Sənə dənizdən bir az mavi rəng gətirmişəm
Boya otağımızı, əlimdə orxideyalar, mən gəlmişəm
Ağrı, çox ağrı, bu ağrı
Səni sevməyi öyrənirəm
Ağrı, çox ağrı
Səni sevməyə öyrəşirəm mən
Gecələr, yarımçıq yuxular, sən və sənsiz şeirlərimin
Gözyaşlarını kağızlar qurulayar
Boğ ümidlərimi səssizliyimlə sarsılan boz küçələrdə
İşgəncələr, zindanlar, gedişin.
Susmağın, izlər gözlərdə
Və bir sevgiliydin
İndi şəkil olmusan divarlarda,
Tanımadığın evlərdə
Və sevgiliydin
İndi xatirə olmusan cızma-qara qəmgin şeirlərdə..
Yalançı yuxularımda yanağımdan öpməyin kimi
Dizini qucaqlayıb ürəkdən ağlamağın kimi
Son görüşdə üşüyüb titrəyən əllərin kimi
Səhərlərə qədər qucaqlaşıb şeir oxumağımız kimi
Getmədiyimiz şəhərləri silirəm xəritəmdən
Sənin kölgən, mənim ölkəm
Addımlarınla çəkirəm yeni dünyamı,
Mən səndənəm
Aylar oldu şeir yazmayalı, ruhum küskün
Sevgin məni elə möhkəm silkələdi ki,
Bütün maskalarım düşdü
Yaralarım sağalacaq, silib gözyaşlarımı
Yenə qayıdacam yanına...
Bitir çaxırını bir az rəqs edək
Deyirlər xoşbəxtlik bir gün gedəcək
Bitir çaxırını bir az rəqs edək
Sus, ağlama, hey, bu da keçəcək
Yenə qayıdacam yanına...
Əllərin hardadı,
Niyə üşüyürəm şaxtasında həsrətinin?
Bir gecə intihar səndən sonra və bir ölüm,
Belə yaşamaqdansa
Cəmiyyətdən qovulub gözlərim
İçimdə yaşayır Greqor Samsa
Bu nədi sevgilim, bu nədi?
Üşümək Günəşin içində yanmaq kimi,
Bu günəş nədi, bu Dünya nədi, Tanırımı?
Eh sevgilim, inandır məni..
Əli Xəyyam ( Bulud Bağçaları kitabından)