Səndən sonra ilk onu sevdim,ona alışdım.Səndən sonra yalnız onu sevdim.Yalnızlığı…İndi yalnız onu sevirəm,bütün yaxşı,pis,sevincli,kədərli günlərimdə onunla oluram.Sənin mənə verdiyin ən böyük sözü indi mən ona verirəm.Onu ömrümün sonunadək sevəcəyimə,heç vaxt tərk etməyəcəyimə söz vermişəm.Bilmirəm səni nə vaxtsa görsəm bu sözümü unudaram,yoxsa yox.Artıq tənhalıq da kömək eləyə bilmir səni unutmağıma.Onun da gücü çatmır, mənim də…Çox acizəm,çox gücsüzəm səni unutmağa. Özümü tikanlı qızılgüllər arasına atıram yalnız tənim zərər çəkir,qəlbimə heç nə olmur.Ağlamaq istəyirəm ağrıdan-tənimin yox,qəlbimin ağrısından.Ən gözəl qızılgüllər içində solmuş,saralmış bir qönçə kimiyəm.Həyatımın vaxtsız gələn payızına ağlamaq istəyirəm.Eləmək istədiyim ancaq bacarmadığım şeylərə ağlamaq istəyirəm.Bağırmaq istəyirəm səni sevdiyimi bütün kainata.Yağmaq istəyirəm dəli bir yağmur kimi susuz çöllərə-səni necə sevdiyimin şahidi olan çöllərə.Yerləri,göyləri lərzəyə gətirən şimşək olmaq istəyirəm-mənə inanmayanlara,səni sevdiyimə inanmayanlara gücümü göstərmək üçün.Payızda da saralmayan ağac olmaq istəyirəm,ağac necə yarpaqlarından ayrıla bilmirsə,mənim də səndən heç vaxt ayrılmayacağımı demək istəyirəm.Bir külək olmaq istəyirəm-heç vaxt dayanmayan,hər zaman əsən bir külək necə ki,mən səni hər zaman sevəcəyəm.Bir həyat istəyirəm çox gözəl,yeni,xoşbəxt və ən əsası içində sən olan bir həyat.Elə həyat ki,içində səni hər zaman sevən mən və məni heç vaxt sevməyən sən olasan…
A.M.