Qonaqlıqda tanış olmuşdular.Qonaqlıqdan sonra oğlan qızı bir kafeyə dəvət etdi.Birlikdə oturdular.Qəhvə istədilər.Oğlan çox həyəcanli idi.Heç bir şeydən söhbət aça bilmirdi.Qizda bu haldan heç xoşlanmırdı.Elə buna görə də qız getmək üçün ayağa qalxdıgı anda oğlan cəld qulluq edən oğlanı yanına çagırdı.Ona "mənə duz gətirə bilərsənmi?" dedi ve əlavə etdi "qəhvəyə tökmək üçün" ....Qiz ve qulluq edən oğlan təəccüblə ona baxdılar.Oğlan utandığından qıpqırmızı oldu.Və gətirilən duzu qəhvəsinin üzərinə səpdi.Ardindan qizin təəccüblü baxışları altında danışmağa başladı:
- Mənim uşaqlığım dəniz sahilində keçib.Elə günlərim dənizin içinde keçirdi.Elə həmişə oralarda oynayırdım.Dəniz suyunun dadı ağzımdan heç getmədi.Ailəm hələ də orada yaşayır..Bu səbəbdən həmişə qəhvəmi duzlu içirəm ki, uşaqlığımı,o xoş günləri xatırlaya bilim.
Oğlan bunları danışarkən gözləri yaşarmışdı.Qız da bu oğlanın ailəsi haqda bu qədər fikirləşdiyini görürdü.Və fikrinde əgər onunla ailə quracaq olsa, onların haqqında da belə fikirləşəcəyini təxmin edirdi.O gün orada hər şey yaxşı oldu.Onlar görüşməyə davam etdilər.Beləcə evləndilər.Xoşbəxt bir ailə həyati qurdular.Sevdilər və sevildiler.Kişi həmişə qəhvə istəyəndə sevdiyi ona istədiyi şəkildə "duzlu" qəhvə hazırladı.Beləcə ömürlərindən 40 il keçdi.Bir gün yaşlı ər öldü.
ölməzdən əvvəl yoldaşına öldükdən sonra açıb oxuması üçün bir məktub verdi.Yoldaşı o öldükdən sonra məktubu açıb oxudu.Orada belə yazılmışdır:
"Sevgilim, xahiş edirəm məni bağışla,bütün həyatımızı bir yalan üstünə qurduğuma görə məni bağışla.Sənə ömrümdə bir dəfə yalan danışdım.o da duzlu qəhvə idi.Mən heç vaxt duzlu qəhvəni sevməmişdim.Amma o gün sənin məni tərk edəcəyini fikirləşərək həyəcandan çaşıb şəkər yerinə duz istədim.Və beləcə pərt olmamaq üçün yalan uydurdum.Bunu sənə həmişə danışmaq istədim amma həmişə səni itirəcəyimdən qorxdum.Amma heç vaxt peşman olmadım.Çünki bu yalan səni mənimlə birlikdə tutdu.Səninlə olmaq həyatımın ən böyük xoşbəxtliyi idi və mən bunu duzlu qəhvəyə borcluyam.Bir həyat boyu yenə səninlə bərabər olmaq istərdim bu mənə yenə duzlu qəhvə içməyimə səbəb olsa da....."
Yaşlı qadının göz yaşları məktubu ısladırdı...
Demək ki, həqiqi sevginin xətrinə bir ömür boyu duzlu qəhvə içmək olarmış.dəyəsən sevginin gücü budur....