Qadin.NET / Ana

Ana

Ana
Ana 

Oturub tənhalıqda düşünəndə

Bir ana balasın əzizləyəndə

Gözlərim yaşarır dözə bilmirəm

Anamsız həyata sezə bilmirəm

 

Ay ana bəs niyə məni tək qoydun

Üzdə gözlərimin yaşın dondurdun

Gülmədim kədərdən qərq oldum qəmə

Oyan bir məzardan kəs mənlə kəlmə

 

Dediyin kəlmələr indi beynimdə

Gül üzün nişanəsi həmşə gözümdə

Evdəki şəkildə gülürsən mənə

Qayıt gəl anacan gülüm de mənə

 

Gülümü soldurdun sən öz ölmünlə

İndisə qızının fəryadın dinlə

Fəryad eləyəndə, vuranda sinə

Qayıt gəl anacan qızım de mənə

 

Saçının ətrini duyum mən yenə

Gəl məni qucaqla toxunum sənə

Dəyməsin heç kimsə, dəyməsin sənə

Zərif bədən layiq deyil kəfənə

 

Ana, sevdiyim insandın yeganə

Gör necə haldayam qalma biganə

İsti nəfəsinlə sığın sən mənə

Qayıt gəl anacan balam de mənə

 

Soyuqdan üşüyürsən yəqin məzarda

Gəl məni sən apar olum yanında

Qoy canım tez çıxsın olum mən ruh da

Tez gəlim yerləşim o qollarında

 

Baxıram son rəsmindəki simana

Ah xəstəliyin bilinmir heç, amma

Qəfil azar gəldi bu əziz cana

Tez köçdün qoydun bizi yana-yana

 

Nəvələr görmədin sən heç, ay ana

Xəstəlik qoymadı büründü cana

Əlacın zənn etdik tutduq dərmana

Ümidsiz yaşadın küsdün zamana

 

Sübh vaxtı daxildin dualarıma

Yalvardım ay Allah anamı alma!

Yetmədi heç səsim getdin məzara

Bu qara taleyə heç varmı çara?

 

İndi atam üzün tutub Qurana

Oxuyur ucadan qəbrin nurlana

Baş daşın elə bil bizə boylana

Qayıt, anacan dözmürəm  hicrana!

23.11.06

2 fevral 2011
GO BACK