Qadin.NET / Bu dünyadan xatirə qalsın

Bu dünyadan xatirə qalsın

Yalnız "yuxarılarda" havası olan bu məmləkətdə, 
mənliyini addımbaşı
ayaqlarının altına qoyanları anla, doktor:
Nəfəs almaq cəhdidir bu -
Yaşamaq cəhdi!
Sağalt məni, 
Dərmanıma bir damcı ümid də qat
bir çimdik nəfəs də
yaşamağa həvəs də...
Həvəs çatışmazlığı var məndə, doktor!
Gözümün önündəki bəyazruhlu adamların talehi
hərəsi bir kitabsa
hərəsi bir dramsa
neynirəm mən Əfqanıstanı,
"çərpələng uçuran"-ı?...
...Gözüm ağrayır,
Mənə görməmək üçün eynək yaz, doktor!
Bu Vətən
ancaq ulduzlar qədər mənimkidi, 
səninkidi, 
bizimkidi
Əlçatmazdı Ay kimi...
Günəşi həbs olunub odlar yurdunun
Üşüyürəm,
üşüyürsən, 
üşüyürük
Çıxar qürurunu əynindən
sarıl mənə, doktor!
Qaranquşlar yaralarını da
balalarını da,
yuvalarını da dimdiklərinə alıb
birdəfəlik köçdülər buralardan.
Sən heç bildin,
Mən heç bildim,
Biz heç bildik ki, 
onlar niyə "keçdilər" buralardan?...
Daha gecdi
Burax bu lazımsız dava-dərman adlarını
al əlinə kağız qələmini
Mənə bir məktub yaz,
Ona bir məktubyaz,
Bizə bir məktub yaz, doktor!
Bu dünyadan xatirə qalsın...
Bu dünyadan xatirə qalsın
Bu il tamam fərqli olacam mən
deyim biləsən;
daha açıq səmada uzanıb axmaq-axmaq
ulduzları saymayacam;
hə, vallah
qəddarlaşacam biraz
bu nə yahu?...
Həyata ağlımla baxacam, ağlımla.
Çox ehtimal ki, 
daha ürəyimin səsini duymayacam!
Qaçmayacam qabaqlarından
ki, cürətlənib hürsünlər mənə küçə itləri
Bağıracam var gücümlə
pozacam bütün sükutları.
Üstəlik, pambıq da taxacam qulaqlarıma
ki, məndən başqa heç kim olmayan tənhalığımda
duymayım qəribə, tükürpədici səslər
diksindirməsin mən boyda kişini gecəyarısı 
hardasa kəslimiş nəfəslər,
boğulmuş fəryadların exo dalğaları,
və sair, və ilaxır...
nə işimə?...
Atmayacam özümü qabağa daha
bütün növbələrin ən sonunda dayanacam bu il, 
görərsən.
Başımı aşağı salıb, 
öz yükümü daşıyacam
özüm üçün yaşayacam ancaq!
Sən və mən - ikimiz!
Bu ilimiz tamam başqa olacaq, gülüm,
hiss edirəm.
Məsələn, mən 
keçənilkindən daha çox incidəcəm səni yəqin ki -
daha çox küsdürəcəm.
Və məsələn, sən 
daha fərqli bağışlayacaqsan məni...
Evimin bütün divarlarına
sənin şəkillərini vuracam bu baş - o baş
lap elə tavanına da.
İstəmirəm, 
canlanmasın gözümün önündə 
xəstəxananın "ankologiya" bölümündə gördüyüm bədbəxt simalar
yadıma düşməsin çarəsiz baxışlar,
viran qalmış yuvalar...
...bu il əcəlim gələcək bəlkə də,
nə bilmək olar?
Sən başımı dizinin üstünə alacaqsan, məsələn
Və mən gözlərimi açacam,
son bir dəfə güləcəm.
Və sən gözlərimi bağlayacaqsan,
ağlayacaqsan.
Və mən öləcəm...
İlqar Kamil
25 dekabr 2014
GO BACK