Aşağıda qeyd etdiyim şeirlər Ələmdar Quluzadəyə məxsusdur. Ümid edirəm ki, analarımızın da, körpələrin də xoşuna gələcək.
Qaratoyuq
Sanki batıb
Qıra toyuq,
Qaratoyuq.
Toyuqdursa,
Niyə çıxmır
Tara toyuq?
Qar görəndə
Gah baş vurur
Qara toyuq.
Gah ilişir
Tora toyuq.
Tapa bilmir,
Bircə gilə
Qora toyuq,
Qara toyuq.
Ora toyuq,
Bura toyuq.
Hara getdi
Qara toyuq?
Zəhmətkeş oğlan
Zəhmətlə öyrədibdir,
Ana gündə Hikməti.
Gündən-günə artıbdır,
Hikmətin də hörməti.
Onun xətri-hörməti,
Başından aşıb-daşdı.
Hikmət lovğalanaraq
Anasına yanaşdı:
-"İndən belə bir dəfə
Evi töküb-dağıtsam,
Onda töhmət ver mənə,
Mən zəhməti sevirəm,
Ana, zəhmət olmasa
Gündə zəhmət ver mənə."
Səadətin beş yaşı
Hələ oyuncaqlara
Qarışıb onun başı.
Səadətin cəmisi
Beş yaşı var, beş yaşı.
Beş dənə gəlinciyi
Yığır bircə xurcuna.
Balaca noğulların
Beşi sığır ovcuna.
Yavaş-yavaş biz ona
Öyrədirik yavaşı.
Kim bilir Səadətin
Beş yaşı var, beş yaşı?
O tullanıb düşəndə
Evdə taxça oynayır,
Gündə babası ilə
“Bağça-bağça” oynayır.
Ona bir söz demirlər
Mərifətin üstündə.
Babanı danlayırlar
Səadətin üstündə.
Daha yemək yeyəndə
Axmır gözünün yaşı.
Axı bu qəşəng qızın
Beş yaşı var, beş yaşı.
Navalça
Evlərin damlarında
Damlalar qava çalar.
Damlaları bir yerə
Toplayar navalçalar.
Çiçək açan budaqlar
Oxşayar xonçalara,
Sərçələr çimmək üçün
Cumar navalçalara.
Navalçanın əlindən
Alıb göz alçaları.
Qızlar navalçalardan
Doldurar dolçaları.
Navalçanın altında
Sərinləyər xalçalar,
Xalçaların əlinə
Su tökər navalçalar.
Bir də baxıb görərik
Gülür güllü baxçalar.
Doyunca su içirib
Bağlara navalçalar.
Aralıqda işləyirəm
Nənəm deyir:
-Babana çay
Süzüm apar.
Babam deyir:
-Gəl nənənə
Üzüm apar.
Babam deyir:
-Yüyür bura
Alma verim.
Nənəm deyir:
-Əlini yu
-Dolma verim.
Biri deyir:
-Gözüm, gətir,
Qızım, apar.
Biri deyir:
-Qızım, gətir,
Quzum, apar.
Mənə papaq
Daşıtdırıb
Mənə yaylıq
Şəllədirlər.
Bu nənəmlə
Babam məni,
Aralıqda
İşlədirlər.