Bir dəfə yayda sanatoriyaya istirahət etmək üçün getdim. Yaşıllıq, təbiət, hündür dağlar çox gözəl bir yer idi. Yorğun idim, dincəlmək üçün nömrə tutdum. Birinci günüm adi bir gün kimi keçdi. Sonra isə şirkətdən olan uşaqlar ilə tanış oldum. Onlarla dostlaşdım və dostluğumuzu qeyd etmək qərarına gəldik. Bir az içdik və sonra ayrıldıq. Yorğun olduğum üçün mən onlardan tez ayrıldım. Hər şey çox əla olardı, əgər divarın arxasında qəribə ailə yaşamasa idi. Gecəyarısı mən divarın sağ tərəfində taqqıltı səsi eşitdim. Bu səs yarım saat davam elədi. Fikirləşdim ki, adamlar yeni gəliblər nömrəyə yerləşirlər. Unutmağa çalışdım. Yatmağa getdim. Ertəsi gün yuxudan ayılanda özümü çox yorğun hiss edirdim. Səhər yeməyini yedim, dostlarla görüşüb əyləndik bir günüm də beləcə keçdi. Nə qədər qəribə olsa da, elə bil ki, bir gün daha çox istirahət etdim. Gecəyarı yenə qayıtdım, yatmaq qərarına gəldim. Bu dəfə həmin divarlarda kənardan qəribə bir cırıltı eşidildi, sanki kimsə dırnaqları ilə divarı cızır və mənim otağıma yol açmaq istəyirdi. Mən bir az içkili idim. Qarışmamaq qərarına gəldim. Düşündüm, əgər belə davam etsə, qonşuya şikayət edərəm, ya da qonaq gedib başa salaram. Çünki yatmağa mane olurdular. Və daha bir gözəl gün elə gəldi ki, bizim aramıza qızlar da qoşuldu. Soyuq çay, balıqçılıq, kabab hər şey əla idi.
Bu gecə doyunca yatmaq fikri məni tərk etmirdi. Və budur, məni gözləyən çarpayı. Çarpayıya uzandım. Təəccübləndim. Heç bir səs yox idi. Amma birdən: Elə gəldi ki, yenə həmin qonşuların səsi idi. Səsdən sonra yatmaq istəyirəm. M..ə o..y..a ! Yenə səs. Yorğanı başıma çəkdim. Yenə o səsi eşidirdim. M..ə o..y..a! Artıq ucadan və aydın idi. Mən dözə bilmədim, qalxıb qulağımı divara söykədim. Mənimlə oyna! Şıltaq uşağın səsi idi, kiməsə onunla oynamağı tələb edirdi. Fikirləşdim ki, yaxşısı budur yatmağa gedim, onlara sabah gedərəm. Mənimlə oyna! Divarın arxasından gələn səs daha da güclənirdi. Mənimlə oyna! Mənimlə oyna! Oyna! Oynamaq! Oynamaq! Bərk qışqırıq eşidilirdi. Oyna! Oyna! Oyna! Qışqırıq davam edirdi, elə bil mənim otağımda qışqırırdı.
Mən lap hirsləndim, yerimdən qalxdım, telefonu götürüb sanatoriyanın müdirinə zəng etmək qərarına gəldim:
Müdir: "Alo, gecəniz xeyir, sizi nə narahat edir"?
Mən: "Bəli, qonşular məni tez-tez narahat edir. Səs-küy, artıq üçüncü gündür davam edir, bu uşaq məni yatmağa qoymur"!
Müdir: "Bağışlayın, ancaq deyəsən sizin qonşuluqda gənc cütlük yaşayır, onların uşaqları yoxdur".
Mən: "Siz nə danışırsınız"! "Mən ağılsızam”? Sol tərəfdəki qonşular özlərini yaxşı aparır. Məni sağ tərəfdəki qonşular narahat edir.
Müdir: (dəstəkdə sükut): "Ser, siz nə danışırsınız"?
Mən: "Bəs"?
Müdir: "Siz tindəki nömrədə yaşayırsınız, sağda sizdə nömrə yoxdur"!
Qulağıma yaxınlaşan səs pıçıltı ilə: "Mənimlə oyna"...