Xanımlar hamımız uşaqlığımızda dəcəl olmamıza baxmayaraq,vaideyinlərimiz tərəfindən həmişə sevilib əzizlənmişik.Artıq indi böyümüşük,indi biz öz uşaqlarımızın nazı ilə oynayırıq.Hərdən bizi o,dərəcəyə gətirib çıxarırlar ki,özümüz yenidən körpə uşaq olmaq istəyirik.Gəlin birlikdə bir anlıq da olsa uşaqlıq illərimizə qayıdaq,və o,illərdə etdiyimiz dəcəllikərin keyfini çıxardaq.
Vüsalə_Ruslan
Hə xanımlar bizim Vüsalə xanımımız deyir ki,o,özü uşaq olmasına baxmayaraq uşaqları çox sevirmiş.Onun 6 yaşı olanda balaca qaqası olub.Vüsalə xanım o,qədər qoçaq qız olub ki,qaqasına baxmaqda anasına köməklik də edirmış.Balaca qardaşını özü yedizdirib yatızdırırmış.Bilirsiniz hətta paltar da ütüləyirmiş.Vüsalənin bu qoçaqlığını görən qohumları ona balaca nanka adı veriblərmiş.
Yekta
Xanımlar bizim Yekta xanımımız deyir ki,bunun hardasa 2-3 yaşı olarmış.Qış idi və çöldə qar yağırdı.Mən də birinci dəfə idi qar görürdüm və bunun nə olduğunu bilmirdim.Qarı görən kimi qaçmışam anamın yanına demişəm ki,ana,bax,göydən qatıq yağır.
***
Hardasa 4 5 yaşım var idi. Mamam aş bişimirşdi. Verdi bacımla mənə ki, bir boşqab aparın verin qonşumuzdakı qoca nənəylə babaya. Biz qoçaqlar düzəldik yola. Yolda gedəndə necə oldusa boşqab əlimizdən sürüşdü və yeməyin yarısı töküldü. Biz çox qorxduq ki, mamamız bizi danlayar. Qorxudan yerdən düyüləri bir bir yığdıq, qoyduq boşqaba və yolumuza davam etdik. Amma sonra mamamgil bilmişdi və gülmüşdü.
Şəfəq
hikkəmdən məni sıra ilə uşaqların yanına düzə bilməyiblər.
Həmişə mənə deyirdilər ki, sənin etdiyin hayasızıiqlar ve başıma
gələn gülməli əhvalatlar haqda kitab yazsaq ən çox tirajla satılar.
Mən 1-ci sinifə təzə gedirdim, yaniıda oturan Roman adlı oğlan yadımda
deyil nəyə görəsə mənim saçımdaki bantımı dartdı, bunun acığını
çıxmalıydım! Mən rayon məktəbində oxuduğumdan ordakı sinifləri kömür
peçi ilə isidirdilər. Hər səhər bu peçlər kömürxanadan gətirilən
kömürlə doldurulurdu. Kömürxanada məktəbin lap arxasinda yerləşirdi,
ora balaca, qaranlıq, vahiməli yer idi, içindədə deyilənə görə çox mış
və siçan var idi və həmişədə qapısı bağlı olurdu. Bütun balaca uçaqlar
o yerdən qorxurdu ve adinada "mış damı" deyirdik, ele bilirdik orda
mış saxlayırlar. Müəllim biz hər dəfə dəcəllik edəndə sizi Mış damına
salaram deyərək qorxudurdu. Mən bir gün dərsə elə tezə gəlmışdim
Romana dedimki bəs məktəbin arxasında oyuncaq maşın var istəyirsən
gedək görsədim, o bunu eşıtcək dedi hani gedək götürüm. Həmin Mış damı
deyilən yere geldik və ona maşının damın icərisıdə olduğunu dedim,
qısası onu içəri salib qapini arxadan bağladım. Heç ne olmamış kimi
gəldim dərsdə oturdum. Müəllim bir azdan Romani soruşdu dedik burda
idi indi gələr. Dərsin sonun yaxın yenə müəllimin yadına Roman düşdü
və baxdı ki sumkasıda, pencəyidə sinifdədi. Dərs bitdi ikici dərs rus
dili olduğundan müəllim heç maraqlanmadıda Roman hardadi. 3-cü dərs
yenə sinif müəllimi sinfə qayıdanda Romanın yoxluğundan narahat olub
evlərinə adam yolladıki bes bəlkə Roman evə qayıdıb. Bütün bu vaxt
ərzində heç narahatda deyildimki yazıq uşağın o soyuq, tamami ilə
qaranliq, mişdı-sicanli yerdə ürəyi partlayar. Elə rahat
oturmuşdumki... Birdə gördük Romanin anasi ağlaya-ağlaya gəlir ki bəs
uşağım hani? Deməli bütün yuxarı sinif uşaqların səfərbər elədilərki
Romani axtarsınlar, bizidə evə buraxdilar. O balaca canimla heç
qorxmurdumdaki bu uşaq tapilandan sonra mənim halım necə olacaq.
Haçandan- haçana Romanda orda qışqırıb ağlamaqdan sesi batmış, üstü
-başıda bütöv kömür şəkildə tapırlar. Məndə gəlmişəm evə yeyib
yatmışam. Bir də ayildımkı həyətimizdə qırğındı.Anası ele kömürün
içində uşaqla bərabər gəlib şıkayətə.Nə isə valideyinlərim o,qadını sakötləşdirib yola saldılar.Mənə isə heç nə demədilərki uşağamdaaaa.
Sentyabrın biri idi.Birinci sinifə gedirdik,5 yaşım var idi.Qorxumdan az qalır ürəyim partlasın.Amma qardaşımla gedirdik deyə bir az rahatlaşırdım. Hə atam aparırdı bizi səhərlər.Səhər-səhər ağ köynəkdə bəzənmişik bəh- bəh,əlimizdə qızıgül ,heç gülü tuta bilmirdim, tikanlı idi, həmdə məndən böyük idi.Maşında oturmuşam yol boyu Allaha yalvarıram ki,anamdan ayrılmayım.Elə bilirəm daha onları görmüyəcəm.Hərdən az qalırdı ki, ağlayım.Hə gəldik məktəbə hamı deyir gülür mən yazıq- yazıq durmuşam.Atam dedi gedin çıxında mən burda olacam.Girdik sinifə uşaqlar danışıb gülür mən yenə qaşqabağımı sallamışam.Müəllimədə hey onu sakitleşdirir, hey bunu sakitleşdirir.Birdən sinifə başqa müəllimə gəldi.Bunlar başladılar söhbətə o,biri müəllimə soruşur ki, uşaqlar necedi?Bizimki qayıdıb dediki az, hamısını öldürəcəm indi.Booooy dəli oldum, qorxumdan rəngim qaçdı.Birdən sinifdən nece qaçmışam gəl görəsən.Çıxdım həyətə tez maşınımızı tapdım.Ağlaya-ağlaya atlandım atamın qucağına,ay ata müəllim bizi öldürəcəyyyy elə ağlayıram elə bil artıq kəsirlər məni.Birtəhər atam məni sakitləşdirdi.O,gün heç bir dərs geçməmiş evə qayıtdıq.