Darıxmışam
Ana, sənin qara dönmüş,
Tellərinçün darıxmışam.
Yollarımdan daş, kəsəyi
Yığışdıra-yığışdıra qırış tapmış
Əllərinçün darıxmışam.
Dünya boyda bir qayğını,
Bir sinəyə cəmləşdirən,
Ürəyinçün darıxmışam.
Mənim həyat kitabımın varaqların
Nurlandıra-nurlandıra
nurdan düşmüş
Gözlərinçün darıxmışam.
Bir addımı səhv atanda,
Ya sözünə baxmayanda,
Məni şuluq eləməkdən çəkindirən,
Məzəmmətli sözlərinçün darıxmışam.
Qulağımda cingildəyən nəsihətin,
Dönə-dönə söylədiyin,
Əzbərlənib yaddaşıma
Həkk olunmuş nəsihətin,
Diləyinçün darıxmışam.
İlk gəlinlik yadigarın
Ələyinlə ələdiyin,
Mənim qoğal payımı da
Onunla bir bişirdiyin
İsti təndir çörəyinçün darıxmışam.
Hər biri bir günüm olan
Tellərinçün darıxmışam.
Əllərinçün darıxmışam...
Bircə kəlmə sözün üçün darıxmışam,
Ana, Vallah, mən tək sənin özün üçün
Darıxmışam.
Körpənəm
Ana, istəyirəm mən də bir qədəm
Boy atam, böyüyəm sənin dünyanda.
Yox, yox sənin üçün böyüyə bilməm,
Saçlarım ağarsa, yaşa dolsam da,
Sənin aləmində hələ körpəyəm-
Mən neçə körpəyə ata olsam da.
Gərək insanlığı səndən öyrənəm,
Yoxsa ki, bu ömür tez gedər bada.
Nə qədər həyat var-sən varsan, varam.
Qayğısız, duyğusuz körpə balanam.
De, mənə laylanı, bir bax, gör, mənəm.
Sənin aləmində dəcəl körpənəm.
Müəllif: Xəlil Mirzə.