Qadin.NET / Qədrini bil

Qədrini bil

Qədrini bil

Qədrin bil

Üryan gəldin bu dünyaya, cahana
Gəlişinə şad oldu, ata-ana
Allah bir kəs ömür verir insana
Bu həyatın, bu ömürün qədrin bil!


Sevgilərin sənə verən böyüklər
Sənin üçün çox əzab çəkəcəklər.
Sənə görə alın təri tökdülər
Bu zəhmətin, sən bu tərin qədrin bil!


Sənə görə gecələri yatmayan,
Bir an belə heç səni unutmayan,
Sənə canını qurban verən anan,
Zəhmətkeş böyüklərinin qədrin bil!


Zəhmətiylə evə ruzi gətirən,
Gənc illərin sənin üçün itirən,
Səni böyüdüb ərsəyə yetirən
Sən atanın, o əllərin qədrin bil!


Bir vaxt sənin körpə, zərif çağında,
Səni gəzdirib onlar qucağında,
Dərdiyin nemətləri, həyat bağında
Onlar əkib, bağbanların qədrin bil!


Sən böyüyər, ətə-cana gələrsən
Ümid edək, din-imana gələrsən
Allah qoysa, qədirlərin bilərsən...
Sağlığında həyanların, qədrin bil!


Sənə hərdən əl qaldıran böyüklər
Haqq yoluna onlar işıq çəkdilər
Ümidlərin, bala, sənə dikdilər
Doğruldaraq ümidlərin, qədrin bil!
 

Qədrini bil

Sən dizində, qolunda güc duyanda
Yaşlanacaq bir gün ata-anan da.
Sənə möhtac valideyin olanda
Çək nazların, cəfaların, qədrin bil!


Bu həyatda ölüm-itim, bir haqqdır,
Çətin günün, pis günün olacaqdır.
Xoş nə varsa bil ki, onlar ortaqdır
Hər anında ortaqların qədrin bil!


Yeni sevgi ürəyinə yol açar,
Hər doğulan özünə yar axtarar,
Bir gün gələr, sevgin, sevgilin olar
Səni sevən qocaların qədrin bil!

 

Yeni sevgin kor etməsin gözünü,
Qocalara sən qaraltma üzünü.
Salma gözdən, həm onları, özünü!
İqtidarın, ixtiyarın qədrin bil!


Yox desən ki, "mənim ayrı həyatım,
Öz sevgilim, vardır ayrı büsatım".
Sən də qocalarsan, qoy xatırladım...
Qayıtmayan bu çağların qədrin bil!


Hər halında sənə ağuşun açan
Olar səni darda qoyublar, haçan?!
Həyatına işıq saçan, nur saçan
Öləziyən bu "şamların", qədrini bil!


Səni qolunda, çiynində daşıyan
Sənin üçün zəhmət çəkib, yaşayan
Sənin yolunda qocalan, yaşlanan
Daşı çiynində, onların qədrin bil!


Üz döndərmə, qocalıb, uşaqlaşan
Ərköyünləşər sənin atan-anan,
Sən şıltaqkən hər əzaba qatlaşan,
Ahılların, şıltaqların qədrin bil!


Hərdən inadkar, hərdən tərs olurlar,
Heç nə üstə küsər, inciyər onlar.
Amma üşaq ürəkli bu yaşlılar
Ağ birçəkli "uşaqların" qədrin bil!


Cəfaların çəkməyə səbrin olsun,
Allah qarşısında qoy, xətrin olsun!
Sən də qocalacaqsan, düşün, ovun...
Həyat boyu yaşlıların qədrin bil!


Gün gələcək, məzarlığa köçərlər
Çox görmüşəm, ölü üçün hönkürənlər...
Sağlığında böyüklərdən küsənlər
Nəfəsinə şükr et, varın, qədrin bil!...
İndi soyuq məzarların qədrin bil...
 

Qədrini bil

Həbib və parabüzən 

Salıb bir–birinə maraq
Qismətlərin taparaq
Sevirdilər, xoşdular..
Ailə qurmuşdular...
İlk vaxtlar xöşbəxtdilər
Bir körpə istədilər...
Allah elədi nəsib
Dünyaya gəldi Həbib...
Sevindilər, güldülər
Bəd nəzərə gəldilər?!...
Araya düşdü savaş
Hamı qalmışdı çaş-baş...
Bu bir birin sevənlər
İndi düşmən düşdülər...
Ayrılmaq olmuş qərar
Ortaqlıqda - Həbib var...
Məhkəmələr quruldu
Çox sorğular soruldu...

Qədrini bil

Həbib anayla qaldı
Hakim, qərara aldı...!
Həftədə bircə dəfə,
Qoyuldu bir məsafə
Atasın görə bilər
Təyin olmuş vədələr...
Ata naəlac idi
Çox gəlmək, yasaq idi...
İstəsə də görüşmək,
Həbibə yaxın düşmək,
İcazə almalıydı
Məhkəmə qərarıydı...
Anasından rüsxətsiz
Görüşə bilməzsiniz...!
Gözlənməz boşanmadan
Uşağa dəydi ziyan...
Dünyanı anlamamış
Arada Həbib qalmış...
Taleyin seçdi hərə,
Anası getdi ərə,
Ata ailə qurdu
Kim görüb-həyat durdu?
Atalığı ögeydi,
Analığı ögeydi...
"İki ana-atalı"
“Yetim” qaldı, zavallı...
Atalığı sevməyir,
Analıq gün verməyir,
Nə doğma anasıyla
Nə doğma atasıyla
Həbib xoş gün görmürdü,
Ağlayırdı, gülmürdü...
Anladıqca həyatı
Əzildi mənəviyyatı,
Sevgiyə möhtac idi
Yazıq, naəlac idi...
Çəkdiyi ruh əzabı
Çox çəkmədi cavabı.
Düşdü dərdə, azara
Həkimlər etməz çarə...

Qədrini bil

Indi iki ailə

Düşüb ayağa-ələ

"Həbib, oyan" deyirdi

Həbibi istəyirdi...

Həbib yuxulu idi

Qismət, qorxulu idi...

Sayılıdır günləri

Yox dərdindən xəbəri...

Bu an qəfil, anidən

Uçdu bir parabüzən...

Həbibin əlnə qondu

Otaqda hamı dondu...

Baxıb parabüzənə

 Həbib ona dedi, nə?!

"Get anamı gətir,

Get atamı gətir"...

Atası... yanındadı...

Anası... yaxındadı..

Qaldılar tamam məəttəl..

Etmişdilər pis əməl...

Həbib  onları  görür

 Ağlarlar, hönkür-hönkür...

Amma Həbib Allahdan

Dilədiyi, lap son an...

Ata-ana sevgisi

Ata-ana istədi...

Parabüzən də çaşdı...

Heç belə olmamışdı...

Həbib kimi istəyir...

Kimi gətirsin deyir?!...

P.S: "Sevdiklərinizə zaman ayırın, yoxsa zaman sizi ayırar!" 

2 yanvar 2014
GO BACK