Dəniz ustası olaraq bilinən Vikinglərin ən çətin hava şəraitində belə yollarını nə şəkildə gördükləri, elm insanları üçün bir gizlidir. Lakin araşdırmalara görə, artıq Vikinglərin əfsanəvi "Günəşdaşının" əslində gerçək olduğu düşünülür.
Respublika Elm Texniki-İngilis Royal Society jurnalında nümayiş olunan araşdırmaya görə, Vikinglər günəşin qəti yerini təyin etmək üçün kalsium karbonattan faydalanırdılar. Kalsit olaraq da adlandırılan bu mineral, qısa bir müddət əvvəl İngiltərənin Anderley adasında tapılmış idi.
Vikinglərin İslandiya və Grenlandiya istiqamətinə doğru minlərlə kilometrə buraxdıqları və təxminən də Amerika qitəsini Xristofor Kolumbdan çox daha əvvəllər kəşf etdikləri bilinir. Lakin qütb gecəsi və ya qar fırtınası kimi çox əlverişsiz şəraitdə belə bu qədər uzun məsafələri nə şəkildə qət etdikləri bilinmirdi.
Renn Universitetindən Guy Roparsın dediyinə görə, Kalsit Skandinaviyada sıx olaraq görülən şəffaf bir daşdır. Kalsitə baxıldığında günəş işığına aid iki fərqli dəstə görünür, bir nizamlı və bir nizamsız şüa. İşıq dəstəsini iki dəfə qıran daşın çevrilməsi xalçanda iki işıq dəstəsinin sıxlığına bərabər bir mövqe əldə edilə bilər. O anda kristal tam olaraq günəşin istiqamətini göstərir.
Şəffaf daşla günəşin mövqeyini tutmaq çox aşağı günəş işığında belə mümkündür deyən mütəxəssislər, Vikinglərin bu əsaslı kompasın mövcudluğundan sonra da istifadə etməyə iddiam etdiklərini düşünürlər. Necə ki, kompasın maqnetik təsiri, gəmilərdəki metaldan məsələn toplardan təsirlənə bilir. Bir növ optik kompas kimi istifadə edilən "Günəşdaşı" buna görə Vikinglər üçün həyati əhəmiyyət daşıyır...