Dünən torpaq onu aldı qoynuna
Yenə yer üzündən köçdü bir nəfər.
Dünyadan tələsən insan oğluna
Geçikmiş bir məktub gəldi bu səhər.
Məktub...Yapışqanlı, möhürlü məktub.
Məktub milyon-milyon məktublar kimi.
Ömür sahibindən ömürlü məktub
Sanki fikrə getdi sözü var kimi.
Gözlədi gözləri yol çəkə-çəkə
Kimsə əl vurmadı... Bu necə sirdi?
Şadlıq gətirərdi dünən o bəlkə
Bu gün kədər üstdən kədər gətirdi.
Onun keçdiyi yol uzun yollardı,
Onun sorağında de, kim qalibdır?
Dünən o məktubun sahibi vardı
O bu gün necə də yetim qalıbdır.
Gün keçir... Gözləyir məktub yazan da
Onun ürəyini şübhələr yeyir.
Düşünür bəlkə də elə bu anda
Cavab verməyirsə demək sevməyir.
Məktub da yaşayır... Dəyişir zaman,
Hər sətir ürəkdən gələn soraqdır.
Uyuyur torpaqda, uyuyur insan.
Ancaq o məktubda hələ də sağdır...
Nəbi Xəzri