Necə də gözəl duyğudur xatırlamaq səni
Ölüm və zəfər xəbərləri içində.
Həbsdə
Və yaşım qırxı keçəndən sonra...
Necə də gözəl duyğudur xatırlamaq səni
Bir mavi parçanın üstündə unudulan əlində
Və saçlarında
Vüqarlı yumşaqlığı canımın içi İstanbul torpağının...
İçimdə ikinci bir insan kimidir
Səni sevmək səadəti...
Barmaqlarımın ucunda qalan dəfnə yarpağının qoxusu,
Günəşli bir rahatlıq
Və hərarətinin dəvəti:
Qızılı xəttlərlə bölünən
İsti
Tünd qaranlıq...
Necə də gözəl duyğudur xatırlamaq səni
Yazmaq sənin haqqında
Həbsdə kürəyi üstə yatıb səni düşünmək...
Filan gün, filan yerdə dediyin sözün
Özü yox,
Ədasındakı dünya...
Necə də gözəl duyğudur xatırlamaq səni
Sənə taxtadan nəsə düzəltməliyəm yenə:
Bir daxıl,
Bir üzük
Və üç metrlik incə iplik toxumalıyam
Və elə o saat qalxaraq yerimdən
Pəncərəmdəki dəmirlərə yapışaraq
Hüriyyətin açıq maviliyinə
Sənə yazdıqlarımı bağıra - bağıra oxumalıyam...
Necə də gözəl duyğudur xatırlamaq səni
Ölüm və zəfər xəbərləri içindən.
Həbsdə
Və yaşım qırxı keçəndən sonra...
(20 sentyabr 1945)
Bu gecə vaxtı
Bu payız gecəsində
Kəlimələrinlə doluyam:
Zaman kimi, maddə kimi əbədi
Göz kimi çılpaq
El kimi ağır
Və ulduzlar kimi tər təmiz
Kəlimələr
Kəlimələrin gəldi mənə
Ürəyindən, beynindən, ətindəndilər
Kəlimələrin gətirdilər səni,
Onlar: ana,
Onlar: qadın
Və yoldaş olan.
Kədərdidilər, acı doludular, sevincli, ümidli, qəhrəmandılar.
Kəlimələrin insandılar...
21 sentyabr 1945
Oğlumuz xəstə,
Atası həbsdə
Sənin yorğun əllərində ağır başın
Dünyanın vəziyyəti kimidir vəziyyətimiz...
İnsanlar, daha gözəl günlərə insanları daşıyar,
Oğlumuz sağalar,
Atası çıxar həbsdən
Gülər sənin gözlərinin içi
Dünyanın vəziyyəti kimidir vəziyyətimiz...
22 sentyabr 1945
"Qarıma məktub"
Əhf olursa
nəsib olur,
üç günədək.
Saçlarını oxşaya bilmək…
Yavrum! Uyuyamıyorum!
Görünməz quşlar ötüyor
üstündə qızıl ağacların.
Alovlu bir duman kimi tütüyor
gözlərimdə saçların!
Saçların altın,
Dodaqların nar
Koyu kəhribir
gözlü sevgilim!
Sevgilim,
Yıldızlarımızın bağçasından budaq qoparma,
yemişlərini kəsmə dilim-dilim.
Qoparılmış budaq
və kəsilmiş yemişlər ölüdürlər:
Sən ki, cəsursan,
gözəlsən
iyi və ağıllısan,
Bağçanı görə bilməkdədir bəxtiyarlıq
durmadan quruyub
durmadan
yaşıllaşan
bağçanı.