Səhabə - Peyğəmbəri ( s.a.s) görən, Onunla müsəlman olaraq görüşən və müsəlman olduğu halda ölən kəsə deyilir. Səhabələr Peyğəmbərimizdən (s.a.s) sonra ən xeyirli insanlar, bu ümmətin seçilmiş və fəzilətli nümayəndələri hesab olunurlar. Onları sevmək, dost tutmaq, onlardan razı qalmaq möminliyin, onlara nifrət bəsləmək isə üsyankarlığın əlamətlərindəndir. Dinimiz bizə onların vasitəsi ilə gəlib çatmışdır. Məhz onlar bu dini olduğu kimi Peyğəmbərdən (s.a.s) eşitmiş və ixlasla bizlərə nəql etmişlər. Səhabələr həqiqi mömin və ən fəzilətli şəxslər hesab olunurlar.
Uca Allah səhabələri tərifləmiş və onlara Cənnəti vəd etmişdir.
Allah buyurur: "Dində hamını ötüb keçən ilk mühacirlərə və ənsarlara, həmçinin yaxşi işlər görməkdə onlarıın ardınca gedənlərə gəlincə, Allah onlardan razıdır, onlar da Ondan razıdırlar. Allah onlar üçün ağacları altından çaylar axan, içində əbədi qalacaqları Cənnət bağları hazırlamışdır. Bu, böyük uğurdur"(ət-Tövbə, 100).
O həmçinin buyurur: "Möminlər Hüdeybiyyədə ağac altında beyət edərkən Allah onlardan razı qaldı" (əl-Fəth, 18)
O həmçinin buyurur: "Qənimət həmçinin yurdlarından qovulmuş və mallarından məhrum olmuş yoxsul mühacirlərə məxsusdur. Onlar ALLAHın mərhəmətini qazanmağa can atır, Allaha və Onun Elçisinə kömək edirlər. Doğru olanlar da məhz onlardır. Mühacirlərdən əvvəl Mədinədə yurd salmış, sonra da iman gətirmiş kimsələr öz yanlarına hicrət edənləri sevir, onlara verdiklərinə görə qəlblərində peşmançiılıq hissi duymurlar. Hətta özləri ehtiyac içində olsalar belə, onları özlərindən üstün tuturlar. Nəfsinin tamahından qorunan kimsələr nicat tapanlardır. Səhabələrdən sonra gələnlər deyirlər: "Ey Rəbbimiz! Bizi və bizdən əvvəl iman gətirmiş qardaşlarımızı bağışla. Bizim qəlbimizdə nifrət və həsədə yer vermə. Ey Rəbbimiz! Həqiqətən də, Sən Şəfqətlisən, Rəhmlisən!" (əl-Həşr, 8-10).
Qeyd olunduğu kimi, Peyğəmbərin (s.a.s) səhabələri Peyğəmbərdən sonra bu ümmətin seçilmişləridir. Onlar İslamı hamıdan öncə qəbul etmişlər və hidayətin çıraqları hesab olunurlar. Onlar Allah yolunda həqiqi cihad etmiş, dini layiqincə təbliğ etmişlər. İnsan nə qədər yaxşı əməl etsə də onlardan birinin fəzilətinə çata bilməz. Buxari və Müslimin "Səhih" əsərlərində Əbu Səid əl-Xudridən(r.a) Peyğəmbərimizin (s.a.s) belə dediyi rəvayət olunur: "Mənim əshabələrimi söyməyin! Əgər sizdən biriniz Uhud dağı boyda qızıl sədəqə versə, onlardan birinin verdiyi bir ovuc sədəqəyə, heç onun yarısına belə çata bilməz".
Sonda isə qeyd edim ki, Allah qismət edərsə səhabələrin həyatından bəhs edən rəvayətlərdən, hədislərdən yazaram növbəti yazılarda inşaAllah. Allah hər birimizə onlar kimi fəzilətli, ixlasli, xeyirxah əməlli olmağı nəsib etsin. Amin!