Bir hökmdarın bir çox nökərləri vardı. İçlərində çox gözəl dilbərlər olmasına baxmayaraq,qara bir nökərə daha çox əlaqə və sevgi göstərərdi. Digərlərinin bunu çəkə bilmədiyini fərq edən padşah, bir gün özlərinə üzəri ləl-cəvahiratla bəzəyili bir kristal stəkan vermişdi. Mənəvi dəyəri yanında maddi qiyməti də çox yüksək olan bu stəkanları əllərində tutan nökərlər, heyranlıqla baxarlarkən padşah:
- Hər kəs əlindəki stəkanı yerə vurub qırsın, demişdi. Gözəl nökərlər hədiyyələrini sinələrinə basdıraraq:
- Əfəndimizin bu qədər qiymətli bir hədiyyəsini necə qıra bilərik! dedilər. Qara nökər isə padşahın əmrini, heç tərəddüd etmədən və vaxt itirmədən der'akab yerinə yetirdi. Bardaq yerə çarpılmış və pulum parça olmuşdu. Padşah qara nökərə xitab olaraq:
- Digər nökərlərim bu qədər qiymətli stəkanı qıra bilmədikləri halda sən niyə qırdın? dedi. Qara nökərin verdiyi cavab isə çox təqdirə layiq idi:
Sizcə Qara nökərin cavabı nə olmuşdur?