Əsəbləri və ürəyi zəif olanlar oxumasın! Unutmayın ki, istisnalar hər zaman vardır, amma mən istisnalardan danışmıram. Ona görə də, lütfən, mən belə deyiləm deyə düşünməyin. Çünki bunu məhz sənə aid etmirəm.
Ey qadın! Gəl, sənin həyat manifestinə nəzər yetirək, görək hansı hisslərinə daha çox yer ayırır və nələr uğrunda mübarizələr aparırsan. Dünyaya gəlirsən, ata-ananın sevimlisi olmaqçün can atırsan. Bu alınmayanda və ya bacın səni keçəndə ağlayırsan və öz uşaq ağlınla buna qarşı çıxırsan. Demək, ilk zamanlarından artıq paxıllığa yer ayırmağa başlayırsan.
Sonra isə keçirsən anana. Atan ananla sənin yanında mehriban-mehriban danışanda qaçıb onların aralarında oturur və ya oynamaq adıyla onlara yaxınlaşırsan. Çünki eyni mehribanlığı özün əldə etmək istəyirsən. Aha, demək, sən paxıllığın yeni növünü kəşf etmiş oldun: anana paxıllıq!
Anan bəzənərkən ona diqqətlə baxır və gözündən yayılan kimi “mən də anam kimi gözəl görünüm” düşüncəsi ilə onun kosmetik əşyalarının içində itib-batır və özünü lap kloun kimi rəngləyirsən.
Bu hissin tərbiyə edilməyəndə isə o daha da böyüyür və dərinlərə kök atır. İnkişaf edərək ürəyinə qədər gedib çıxır və onu tamamilə ələ keçirir. Bu isə cəmiyyətimizdə özünü müxtəlif formalarda büruzə verir. Məsələn, ictimai nəqliyyat vasitələrində olanda məkana daxil olan bütün qadınları bir-bir gözdən keçirirsən ki, “görüm hələ kim necə bəzənib, kim nə geyib, kim “eybəcər”-dir”. Hələ arada özünü unudub həmin xanıma bir sifət də edirsən və beləcə kənardan baxan kimi hiss olunur ki, ani də olsa, sən onun paxıllığını çəkibsən. Öz beynində avtomatik olaraq özünü onunla müqayisə edir və özünü “dünya gözəli” hesab edirsən. Bundan sonra isə əks cinsin nəzərini üzərinə çəkməklə bunu öz eqona (Məninə) sübut etməyə çalışırsan. Bunu üçün isə bir çox vasitələr var. Əvvəla geyiminin rənglərindən başlayarsan və diqqət çəkən rənglər seçərsən. Sonra isə geyimin formasına əl gəzdirərsən. Bundan sonra isə növbə makiyajdadır. Makiyaj mütləq elə olmalıdır ki, nəinki əks cins, qadınların özləri belə sənə baxanda gözlərindən paxıllıq alovları püskürməlidir və görməli, bilməlidirlər ki, dünyada səndən gözəli yoxdur!
Atalarımız yaxşı deyib, qonşu qonşuya baxar, özünü oda yaxar. Hünəri var qonşun nəsə bir yenilik etsin və ya bu fikrə düşsün. Sən hökmən onu qabaqlamalı və ondan üstün olmalısan. Onun evi sənin evindən gözəl olmamalıdır, təmiri sənin evinin təmirindən baha olmamalıdır, paltarları sənin paltarlarından şıq olmamalıdır. Hətta intellektual səviyyəsi belə səninkindən aşağı olmalıdır. Onun yanında sənə zəng gələndə telefonu açıb, ağzını əyib, bir da burnunda danışaraq cavab verməli, “aloa”, “xoroşo, baxarıq”, “yaxşı, byee” tipli sözlərdən istifadə etməlisən.
Nümunələr hələ lap çoxdur. Hansını sayım ki, saymaqla bitəsi deyil ki. Qadının içindəki ən güclü hiss digər qadına qarşı olan paxıllıq və rəqabət hissidir. Bütün bunların da ucbatından cəmiyyətdə faydası olmayan və hətta cəmiyyətə zərərlər yetirən fərdlər yetişməkdədir.
Çox uzun yazıb səni bezdirməyəcəyəm. Mən sənin tənqidindən çəkinmirəm. Buyur məni tənqid et. Əsas odur ki, qəlbinin dərinliklərində mənim haqlı olduğumu qəbul edəcəksən. Ona görə də mütləq mənim dediklərimə qarşı çıxmağa çalışacaq və onun hər bir kəlməsini fərqli yerlərə yozmağa çalışacaqsan. Amma bir dayan və insafla düşün görək bu paxıllıq, bu mübarizə sənə nə xeyir verib? Bir addım irəliləyəndə iki addım geriləmiş olursan və bu hər dəfəsində təkrarlanır. Ona görə də bir silkələn və özünə gəl. Saflığını geri qazan və əsl qadın ol!
Ardı var...