Babası cənnətdən qovulan gundən,
Zülmə-zillətə sipərdir insan.
Elə şirindir ki, yaşamaq eşqi,
Həvəsə,tamaha nökərdir insan.
Biri vicdanıyla şöhrətə çatır,
Biri vicdanını şöhrətə satır
Ürəyində neçə gizli sirr yatır
Qapısı bağlı bir şəhərdir insan.
Nifrətlə məhəbbət qoşadır onda,
Kin ilə istəyi yaşadır onda.
Yaxşı-pis ayaqdan- başadır onda,
Kim bilir,neçə cür təhərdir insan.
Qəmkeş, bil ki, insan qəlbi sirlidir,
Bu dünyanın altı üzlü zəridir .
Ağılda Allahdan bir az beridir,
Əməldə şeytandan betərdir insan..
Müəllif:Qəmkeş Allahverdi.