Bəlkə əvvəlki ayrılığın ağrısını çəkirsən! İnan ki, bir səbəbi yoxdur. Bəlkə də ruhi bir narahatlıq yaşayırsan, ya da getdiyin həkimin depressiya adlandırdığı və "Çox çətindir" deyə təsvir etdiyi çətinliklərin içindən yol tapmağa çalışırsan. Kim bilir!
Ey dərdli dostum... Bilirsən? Belə vəziyyətlərdə danışdığın, dərdini açdığın hər kəs bir söz deyər insana. Kimi şəxsi təcrübəsindən əldə etdikləri çərçivəsində yaxşı niyyəti ilə, kimi də daha başqa şəkildə təsir edər fikrinə, amma mütləq bir şey pıçıldayar qulağına. Yaxşı ki vardırlar! Allah heç birinin əskikliyini verməsin!
Ancaq Allah "Sizdən ödəniş istəməyənlərin ardınca gəlin (inanın )" deyir.
İşi davamlı gəzmək olan Övliya Çələbidən daha yaxşı kim bilə bilər? Səni çatmaq istədiyin yerə çatdıracaq olan ən təhlükəsiz yolu ondan öyrən!
Dəyərli dərdli dostum. Hər kəs kimi sən də bir məqamı diqqətdən qaçırırsan! Hər gördüyünü var sanan, hər görmədiyini də bilavasitə yox saymağa meyilli olan insan oğlu belə səhvləri çox edir həyatda!
Bu prosesi yaşayan bütün insanlar kimi sən də dərin bir qəbuletmə səhvi içindəsən! Yaşadığın ağrının əslində tək gerçək səbəbi budur! Buna inanmaqda çətinlik çəkirsən, bilirəm!
"Allah heç kimə dərd verməsin" deyən cəmiyyət, "Bu xəstəliyin başqa adı var..." deyən mütəxəssislər... Hər şey səni bu dediyimizin əksinə inandırdı! Yəni səni yağışın islatdığına inandırdı...
"Məni yağış deyil, çətir istifadə etməmək isladır" - bu fikir ortaya çıxana qədər cəmiyyətdə hər kəs yağış səbəbiylə islandığını düşünürdü!
Bu yazını dərdli olduğun müddətdə hər gün ən azı bir dəfə oxu!
Sənə "Dərdin - müsibətin özü olduğuna inandırıldın" dedilər. Halbuki dərd müsibət deyildi, əksinə yol göstərən bir işarə idi. Yəni dərd sənin dostundur. Ona görə bu barədə sən də hər kəs kimi yanılırsan, çünki heç kim bizə bu işlərin, yəni doğru düşünmənin, doğru qəbul etmənin, qəbul etdiklərimizin yaşadıqlarımız üzərində nə qədər əhəmiyyətli olduğunun təhsilini vermədi!
Nə olar, düzgün anla bu yazını: Əslində sənə yaşadığın bu dərd təsir etmir. O dərdə yüklədiyin məna, o dərd haqqındakı inancın və o dərdə baxış tərzin təsir edir!
Səni qorxudan qarşındakı günahsız siçan deyil, beynindəki siçan qəbulu, imici, inancıdır!
Dərd göydən düşən yağışdır - əslində səni isladan yağış deyil, yağışın altında çətirsiz gəzməyindir!
Dərd könül evinə gələn, vaxtı gələndə də gedəcək və ya bir müddət sizdə qalacaq olan bir qonaqdır.
Səni qonaq narahat etmir. O qonağı istəməməyin, onunla vaxt keçirməkdən qaçmağın, getməyini dərhal arzu etməyin narahat edir. Qonağa: "Bu qonağı sevmirəm, elə isə nə üçün gəldi" deyə düşünərək yaxınlaşmağın təsir edir!
Bu günə qədər ağlın yolu həmişə bu oldu: "Xəstəsən sən, haradan çıxdı bu dərd! Dərhal ondan xilas olmalısan. Qov bu pis qonağı".
Diqqət yetirin: dərhal və qovmaq... Bu ikisi hər zaman üçün mümkün olmayacaq şeylərdir. O, sizdən tək başınıza edə bilməyəcəyiniz şeyləri istəyir ki, professional kömək tələb etmək üçün ona möhtac qalasınız! Çünki bir dərdi qovmaq istəsəniz, üstəlik də bunu dərhal edəcəyinizə inanırsınızsa, kömək almaq gözünüzə ən məntiqli yol kimi görünür!
"Ey qəm, haradan gəldin, niyə gəldin? Mütəxəssislər serotonin səviyyəsi düşüb deyirlər, ona görəmi gəldin? Madam gəldin, söylə, nə vaxt gedəcəksən?! Yalvarıram, dərhal get, yoxsa artıq ölürəm mən..."
Qiymətli dərdli dostum! Özbaşına yaxşılaşacaq olan bir yaranı qurdalaya-qurdalaya qanqrenaya çevirdiklərini, "problem, xəstəlik, müalicə, yüngül, xroniki..." deyə-deyə beyninizə yeridilən, sizi yağışa qarşı həddindən artıq həssas hala gətirən, beləcə, ruhunuzun təsirlənmə həssaslığını artıran, nəticə etibarilə beyninizin daha köklü çətinliklərinin, qalıcı toxumlarının, artıqlarının olduğunu nə vaxt anlayacaqsınız!
Ağlın yolu əlbəttə ki, birdir. Amma hansı ağlın yolu? Hər ağlın? Şübhəsiz ki, xeyr! Yalnız sağlam ağlın yolu...
Mövlana bu mövzuda deyir: "Əvvəlki könlümdə qəm var! Ey sevinc, indi gəlmə! Üst-üstə qonaq olmaz".
Sən də belə qəbul etsən, səncə, o dərd sənin üçün dərd olardımı? Gəl, bir az düşün bu dediklərimi... Sonra oxumağa davam et yazını...
Bilirsən? Çox adam 13 rəqəmini uğursuz sayar. Bəziləri də bunu batil inanc olaraq qəbul edər, əhəmiyyət verməz.
Bir oteldə işləyən iki adama 13 nömrəli eyni otel otağı verilərsə, səncə, ikisinin də düşüncəsi necə olardı? Eyni cür təsirlənərdilərmi bu otaqdan? "Xeyr" deyirsən, düzdürmü? Əlbəttə ki, xeyr...
13 nömrənin uğursuzluğuna inanan adam "inandığı nisbətdə" narahat olardı. Ancaq digəri narahat olmazdı. Səhərə qədər mışıl-mışıl yatardı... Deməli, insana 13 nömrə təsir etmir. 13 nömrə haqqındakı inanc və qavrama təsir edir. Dərdlər də eynilə bu 13 nömrəyə bənzəyər...
Dərdlərin uğursuz olmadığına inanan kəslərə heç bir təsiri olmaz!
Stəkandakı zəhəri içmədikdən sonra sudan fərqi nədir sənin üçün?
Eyni dərdi yaşadıqları halda eyni nisbətdə təsirlənməyən milyonlarla insan bizə bunu göstərir, bunu isbat edir!
Nəhayət... Az və ya çox... Elə və ya belə... Dərddən qorxma!
Dərd çirkin üzlü, ancaq dost ürəkli bir qonaqdır. Çirkin üzündən ötrüi onu sənə düşmən kimi tanıtdılar.
Özəyə deyil, qabığa əhəmiyyət verin.
Sən də düşməninin ürküdücü üzünü görəndə, düşmənini gördüyünü düşündüyün üçün illərlə narahat oldun...
Əlbəttə ki, "Düşmən mənə zərər verə bilər" dedin. Halbuki, o, sənin düşmənin deyildi!
Elə isə qorxma dərddən...
Problemlərin bizə olan təsirini üzə çıxaran, yəni zəncirvari yol qəzasına yol açan ilk və ən əsas səhv bax, bu qorxudur.
Dərddən qorxmaq...
Onu qorxa-qorxa yaşamaq...
Dediyim kimi, səni inandırıblar, sən də illərlə inandığın istiqamətdə reaksiya verirdin. Çünki insan anladığına reaksiya verər. Zehnimizdə bu qorxunu həmişə bəslədilər, "Bu xəstəlikdir, müalicə olun" deyə-deyə... Bəli, bu ilk və ən fundamental səhfdir!
Səhv üzündən qorxma, köynəyinin ilk düyməsini səhv düymələmə!
Yəni dərdindən qorxma...
"İnsanın üzü deyil, ruhu çirkin olanı zərər verər" deyirsənsə, burada da tərsini düşünmə!
Qorxmasan savaşa bilməzsən.
Savaşa bilməsən əzizləyə bilməzsən.
Əzizləyə bilməsən böyüdə bilməzsən.
Böyütməsən də təsirini artıra bilməzsən.
Artıra bilməsən - acı bir bibəri ləzzətlə yeyərmiş kimi ən dərdli dərdi belə nuş ilə yeyər, üzərindən də buz kimi suyu içər, "Şükürlər olsun" deyərsən!
Əvvəlki çətinlik nə olursa-olsun, gülümsə... Bunun daxilindən gəlməsini gözləmə... Qapıdan girən bir qonağa "Xoş gəldin " deməyəcəksənmi?
Çətinliyin kefini çək. Ona çirkin üzlü, ancaq təmiz ürəkli dostun gözüylə bax. Çünki o, həqiqətən elədir. O, bir müddətlik sənin qonağındır. Onu qovma.
Unutma!
Sən qonağa necə rəftar etsən o da sənə elə rəftar edər. O onsuz da gedəcək. Onsuz da gedəcək olan bir qonağın boş yerə qəhrini çəkmə. Yalnız bir müddətlik qalmağa gəlib. Onu çox yaxşı qarşıla. Burax öz halına. Sən işinə gücünə bax.
Unutma!
Qonaq gedənə qədər bu yazını hər gün mütləq oxu, yadında saxla bunları! Qonağa əsla səhv bir şey etmə! Ayıbdır; qonaq uğurdur, bərəkətdir. Səni daha böyük dərdlərdən qoruyar. O gəlişiylə başqalarının gəlməsinə mane olacaqdır. Elə isə ona təşəkkür belə et... Dərdini sev ki, dərdin də səni sevsin!