Dağ zümrüdü gözəl Şəki,
Küləyinin sığalı
Təzələyir qanı da.
Çox dərdlərin dərmanıdır,
Gülü də, reyhanı da...
***
Dağı, daşı, çölü, düzü,
Gözəllikdən yoğrulub.
Burda hər şey ta qədimdən
Yaşıllığa qərq olub.
***
Şəki baxar göy otların içindən
Dağların maralı tək.
Gül-çiçəklə naxışlanıb
Şəhər əlvan xalı tək.
***
Qamətini qoca palıd
Ucaldıb ot içində,
Saçaqlanır yaşıl otlar
Sanki bulud içində.
***
Dodaqlardan çıxan söz tək
Gül içində gül yanır.
Elə bil ki, binalar da
Ot içindən boylanır.
***
Mən də otam, sən də otsan,
Elə bil ki, bu anda.
Yaşıl otlat üzərində
Addımlayır zaman da.
***
Otlar üstə əsən külək
Bir tumardır, sığaldır,
Qayğılarla yanan qəlbi
Yaşıl ipək sağaldır.
***
...Mən getsəm də yenə bir gün
Qayıdaram bu yerə.
Baş əyərəm Şəkidəki
Otlara, çiçəklərə.
Unutmaram bu yeri,
Danışaram dağa-daşa,
Başımdan keçənləri.
***
Mən deyərəm: -Ana təki,
Ovut məni, ey Şəki!
Mənim donmuş ürəyimə
Şəki yenə can verər.
Ürəyimdən otlar kimi
Təzə sözlər cücərər.
Bəxtiyar Vahabzadə