Axır düşmənlərə sevinc də verdim.
Dərdin özündə də yaşayır qurur
Əgər ağlasa da o için-için.
Hamıdan kənarda bir gözəl durur
Ah çəkir əlcatmaz məhəbbətiyçin.
Görürəm torpaqdan çinarlanıram
Aya, ulduzlara yol alıram mən.
Oğul şöhrətiylə vüqarlanıram
Nəvələr boyunda ucalıram mən.
Sözlər talelərə axır aramla,
Sən yenə ellərin gəz ürəyini.
Mənim sevgi dolu misralarımla
Açır sevgililər öz ürəyini.
Sahilə baxıram səhər çağında
Verirəm dənizə susmaz qəlbimi.
Xəzərin əbədi coşqunluğunda
Hər dalga ucalır abidə kimi.
Yox, necə ayrılsın söz də,f ikir də
Bu nədim dünyadan, qədim dünyadan.
Bilsəm gələcəyəm dünyaya bir də
Yenə istəmərəm gedim dünyadan...
Müəllif: Nəbi Xəzri