Rəbbim...o qədər günahkaram ki, hansı günahıma görə əfv diləyim bilmirəm. Bilirəm ki, Sənə layiq bəndə olmağa heç cəhd etmədim, amma Sən məni rızana layiq görmək üçün çox çalxaladın... Bilirəm ki, məni sevdiyin qədərin az bir hissəsi qədər mən Səni sevsəydim indi çox xoşbəxt idim. Hər qapını mənim üçün açdın, hər xeyrə zorla yönləndirdin, yenə anlamadım... Yenə bilmədim qul vəzifəmi. Heç çalışmadığım halda nemət endirdin üzərimə. Yenə çaşdım yolumdan, yenə şükr etməyi unutdum. Günahımdan çox mərhəmətin var. Bəlkə də rəhminə çox arxayın oldum. Qurtararsan cəhənnəmdən – deyə düşündüm. Nə qədər rəhimlə davrandın, nə qədər çəkindirdin cəhənnəm yolundan... Amma seçdiyim yol cəhənnəmdir sanki. Rəbbim, Sənsiz zülm edirəm özümə. Qəribədir ki, çox zaman fərqindəyəm günahlarımın, amma çəkinməyə çalışmıram. Bilirəm ki, Sən də istəmirsən bu xətalarda azıb qalam, istərsən ki, cənnət əhlindən olum mən də. Bəzən günahlarımı etiraf etməklə vicdanımı rahatladıram sanki. Günahlarımdan Sənə bir kərə qəlbən sığınsam məni əfv edəcəyin dəqiqdir. Ah Rəbbim... Necə azdım, necə zülm edər oldum özümə. Sənsiz cənnət də cəhənnəmdir onsuz da! Sənsiz dünyanın nəyi gözəl ola bilər ki?! Nə istədin ki bizdən? Sadəcə öz xeyrimiz üçün namaz qılıb, oruc tutmağı ki sabah bizə şəfaətçi olsun. Sən buyurduğun haramlardan çəkinmədim... həkim qadağan etdiyi hər qidaya etiraz etdim. Nə yazıq etdim özümə, nə yazıq . . .
Sadəcə Mənə təslim ol, xoşbəxt edim səni-dedin. Mən neynədim? "Yox, özüm xoşbəxtliyi qazanacam" dedim. Qazana bilməyəndə isə "xoşbəxtlik yoxdur" dedim. Bəzən naşükürlük etdim, başıma gələnləri dəvət kimi anlamağa elmim çatmadı. Cahilliyimdən dolayı Allah sevdiyi qullara bəla verər deyə düşündüm. Halbuki Sən bəla vermədin, oyanım deyə, Sənin yoluna dönüm ki, səadəti tapım deyə çalxalayırdın həyatımı. Ya Rəbbim, nə Sənin mənim yalvarışlarıma ehtiyacın var, nə mənim Sənin mərhəmətinə şübhəm, amma əlimi açıram, Sənə uzadıram Allahım! Yalvarıram, nəfsimi arındır, ruhumu təslim al. Sağ ikən, dünya həyatını yaşayarkən Sənə təslim olub huşu sahibi olmağı nəsib elə. Sənin ki sərvətin sonsuz, ədalətin qədər mərhəmətin var. Sən ki bağışlamağı sevən, sahib çıxansan. Sən də məni bağışlamasan kimdən mədət gözləyim? Peşmanam. Sənə layiq olmayan etdiyim hər əməldən peşmanam. Yanır içim ey Rəbbim! Ey Kərim! Ey Rahim! Ey Rahman! Ey Ğafur!
Amandır, Allahım qoyma Sənsiz qalım! Qoyma dünya həyatında cəhənnəmi dadım! Qoyma axirətdə Sənsiz yanım!
Sən ki məni anamdan, atamdan çox sevib, çox qoruyursan! Sən ki məni ən yaxşılara layiq bilirsən! Sən ki tək sevgilisən ki məndən qarşılıq gözləmədən sevirsən məni! Sən də buraxsan əlimi hardan tutunum?! Kimə sığınım?! Bilirsən ki cahiləm, bilirsən ki naşükürəm! Sənsən Rəbbim! Sən öyrət gerçəkləri, Sən aç Sənə gələn bütün qapılarımı! Qorxudan axıtdığım hər göz yaşım bir gün Sənin eşqindən sel olub axsın! Anladım ki, Sənsiz səadət yoxdur! Ey bəşəriyyətin, yerin göyün sahibi, Sənə layiqli şükr edəcək qədər, həmd edəcək qədər kamil deyiləm, qafil dualardan başqa bir şey gəlmir əlimdən. Bəzən sənə şərik qoşdum, bəzən qüdrətinə şübhə etdim, bəzən Muheymin olduğunu unutdum! Məni görmürsənmiş kimi davrandım. Səndən başqa kimsə bu qədər xətanı əfv etməz. Bağışlanma ünvanına düz gəlmişəm bilirəm. Geri çevirməyəcəyinə əminəm. Bilirəm ki, rəhmətinlə Özün izin vermisən peşman olub tövbə diləməmə. Bilirəm ki, Özün gətirmisən qapına ki əfv diləyim. Bilirəm ki hələ də sevirsən. Bilirəm ki azacıq çabamla döndürəcəksən. Allahım, qafil ibadətlərimdən, saxta dualarımdan, tuta bilmədiyim vədlərimdən, yalançı tövbələrimdən Sənə, Sənin rəhminə sığınıram! Sən məni atarsan mən yanaram. Həsrətindən çürüyüb məhv olaram. Əbədiyyən xoşbəxtliyin nə olduğunu unudaram. Götür qəlbimi, Sənin olan qəlbimi, mənə verdiyin, əmanət etdiyin qəlbimi. İstədiyin yönə çevir onu, öz nuruna tərəf yönəlt, çıxar içindəki əkinnəti, zülməti, nurunu doldur yerinə ya Rəbbim! Sən ki "ol!" deyərsən o olar. Sən ki hər şeyə qadirsən. Yolunda gözümü, dilimi, əlimi haramdan çəkindirməyi belə bacarmadım. Haqq buyurduqlarını unutdum, əmrlərinə tərs getdim, məni bağışla Rəbbim, bağışla!!!Bu dünyadaykən, sağ ikən ruhunu Sənə təslim edənlərdən eylə!
26/Şüəra-83: Rabbi həb li hukmən və elhiqni bis-salihin.
Rəbbim mənə hikmət bağışla və məni salehlərin arasına daxil et.
4/Nisə-28: Yuridullahu ən yuxaffifə ankum, ve xuliqal insənu daifə.
Allah sizdən (tövbələrinizi qəbul edərək yükünüzü) xəfiflətməyi (yüngüllətməyi) dilər. Və insan zəif yaradıldı.
5/Maidə-74: Ə fə lə yətubune iləllahi və yəstəğfirunəh vallahu ğafurun rahim.
Hələ, Allah'a tövbə edib, O'ndan məğfirət (bağışlanma,günahlarının savaba çevrilməsini) diləmirlərmi? Və Allah Ğafur'dur, Rahîm'dir.
42/Şura-25: Və huvalləzi yəqbəlut- təvbətə ən ibədihi və ya’fu anis- seyyiəti və ya’ləmu mə təf’alun.
Və O, qullarının tövbələrini qəbul edən və səyyiələrini (günahlarını) əfv edəndir. Və etdiyiniz şeyləri bilər.
Müəllif: D.Q.