Oyanıb çəməndə bir səhər tezdən
Gül açan Novruzun solmasın,Vətən!
Səməni cücərdib süfrəyə düzən
Ellərin çörəksiz olmasın ,Vətən!
Qışı nisgillisən,gözləri yaşlı,
Kədərli,qüssəli,alnı qırışlı.
Eybi yox,baharın olsun yağışlı,
Qəhərdən ürəyin dolmasın,Vətən!
Açır sinəsini qarlı quzeylər.
Mələşir,düzlərə qaçır quzular.
Süfrəndə min nemət,şirin ruzu var.
Tale onu səndən almasın,Vətən!
Çatıb ulduzlarla qovuşsun deyə,
Tonqallar odlanır,ucalır göyə.
Qəlbində tutduğun min arzu,niyyət
Sönüb ürəyində qalmasın,Vətən!
Səhərin şehində çimən bənövşə
Gizlincə əl edir gülən günəşə.
Deyişən aşıqlar durub döş-döşə
Sazını kədərlə çalmasın,Vətən!
İlhamın sösü çox,hüsnünə qurban!
Sazına,sösünə,səsinə qurban!
O yanan tonqalın hisinə qurban!
Ellərin tüstüsü qalxmasın,Vətən!
İlham İdrisoğlu,
Brest, 9 mart 2010