Ş
Şaban - (Ər.) 2.Hicri, Qəməri aylarının səkkizincisi, üç ayın ikinci ayı, ramazandan öncə gələn ay.
Şabəddin - (Ər.) Din birliyi, camaatı.
Şadi - (Fars.) 1.Sevinc, xoşbəxtlik. 2.Müğənni.
Şadiyə - (Ər.) 1.Məmnunluq, sevinc, könül fərahlığı. 2.Gözəl səslə mahnı oxuyan, şeir söyləyən.
Şaduman - (Ər.) Sevincli, şən, məmnun.
Şafiq - Şəfqərli, mərhəmətli, rəhimli.
Şahab - (Ər.) 1.Alov, atəş parçası. 2.Düşən ulduz, axan ulduz. 3.Cəsur ürəkli kimsə.
70
Şahadəddin - (Ər.) Dinin şahidliyi, dinin əlaməti, işarəsi, dinin ulduzu.
Şahaləm - (Fars.Ər.İbr.) Kainatın hökmdarı.
Şahamət - (Ər.) 1.Zəka və ağılla birlikdə olan igidlik, cəsarət. 2.Köklük, birlik.
Şahandə - (Fars.) Mutlu, məmnun.
Şahat - ( Fars,Tür.İbr.) Güclü, gözəl cins at, atların şahı.
Şahbanu - (Fars.) Hökmdar yoldaşı, şah xanımı.
Şahbaz - (Fars.) 1.Böyük, dəbdəbəli, ağ və iri doğulan, igid qəhrəman, üstün, birinci. 2.Yaraşıqlı, igid.
3.Comərd. 4.Gözəl, mükəmməl. 5.Şah qartalı, qartal, tərlan.
Şahbəy - ( Fars,Tür.İbr.) Üstün xüsusiyyətli, hörmətli, uca.
Şahbulad - Ən birinci, şox yaxşı.
Şahdanə - (Fars.) İri inci dənəsi.
Şahdar - (Fars.) Budaqlı, budaqlı ağac.
Şahəsər - (Fars.) Qiymətli, üstün xüsusiyyətli qalıcı,qiymətli üstün əsər.
Şahxanım - (Fars.) Xanım sultan. - Şah və xanım sözlərindən birləşmiş ad.
Şahi - (Fars.) 1.Şaha hökmdara mənsub, şah ilə əlaqədar. 2.Şahlıq, hökmdarlıq.
Şahid - (Ər.) 1.Bir yerdə olan, bir şeyi görən və gördüyü və bildiyi şeylər mövzusunda məlumat verən kimsə,
şahid. 2.Bir aktın edilməsi zamanı tərəflərdən birinin yanında hazır olan. 3.Təsdiqləyən, isbat edən.
4. Hz. Məhəmmədin sifətlərindən.
Şahigül - (Fars.) Gül sahəsi.
Şahika - (Ər.) Zirvə, dağ təpəsi.
Şahin - ( Fars,Tür.İbr.) 1.Böyük boylu, dimdikli yırtıcı bir quş. 2.Qartal, tərlan.
Şahinər - ( Fars,Tür.İbr.) Şahin kimi güclü, igid ər.
Şahinxan - ( Fars,Tür.İbr.) Güclü, igid kimsə.
Şahinqan - ( Fars,Tür.İbr.) İgid soydan gələn, güclü, qəhrəman.
Şahinmələk - ( Fars,Ər.İbr.) Mələklər qədər gözəl, gözəllikdə lider.
Şahintər - ( Fars.) Çox igid, qəhrəman, şahin kimi.
Şahlar - Bir çox hökmdarların gücü.
Şahmar - İlan,iri zəhərlı ılan.
Şahmuz - (Fars.) Şah, hökmdar nəslindən gələn.
Şahnaz - (Fars.) 1.Musiqidə muğam adı. 2.Zərli ipək parça adı. 3.Çox nazlı.
Şahnisə - ( Fars,Ər.İbr.) 1.Hökmdar qadın, hökmdar arvadı. 2.Qadınların şahı, üstün xüsusiyyətli, qiymətli
qadın.
Şahnur - ( Fars,Ər.İbr.) 1.Qaynaq, işıq qaynağı. 2.Münəvvər.
Şahpər - (Fars.) Quş qanadının ən uzun tükü.
Şahran - (Fars.) 1.Böyük işlək yol, ana yol, prospekt. 2.Çaşılmağı mümkün olmayan doğru və açıq yol.
Şahruh - ( Fars,Ər.İbr.) Uca ruhlu, görkəmli, üstün şəxsiyyətli kimsə.
Şahsüvar - (Fars.) 1.Mahir minici. 2.Şahın atlı qvardiyası, yaxşı ata minən igid kimsə. 3.Atlılar dəstəsi.
71
Şahvar - (Fars.) 1.Şaha, hökmdara yaraşan surətdə. 2.İri və yaxşı cins inci.
Şahvələd - ( Fars,Ər.İbr.) Hökmdar uşağı. şah övladı.
Şahyar - (Fars.) Şahın dostu.
Şahzad - ( Fars,Ər.İbr.) Hörmətli kimsə.
Şahzadə - (Fars.) Şahzadə, şah oğlu, hökmdar uşağı.
Şaiq (Şaiqə) - (Ər.) İstəkli, həvəsli. ilhamlı, sövqlü.
Şakir (Şakirə) - (Ər.) Şükr edən, vəziyyətindən məmnun olan. Allaha şükür. Quranda çox tez keçən
sözlərdən biridir.
Şamama - Ətirli, şırın dadan, adətən yeyilməyən kiçik dekorativ qovun cinsi.
Şamih - (Ər.) Yüksək, görkəmli.
Şamihə - (Ər.) 1.Yüksək, dəbdəbəli. 2.Qürurlu.
Şamil (Şamilə) - (Ər.) 1.Universal. 2.Geniş əhatəli, çevrəsinə alan, içinə alan, örtən, qapayan. - Məşhur
Qafqaz Türk liderlərindən Dağıstan aslanı Şeyx Şamil.
Şanal - (Tür.) Şöhrətin yayılsın, tanınmış şanlı bir insan ol. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Şanan - (Fars.) 1.Şahlar. 2.Olduqca böyük boylu, yırtıcı bir quş.
Şananə - (Fars.) Hökmdarlara yaraşacaq qədər gözəl, əskiksiz olan.
Şayan - (Fars.) Uyğun, yaraşan, münasib, layiq.
Şayəstə - (Fars.) Layiq uyğun, münasib.
Şayğan - (Fars.) 1.Layiq, yaraşan, münasib, əks olunar. 2.Ucuz, bol, çox.
Şaylan - (Tür.). 1.Çox öyünən, qürurlu kimsə. 2.Sevincli, şən. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Şeyda - (Fars.) 1.Eşq dəlisi, aşiq. vurğun, məftun. 2.Xanım.
Şeydagül - (Fars.) Sevgisi səbəbindən dəliyə dönmüş gözəl.
Şeydanur - ( Fars,Ər.İbr.) (Bax Şeyda).
Şeyxulla - (Ər.) Allahın ağsaqqalı.
Şəbəfruz - (Fars.) O, gecəni işıqlandıran. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Şəbib - (Ər.) Gənclik, təzəlik.
Şəbxan - (Fars.) Gecə ötən bir cins bülbül.
Şəbnəm - (Fars.) Havada buxar vəziyyətindəikən gecənin sərinliyiylə yerdə ya da bitkilərin üzərində
toplanan su damcıları.
Şəbnur - ( Fars,Ər.İbr.) Gecənin nuru, gecənin işığı, nuru.
Şəci (Şəciə) - (Ər.) Cəsur, ürəkli, igid.
Şədidə - (Ər.) Güclü.
Şəfa - Sağlamlıq
Şəfaəddin - (Ər.) Dinin, Allah ilə qul arasınadaki vasitəsi, dinin şəfaəti.
Şəfaət - (Ər.) Birinin günahının bağışlanması və ya arzusunu yerinə yetirilməsi üçün o kimsəylə Tanrı
arasında peyğəmbərin etdiyi vasitəçilik. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
72
Şəfəq - (Ər.) 1)Günəşin çıxması və ya batması ərəfəsində göyün qızarması 2)Günəs, nur, işıq. 1. Ucalıq,
ululuq, izzət, seçkinlik. Yaxşı əxlaq və fəzilətlər nəticəsində meydana gələn mənəvi ucalıq.
Şəfəqgün - (ə.t.i) Şəfəq rəngli, qırmızı.
Şəfi - (Ər.) 1)Günahkarın bağışlanmasını xahiş edən,iltimasçı 2)Şəfa verən, sağaldan, şəfaət edən. 3)
Müalicə, müalicəvi
Şəfiq - (Ər.) Şəfqətli, mərhəmət olan, mərhəmətli.
Şəfqa - (Ər.) (Bax Şəfiq)
Şəfqət - (Ər.). Mehribanlıq, ağrıma və sevgi duyğusu. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Şəhadət - (Ər.) 1. Şahidlik, şahidlik etmək. 2. Bir şeyin doğruluğuna inanma. 3. Uca bir ideal uğrunda ölmə,
şəhidlik, şəhid olmaq. 4. İşarə. 5. Kəlmeyi-şəhadət. 6. Açıq, əlamət. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Şəhadətdin - (Ər.) 1. Dinin şahidliyi. 2. Dinin əlaməti, işarəsi.
Şəhbal - (Fars.) Quş qanadının ən uzun tükü.
Şəhla - (Ər.) 1. Ala,tünd mavi əla göz. 2. Yüngül, şirin çəp, çəp baxan, çaş.
Şəhriban - (Fars.) Şəhərin böyüyü, irəli gələni.
Şəhrinaz - (Fars.) Türk musiqisinin ən köhnə məqamlarından.
Şəhriyar - (Fars.) Şah, Padşah, çar; hökmdar.- Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Şəhrud - (Fars.) Böyük çay, çay.
Şəhzad - (Fars.) Hörmətli kimsə.
Şəxsinur - (Ər.) Nurlu adam, işıqlı kimsə.
Şəkər - Şirin, mülayim
Şəkib (Şəkibə) - (Fars.) Səbirli, dözümlü, dayanıqlı
Şəkimə - (Ər.) Dayanıqlılıq, dözmə, qarşı qoyma.
Şəkur (Şəkurə) - (Ər.) Şükr edən, şükür edici, dəyər bilən.
Şəlalə - (Ər.) Böyük bir axar suyun yüksəkdən düşməsiylə meydana gələn böyük çağlayan su.
Şəmail - (Ər.) 1.Xasiyyətlər, davranışlar, alışqılar. 2.Bir kimsənin xarici görünüşünün xüsusiyyətləri.
Şəmdin - (Ər.) Dinin şamı, dinin nuru.
Şəmi - (Ər) 1.Mumla, işıqla bağlı, işıqlı. 2.Şam edən ya da satan kimsə.
Şəmim (Şəmimə) - (Ər.) Gözəl iy verən, gözəl qoxulu, gözəl qoxu.
Şəminur - (Ər.) Mum işığı, şam işığı.
Şəms - (Ər.) Günəş.
Şəmsəddin - (Ər.) Dinin günəşi, dinin insanlara verdiyi işıq.
Şəmsi - (Ər.) 1.Günəşə aid, günəşlə əlaqədar. 2.Təqvim növü.
Şəmsifər - ( Fars,Ər.İbr.) Günəşin işığı, parlaqlığı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Şəmsinisə - ( Fars,Ər.İbr.) Qadınların günəşi. Günəş kimi qadın.
Şəmsinur - (Ər.) Günəşin işığı, nuru.
Şəmsiyyə - Günıük, çətir.
Şəmsparə - ( Fars,Ər.İbr.) Günəş parçası. Çox parlaq. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
73
Şəmşir - (Fars.) Qılınc.
Şənay - (Fars.Tür.İbr.) Ayın parlaqlığı, gözəlliyi, parlaq ay, xoş əhval-ruhiyyə yaradan ay.
Şəncan - (Fars.Tür.İbr.) Canlı, nəşəli, hərəkətli quruluşu olan kimsə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Şəndoğan - (Fars.Tür.İbr.) Sevincli, şən ol. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Şəndur - (Fars.Tür.İbr.) Şən, sevincli olması davam edən.
Şənəl - (Fars.Tür.İbr.) 1.Şən və xoşbəxt ev. 2.Region, el.
Şənər - (Fars.Tür.İbr.) Xoşbəxt, şən kimsə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Şəngil - (Fars.Tür.İbr.) Yaxşıürəkli, xoşsöhbət kimsə.
Şəngül - (Fars.Tür.İbr.) Gülün ən gözəl halı.
Şəngün - (Fars.Tür.İbr.) Sevincli, fərəhli gün.
Şənqal - (Fars.Tür.İbr.) Hər zaman şən qal. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Şəniz - (Fars.) Sevincli, xoşbəxt iz, xatirə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Şənnur - ( Fars,Ər.İbr.) Şən və nurlu insan. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Şənsoy - (Fars.Tür.İbr.) Şən soydan gələn kimsə.
Şəntürk - (Fars.Tür.İbr.) Şən, canlı, xoşbəxt türk.
Şənyaşar - (Fars.Tür.İbr.) Həyatı şən, xoşbəxt keçən kimsə.
Şənyurd - (Fars.Tür.İbr.) Şən, xoşbəxt insanların yurdu; ölkəsində yaşayan.
Şərafəddin - (Ər.) Dinin şərəflisi, böyüyü.
Şərafət - (Ər.) Şərəfli olma halı. Soydanlıq, zadəganlıq. Hz. Məhəmməd (s.ə.s) - in nəslindən olma.
Şərarə - (Ər.) Qığılcım.
Şərəfxan - (Ər.Tür.İbr.) Böyük, uca hökmdar.
Şərəfnaz - ( Fars,Ər.İbr.) Çox nazlı.
Şərif (Şərifə) - (Ər.) Şərəfli, müqəddəs soylu, təmiz. 1.Tanınmış, məşhur. 2.Nəcib.
Şərməndə - (Fars.) Utancaq, çox utanan, xəcalətli.
Şərmin - (Fars.) Utancaq, xəcalətli.
Şətarət - (Ər.) Nəşə, sevinc, şənlik.
Şimşəkər - (Tür.) Çox hərəkətli, canlı, sürətli kimsə.
Şinavər - (Fars.) Suda üzən, üzgüçü.
Şirin - (Fars.) Sevimli, cana yaxın.
Şirvan - (Fars.) 1.İranda bir şəhər adı. 2.Aslan məskəni.
Şirzad - ( Fars,Ər.İbr.) Aslan kimi güclü, şəxsiyyətli kimsə.
Şöhrət - (Ər.) Şöhrətli, məşhur, şöhrəti ağızlarda gəzən. ad-san, tanınmaq.
Şölə - (Ər.) Alov. Alovlu atəş. Alov parıltısı, işıq.
Şövkət - (Ər.) Əzəmət, böyüklük, ululuq, dəbdəbə. cəlal.
Şövqi (Şövqiyə) - (Ər.) Şövqlə əlaqədar, şövqə aid, şən. ,istəkli.
74
Şövqidil - (Ər.Fars.İbr.) Gönül sevinci, könül sevinci.
Şuca - (Ər.) 1.Cəsarətli, cəsur, igid. 2.Aslan və xərçəng arasında ulduz koması.
Şücaət - (Ər.) İgidlik, cəsurluq, qorxusuzluq, ürək mətinliyi, qəhrəmanlıq.
Şücaəddin - (Ər.b.İbr.) Dinin qəhrəmanı, dinin igidi.
Şükran - (Ər.) Yaxşılıq bilmə, könül borcu, minnətdarlıq. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Şükriyə - (Ər.) Yaxşılıq bilmə, minnətdarlıqla əlaqədar, yaxşılıq bilən.
Şükrü - (Ər.) Şükr, minnətdarlıqla əlaqədar.
Şükufə - (Fars.) Çiçək. Bəzəmədə çiçək motivlərinə söykənən bir tərz.
Şümşad - Ucaboylu, şaxqamətli (Rus).
Milli.az