Yenə kövrəlmişəm, yenə dolmuşam
Elə bil çırpınan yaralı quşam
Qəhər boğur məni bu necə işdi?
Qışın gəlişiylə sanki solmuşam.
Bu isti qəlbimə soyuq qar yağır
Ruhumu elə bil bədəndən alır
Bir gör mən nə qədər acizləşmişəm
Həyat özü məni gözündən salır.
Yenə öz-özümlə tənha qalmışam
Sənsiz yorğun xəyallara dalmışam
Elə bil bir zaman həyat eşqiylə
Yaşayan Röyalə mən olmamışam.
Qoy yenə bahar gəlsin
Ömrümüzü bəzəsin
İçimdə ölüb qalmış
Ruhumu təzələsin.
Müəllif: Röyalə Əsədova