Qoxu: İnsanlar təbii qoxularını gizləmək üçün sabun, şampun, dezodrant, ətir və ağız spreyləri istifadə edir. Ancaq vücudun əsl qoxusu, insanların qidalanma nizamı, sağlığı və o anda nigaran olub-olmaması kimi mövzularda işarələr verir. Elm adamları qoxunun ünsiyyətdəki önəminin daha çox fərqinə varmağa başladılar. Dinləmə, dəyərləndirmə, tənqidi jestlər.
Əl sıxışma Bədən dili mövzusunda heç bir fikiri olmayanlar belə, əlini sıxdıqları şəxslə bağlı bəzi şeylər düşünürlər. Əl sıxma forması insanların şəxsiyyətini ortaya atma yollarının ən başda gələnlərindən biridir. İnsanların bir-biriylə əl sıxışma formalarında əsas olaraq üç mesaj hakimdir: Üstünlük, bərabərlik və boyun əymə. Aparılan bir araşdırmada bacarıqlı üst səviyyə idarəçilərin böyük əksəriyyətinin həm əl sıxışma əmliyyatını başladan şəxslər olduqları, həm də ovuc içləri yerə baxar şəkildə əl sıxışdıqları ortaya atılmışdır. Ovuc içinin istiqaməti Ovuc içinin yerə baxması, qarşıdakı şəxsin bütünüylə üfüqi olaraq sıxmaq mənasına gəlməz. Üstünlük ifadə edən əl sıxışı qarşıdakı şəxsə görə ovuc içinin xəfif yerə dönük olması deməkdir. Əl sıxarkən ovuc içinin xəfif yuxarı dönük olması qarşıdakının üstünlüyünü qəbul etmiş mənasına gəlir. İnamlı və nizamlı bir əl sıxma, əllərin dik olaraq və ovucların bir-birinə bütünüylə birləşmələriylə gerçəkləşir. Hər iki şəxs də öz varlığını qarşıdakına hiss etdirmiş olur.
Davranışımız daxili dünyamıza təsir edər... İnsanın mərkəzini istifadə etmə formasını və təməli bədən duruş özəlliyini tanımanın verdiyi ən vacib yarar, yalnız ətrafdakı şəxsləri doğru dəyərləndirmək deyildir. Bu xüsusiyyətlərin fərqində olmaq, şəxsin öz həyatında çox bina dəyişikliklər yaradır.
İnsanlar çoxluqla içlərindən gəldiyi kimi davrandıqlarını düşünürlər. Halbuki yaxın zamanda aparılan araşdırmalar, insanların hiss etdikləri kimi davranmaqdan çox, davrandıqları kimi hiss etdiklərini meydana çıxarmışdır. Canı sıxılan bir insanın qaşları çatıq, üzü asıq, çiyinləri düşükdür. Hamımız tez-tez, səbəbsiz bir can sıxıntısı yaşayarıq. Halbuki hər dəfə qaşlarımızı çatdığımız, üzümüzü asdığımız və çiyinlərimizi düşürüb, mərkəzimizi bağladığımız üçün canımızın sızıldığını düşünmərik. İnsan hansı davranışını xaricə vurarsa, bir müddət sonra bədən kimyasında meydana gələn dəyişikliklər səbəbiylə o yöndə duyqular yaşamağa başlayar. Sıxıntılı bir insan kimi davranmaq daxili sıxıntını artımağa səbəb olur. Mədəniyyətimizin gülmə mövzusundakı mənfi mövqeyi sadəcə uşaqlıq və gənclik dövründə deyil, yetişkinlik dövründə də davam edər: “Çox güldük, ağlayacağıq”. “Çox güldük, başımıza pis bir şey gələcək” kimi sözlər bu yöndəki xəbərdarlıqlara örnəkdir. Türk mədəniyyətində yetişən şəxslər, ümumilikdə - səbəbsiz yerə gülənə dəli deyəcəyinə- inandıqları üçün, gülmənin istər insanın öz həyatı üzərində yaradacağı müsbət təsirlərdən, istər insanlararası ünsiyyətlərdən yaradacağı müsbət nəticələrdən faydalanmazlar.
Halbuki xalq arasında “dəlilik” olaraq adlandırılan ağıl sağlığı problemlərinin üç dənəsində xəstələrin ən böyük özəllikləri qaraqabaqlıqları və ya ifadəsizlikləridir. Bu xəstələr qətiyyən gülmədikləri üçün xalq arasındakı deyimin “səbəbsiz yerə qaşqabaq tökənə dəli deyərlər” olması gözlənir. Fəqət ənənəvi mədəniyyətimiz gülməyi xoş görmədiyi üçün, seçici davranmış və sadəcə kiçik bir azlığı təşkil edən xəstələrə baxıb “ səbəbsiz yerə gülənə dəli deyərlər” deyərək, insanların içində cücərməsi umulan həyat sevincini külləndirməyi seçmişdir.
Psixoloq: Abdullah Topal
Tərcümə: Aidə Mahmudzade