Biri var idi, biri yox idi. Orta əsrlərdə yaşamış bir şah var idi. O şahı xalqı sevirdi, öz ölkəsini idarə etməyi yaxşı bacarırdı, yaxşı adı-sanı var idi. Bir sözlə, şəxsi həyatından başqa, hər bir işdə uğur onu qarşılayırdı. Özünü amma çox tənha hiss edirdi. O boyda saray qulluqçu, köməkçi ilə dolu idi, amma nə həyat yoldaşı var idi, nə də uşağı. Nəsə evliliklə bəxti gətirməmişdi. Amma bu tənhalığa bir son qoymaq lazım idi.
Bir gün şah gedir qul bazarına. O bazarın bir küncündə əsir qızlar satılırdılar. Qonşu ölkəni məğlub edib oranın ən gözəl qızlarını yığıb gətirib bu bazarda satırdılar. Şah da bunlardan birini almağa qərar verdi. İçərisində şahın zövqünə görə ən yaraşıqlısını seçdi, arıq, boyu uzun, saçları açıq qəhvəyi rəngli, ağ dərili bir qızı seçdi. Pulu ödəyib, əynindən çıxartdığı plaşı qızın çiyninə atıb faytona mindirdi. Gəlib saraya çıxdılar.
Qız təbii ki, düşünürdü ki, qul olaraq, uzaq başı bir fahişə olaraq bu saraya gəlib. Onu yaxşıcana işlədib sonra əlinə bir tikə quru çörək verəcəklər. Amma yox. Heç də hər şey belə bəsit deyil imiş.
Qulluqçulara tapşırıldı ki, qızı öz otağına aparsınlar. Otaq da nə otaq, gözəl, səliqəli, geniş. Qız gözlərinə inanmadı. Dərhal dərzi çağırıldı, qızın əyninə olan paltarlar verildi, qalanları da tikilmək üçün sifarişə getdi.
Axşam düşdü, aşağıdakı zalda olan uzun masada hər bir nemətlər qoyuldu adəti üzrə. Amma bu dəfə şah tək olmadı, masasının qarçısında o qızın əyləşməyini əmr etdi.
Qız utancaq halda pilləkənlərdən aşağı enib, başı aşağı halda durdu masanın qabağında.
Şah:
- Otur! Kimi gözləyirsən?
Qız diksinib oturdu.
- Ye! Utanma! – deyərək şah da öz yeməyinə davam etdi.
Yemək zamanı heç kim dinmədi, şah adəti pozmayıb susaraq yeməyinə davam etdi.
Yeməkdən sonra şah qızı kamin qabağında əyləşməyi təklif etdi və onun barəsində öyrənməyə çalışdı:
- Sənin adın nədir?
- Sara
- Haradan gəldiyini danışma bilirəm, ailənin də öldürüldüyünü bilirəm, bu barədə heç nə demə. Bütün lazımi məlumatlarla səni satan insan məni tanış etdi. Neçə yaşın var?
- 18
- Ohoo! Sən hələ indi həyata başlayırsan ki. Eybi yoxdur. Qorxma! Məndən sənə bir ziyan dəyməz. Mən səni qul olaraq almadım özümə, mən səni həyatım üçün yoldaş kimi seçdim. Səni rəsmi ala bilməsəm də, gizli olaraq mənim yoldaşım, sevgilim olacaqsan.
- Evli deyilsiz?
- Əlbəttə, indi mənə baxıb təəccüblənəcəksən ki, bu cür var-dövlət içindəyəm, yaşım da 45-ə çatıb amma bir dəfə də evlənməmişəm. Xeyir! Mən hələ də ürəyimə yaxın olanı seçə bilməmişəm. Ətrafımda dolanan o baxımlı xanımlar hamısı sanki, sünidirlər, sanki məni görəndə ancaq və ancaq imkanım, adım-sanım onları cəlb edir. Amma ürəyimdə nə var heç kimin vecinə belə deyil. Ona görə sənin kimi çarəsiz birinin istədim yanımda olsun ki, ikimiz də bir-birimizin tənha qəlbini istidək...
Ardı var...