Rəsulullah (sallallahu aleyhi və səlləm) belə buyurdu:
"İsrail oğullarından çirkin, keçəl və kor olan üç nəfər var idi. Allah-u Təala onları imtahan etmək istəyir və bir mələk göndərir.
Mələk çirkindən soruşur:
- Ən çox sevdiyin şey nədir?
Çirkin:
-Gözəl rəng və gözəl bədən. Çünki insanlar məni çirkin görür və məndən iyrənirlər- deyir.
Mələk çirkinin bədənini sığalladı. Ona gözəl rəng və gözəl bədən verildi.
Mələk yenidən ondan soruşur:
-Hansı mal sənə daha əzizdir? - soruşur.
O da cavabında:
-Dəvə - deyir. Ona on aylıq hamilə bir dəvə verilir.
Mələk ona:
-Allah sənə bu dəvə ilə bərəkət versin - deyir.
Sonra mələk keçəldən soruşur:
-Ən çox sevdiyin şey nədir?
Keçəl:
-Gözəl saç, çünki insanlar bu halımdan iyrənir - deyir. Mələk onun başını sığallayır və ona gözəl saç verilir.
Mələk ondan:
-Hansı mal sənə daha əzizdir- soruşur.
Keçəllikdən azad olmuş şəxs:
-Mal - deyir və ona hamilə bir mal verilir.
Mələk ona:
-Allah sənə bu malda bərəkət versin - deyir.
Daha sonra mələk kordan soruşur:
- Ən sevdiyin şey nədir?
Kor:
-Allah-u Təala mənə gözümü geri versin, onunla insanları görüm - deyir. Melek onu sığallayır və Allah-u Təala gözünü ona geri verir.
Mələk ondan:
-Hansı mal sənə daha sevimlidir? - soruşur.
Kor:
-Qoyun - dedi və ona da quzulu bir qoyun verildi.
Bir müddət sonra dəvə və mal sahiblərinin dəvəsi və malı balaladı. Qoyun sahibinin də qoyunu quzuladı. Bu minvalla dəvə istəyən adamın bir sürü dəvəsi oldu. Mal istəyən adamın da bir sürü malı oldu. Qoyun istəyənin də bir sürü qoyunu oldu.
Sonra mələk köhnə paltarda çirkinin yanına gəlir və ona:
-Mən kasıb bir adamam! Artıq çarəm yoxdur. Ancaq əvvəla Allahın, daha sonra sonra sənin köməyinlə işim düzələcək. İndi mən sənə gözəl rəng, gözəl bədən və mal verən Allah üçün səndən bir dəvə istəyirəm! Bu səfərimdə onunla muradıma çata bilim - deyir.
Çirkin cavab verir:
-Yaxşı, amma haqq sahibləri çoxdur (Yəni bazarda kasıb çoxdur, hər dilənçiyə bir dəvə vermək olmaz!)
Mələk ona:
-Mən səni tanıyıram. Sən insanların iyrəndiyi çirkin deyilsənmi? Sən kasıb idin, bu malı sənə Allah verdi - deyir.
Çirkin mələyə:
-Allaha and olsun ki mənə bu mal atamdan qalıb - deyir.
Mələk də ona:
-Əgər yalançısansa, Allah səni köhnə halına çevirsin - deyir.
Sonra mələk keçəlin yanına gəlir və çirkinə dediklərini ona da deyir. Keçəl də çirkin kimi onun istəyini rədd edir.
Mələk də ona:
-Əgər yalançısansa, Allah səni köhnə halına çevirsin - deyir.
Sonra mələk korun yanına gəlir eyni sözləri ona da deyir.
Kor ona belə cavab verir:
-Allaha and olsun ki, mən kor idim. Allah mənə gözümü geri verdi. Kasıb idim və Allaha and olsun ki, Allah məni varlı etdi. İndi dilədiyin qədər al - deyir.
Bunun cavabında mələk:
-Malını mühafizə et! Allah sizləri imtahan etdi. Allaha and olsun ki, Allah səndən razı oldu! İki dostun da - çirkin və keçəl qəzəbə düçar oldular - deyir.
Anladığınız kimi, bu hədis-i şərif bizə Allah üçün verməyin əhəmiyyətindən bəhs edir. Müsəlmanlar olaraq sədəqə və zəkat vermək vəzifəmiz heç bir zaman sona çatacaq bir vəzifə deyil. Bir dəfə verməklə mövzunu bağlaya bilməz. Az və ya çox, mütləq Allah üçün verməliyik.