Bir türk aliminin olmuş hekayəsi
Ürəyimi kövrəldən həmin mənzərə hələ də gözümün qarşısındadır və onu heç cür unuda bilmirəm.
Həmin il Ramazan ayının ilk cümə namazı qılınırdı.
Dayandığım yerdə qarşımda iki böyük adam və bir uşaq var idi. Uşaq təxminən 7-8 yaşlarında olardı. Par-par yanan nur üzü və davranışlarında məscidə yeni gələnlərin duyduğu həyəcan kimi, onda da bir ceyran ürkəkliyi var idi. Yanındakıların hərəkətini gözünün ucu ilə izləyib eynisini etməyə çalışırdı. Fərz namazı qılındıqdan sonra sünnət namazını qılmayanların təlaşla çıxdığını görən uşaq, bir an onlarla birlikdə çıxıb-çıxmamaqda tərəddüd etdi. Məsciddə qalanların bir qismi isə bu arada cümənin son sünnətini qılmağa başlamışdı.
Uşaq çıxmağa qərar verdi və namaz qılmağa davam edən iri cüssəli bir adamın önündən keçərkən həmin şəxs namazı tərk edib uşağa tərs bir sillə vurdu. Sonra da uşağın qolundan tutub, əvvəlki dayandığı yerə itələdi.
Nə baş verdiyini bilməyən və həmin silləni nə səbəbə yediyini anlaya bilməyən körpə, bu adama çaşqın və özünü itirmiş nəzərlərlə baxmağa başladı. Namaz qılarkən qarşısından keçən bir uşağa belə, təhəmmül etməyən bu "mömin" isə başını qəzəbli-qəzəbli oyan-bu yana yelləyib, "lə havlə və lə quvvatə" dedikdən sonra uşağa heçnə söyləmədən təkrar namaz qılmağa başladı. Hələ namaz qılmayan camaatdan bir nəfər uşağı qolundan tutub bayıra çıxartdı.
İndi o körpəni düşünürəm. Kim bilir hansı bir duyğu ilə məscidə gəlmişdi. Bəlkə həmin gün oruc tutmağa həvəslənmiş, cümə əzanının körpə ruhunda oyandırdığı sevinc ilə məscidə gəlmişdi. Bəlkə də körpənin məscidə alışmasını istəyən anası, onu cümə namazına göndərmişdi. Bildiyimiz kimi cümə gününün namazı bütün namazlardan vacibdir. Cümə gününün namazları bütün namazların şahıdır.Elə bu balaca körpəyə də məsciddəki əmilərindən "afərin oğlum" deyə başının oxşanmasını umduğu halda, o sərt sillə ilə qarşılaşan uşağa çox təəccüb edirəm. Kaş mən də, namazımı yarımçıq tərk edib, o uşağı qucaqlayıb təsəlli versəydim. Könlünü almağa çalışsaydım. Ona yenidən namaz qılması üçün kömək edərdim...
Bundan sonra o uşaq görəsən yenə məscidə gələcəkmi?
Namaz qılan müsəlmanlar haqqında nə düşünür?
Bir daha məscidə ayaq qoymasa, bunun günahı kimə aid olacaq?
M. Yaşar Kandəmir
Əziz dostlar, əgər siz türk aliminin yerinə olsaydınız o zaman nə edərdiniz? Namazı tərk edib uşağa təsəlli verərdiniz, yoxsa elə türk alimi kimi namaz qılmağa davam edərdiniz? Amma bunu da düşünün ki, həmin alim "Kaş mən də, namazımı yarımçıq tərk edib, o uşağı qucaqlayıb təsəlli versəydim. Könlünü almağa çalışsaydım.Ona yenidən namaz qılması üçün kömək edərdim..."- deyir.